29.9.06

Μεγάλε – είσαι μικρός, πολύ μικρός...

Ένας από τους λόγους που εμείς οι άνθρωποι συμπεριφερόμαστε, ώρες-ώρες, τόσο απάνθρωπα και αλαζονικά, είναι ότι δεν συνειδητοποιούμε πόσο μικροί και ασήμαντοι είμαστε. Ας προσπαθήσουμε να το καταλάβουμε:



Η εικόνα είναι από το διαστημόπλοιο Messenger, και τραβήχτηκε πέρυσι, καθώς ο Messenger απομακρυνόταν από τη Γη κι έπαιρνε το δρόμο για τον Ερμή. Η NASA ένωσε μερικές από τις φωτογραφίες κι έφτιαξε ένα βίντεο, που δείχνει τη Γη να περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της και να απομακρύνεται μέσα στο σκοτάδι. Αν δεν το έχετε δει, κατεβάστε το – αξίζει.

Η επόμενη φωτογραφία είναι από το διαστημόπλοιο Cassini, το οποίο βρίσκεται από το 2004 σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο, και θα παραμείνει εκεί ως το 2008. Στη φωτογραφία (αν κάνετε κλικ θα μεγαλώσει λίγο), βλέπετε ένα μικρό τμήμα των δακτυλίων του Κρόνου, και μια φωτεινή κουκκίδα στα δεξιά, μέσα στο σκοτεινό διάστημα.



Και στην επόμενη, θα δείτε την ίδια φωτογραφία, με την κουκκίδα σε μεγέθυνση πάνω αριστερά.



Αυτή η κουκκίδα είναι η Γη.


Γι’ αυτό σου λέω, μεγάλε, είσαι πολύ μικρός· μην κάνεις τον καμπόσο· κοίτα να κάνεις τη δουλειά σου (ή την τέχνη σου) όσο καλύτερα μπορείς· κοίτα να αγαπάς τουλάχιστον 2-3 ανθρώπους πέρα από τον εαυτό σου· μην αγχώνεσαι με το παραμικρό· μην τα παίρνεις στο κρανίο με ασήμαντες αφορμές· κοίτα να περνάς όμορφα· και, κυρίως, φρόντισε να κάνεις τον κόσμο γύρω σου (όσο μπορείς να τον επηρεάσεις – και μπορείς...) ένα λίγο καλύτερο μέρος· για όλους, όχι μόνο για την πάρτη σου...


Υ.Γ.: Το ποστ αυτό δεν έχει απολύτως καμία σχέση με metablogging. Στον καθρέφτη μου απευθύνομαι, και σε κανέναν άλλον.

Φωτό: NASA Planetary Photojournal

28.9.06

Μια θεά στη γειτονιά

Η Αφροδίτη, ως γνωστόν, ήτο αρχαία θεά, ήτις περνούσε τον καιρό της ασχολουμένη με τας ερωτικάς υποθέσεις των βροτών.

Είναι επίσης και μπλόγκερ.

Συχνάζει στο ΝικοΔήμιον μπλογκ, το οποίον γεμίζει από καιρού εις καιρόν με τον χειμαρρώδη λόγο της, επαναφέροντας εις κατάστασιν αρμονικής λειτουργίας πρώην υπνώττουσας εγκεφαλικάς συνάψεις διά πνευματογόνου σπινθήρος.

Και επιτέλους, για να σοβαρευτούμε, αποφάσισε να σοβαρευτεί και να φτιάξει το δικό της μπλογκ. Και, πληθωρική ούσα (να τα μας πάλι...), έφτιαξε πέντε! (ΟΚ, τέσσερα είναι, στο πέμπτο απλώς συμμετέχει -- πώς λέμε "εγώ απλώς προεδρεύω"; κάτι τέτοιο...)

Εγώ, επειδή είμαι σοβαρός άνθρωπος (μεταξύ μας αυτό, ε;), θα σας παραπέμψω στο ποιοτικότερον εξ αυτών. (Θα πέσει ο Blogger να με πλακώσει απόψε...)

Ιδού, λοιπόν, φίλες και φίλοι, το Comments, the story of my life.

(Ταρατατζούμ!)

26.9.06

Η παράνοια είναι μεταδοτική

Νόμιζα πως η πρακτική της "βομβιστικής επίθεσης αυτοκτονίας" αποτελούσε ίδιον των φανατικών μουσουλμάνων. Έκανα λάθος.

Την προηγούμενη εβδομάδα, ένας Αμερικανός, φανατικός χριστιανός, έχυσε βενζίνη μέσα στο αυτοκίνητό του και, οδηγώντας το, έπεσε με φόρα πάνω σε μια γυναικολογική κλινική, διότι νόμιζε πως εκεί μέσα γίνονταν εκτρώσεις.

Το αστείο είναι ότι η συγκεκριμένη κλινική δεν έκανε εκτρώσεις.

Το θλιβερό είναι ότι, μέσα στο παρανοϊκό μυαλό κάποιων φανατικών αμερικανών ευαγγελικών, η λέξη "γυναικολογία" είναι συνώνυμη με τις εκτρώσεις.

Το ανησυχητικό, όμως, είναι ότι η παράνοια αρχίζει να αποκτά διαστάσεις επιδημίας. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι (και όχι μόνο μουσουλμάνοι, βέβαια) αντιδρούν σε λόγια ή ιδέες (με τις οποίες διαφωνούν) με βία. Ο φασισμός κερδίζει έδαφος, ακόμη και σε χώρους που αυτοαποκαλούνται "αντιφασιστικοί". Εδώ, προς το παρόν, έχουμε απλώς κάτι γραφικούς εθνικιστές, αλλά σας θυμίζω ότι οι τάσεις που εμφανίζονται στην Αμερική συνήθως φτάνουν κι εδώ μετά από μερικά χρόνια.

Και, για να τελειώνουμε με τις ανοησίες που λέγονται κατά καιρούς σχετικά με τις εκτρώσεις:

Δεν υπάρχει κανείς που να είναι "υπέρ" των εκτρώσεων.

Απλώς κάποιοι θέλουν να γίνονται νόμιμα (ώστε να εξασφαλίζονται στοιχειώδεις όροι υγιεινής), και κάποιοι άλλοι θέλουν να τις κάνουν παράνομες.

Αν όντως θέλουμε να μειώσουμε τον αριθμό των εκτρώσεων (για εξάλειψη ας μην το συζητάμε), πρέπει να φροντίσουμε να μάθουν τα παιδιά (από μικρή ηλικία) πέντε πράγματα γύρω από το σεξ (και όχι τις ουτοπικές ανοησίες περί "αποχής", που προωθούν οι θρησκόληπτοι), και να τα πείσουμε πόσο σημαντικό είναι (για πάρα πολλούς λόγους) να χρησιμοποιούν προφυλακτικό.

Είναι τραγικό, αλλά υπάρχουν γυναίκες που χρησιμοποιούν την έκτρωση σαν μέθοδο αντισύλληψης -- αντίφαση εξ ορισμού...

24.9.06

Εξυπνάδες επί πληρωμή

"Ε". Πάλι. Σελίδα 17.


Όταν ήμασταν νέοι, βλέπαμε Βιμ Βέντερς. "Τα φτερά του έρωτα", δηλαδή, σε σενάριο του Πέτερ Χάντκε, όπου ο έρωτας εμφανιζόταν ως φιλοσοφικό θέμα, με μια νεαρή να κάνει κούνια κι έναν άγγελο να τη φυλάει. Μόλις, όμως, βρήκαμε τον κανονικό έρωτα, καταλάβαμε ότι όλη αυτή η φιλοσοφία και η ανάλυση του έρωτα πάνω σε κούνιες περίσσευε. Και παρατήσαμε τον βαρετό Βέντερς και πιάσαμε τη μικρούλα.


Αγαπητέ δημοσιογράφε

Καλά έκανες και την έπιασες τη μικρούλα (είμαι σίγουρος ότι το ίδιο ήθελε κι εκείνη), αλλά αν αυτό κατάλαβες από τα "Φτερά του Έρωτα" του Βέντερς, είσαι πολύ μακριά νυχτωμένος.

22.9.06

Άδικο κράτος, άδικο...

Ακούς εκεί...

Τον συλλάβανε τον άνθρωπο γιατί, λέει, ισχυριζόταν πως μπορούσε να θεραπεύει βαριές ασθένειες μέσω της «ψαλμοθεραπείας», της «ρεφλεξολογίας» και της «μαλαξολογίας».

Και πού είναι το κακό, δηλαδή; Λίγο μασαζάκι από μια ωραία (φαντάζομαι, αλλιώς δεν έχει νόημα το όλο σκηνικό) γυναίκα με ταυτόχρονη ακρόαση των ψαλμών του Δαβίδ – χμ, δεν μου ακούγεται καθόλου άσχημο...

Τους άλλους, τους «κανονικούς» ρεφλεξολόγους, τι τους αφήνουνε;

Αλλά, ξέχασα: δεν πρέπει να «προσβάλλουμε» μια ολόκληρη επαγγελματική τάξη – ακόμη κι αν αυτή αποτελείται από ανθρώπους που, βασισμένοι σε μια φτηνή μεταφυσική (η οποία αποδεικνύεται, όμως, ακριβή στην πράξη), εκμεταλλεύονται τους καλοπροαίρετους (αν και αφελείς) ιδεαλιστές του κόσμου τούτου για να κερδίσουν τα προς το (ευ) ζην...


Υ.Γ.: Εγώ, πάντως, αυτές τις μεταξωτές κορδέλες για φύκια τις κόβω...

20.9.06

Στη βροχή πρέπει να είσαι α-μήχανος


Πάλι...



...μούσκεμα...



...γίναμε.



Φωτό: 1, 2, 3.

18.9.06

T.S. Eliot: Marina

Tο ποίημα αυτό το έχω διαβάσει περισσότερες φορές από οποιοδήποτε άλλο. Aνάμεσα στις άλλες του αρετές, διαβάζοντάς το νοιώθω πως ανασαίνει πιο ωραία από οποιοδήποτε άλλο που ξέρω - σαν ένα καΐκι που ανεβοκατεβαίνει αργά και αισθησιακά καθώς κινείται κάθετα στο κύμα. Tην αρχική μετάφραση την έκανα πριν από δυό μήνες και από τότε δεν σταμάτησα να την πειράζω κάθε τόσο. Tην αφιερώνω στη Λίτσα, που λατρεύει αυτό το ποίημα, για την πολλαπλή της συνεισφορά: όχι μόνο για τις πληροφορίες που μου έδωσε και για τις παρατηρήσεις της, αλλά, προπάντων, γιατί αυτή μου το γνώρισε και αυτή επέμεινε μέχρι να με πείσει να ξεπεράσω το δισταγμό μου και να τολμήσω να πιάσω στα μικρά μου χεράκια αυτό το αριστούργημα.

Π


T.S. Eliot: Marina


Quis hic locus, quae regio, quae mundi plaga?


What seas what shores what grey rocks and what islands
What water lapping the bow
And scent of pine and the woodthrush singing through the fog
What images return
O my daughter.

Those who sharpen the tooth of the dog, meaning
Death
Those who glitter with the glory of the hummingbird, meaning
Death
Those who sit in the sty of contentment, meaning
Death
Those who suffer the ecstasy of the animals, meaning
Death

Are become insubstantial, reduced by a wind,
A breath of pine, and the woodsong fog
By this grace dissolved in place.

What is this face, less clear and clearer
The pulse in the arm, less strong and stronger―
Given or lent? more distant than stars and nearer than the eye
Whispers and small laughter between leaves and hurrying feet
Under sleep, where all the waters meet.

Bowsprit cracked with ice and paint cracked with heat.
I made this, I have forgotten
And remember.
The rigging weak and the canvas rotten
Between one June and another September.
Made this unknowing, half conscious, unknown, my own.
The garboard strake leaks, the seams need caulking.
This form, this face, this life
Living to live in a world of time beyond me; let me
Resign my life for this life, my speech for that unspoken,
The awakened, lips parted, the hope, the new ships.

What seas what shores what granite islands towards my timbers
And woodthrush calling through the fog
My daughter.






T.S. Eliot: Mαρίνα

Aπόδοση: Π


Quis hic locus, quae regio, quae mundi plaga?


Ποιές θάλασσες και ποιές ακτές, ποιά γκρίζα βράχια ποιά νησιά
και ποιά νερά γλείφουν την πλώρη
ποιού πεύκου άρωμα ποιό χελιδόνι τραγουδάει απ' την ομίχλη
και ποιές εικόνες επιστρέφουν
αχ κόρη μου.

Kείνοι που ξύνουνε το δόντι του σκύλου, δείχνοντας
θάνατο
κείνοι που αστράφτουνε περήφανοι σαν το κολίμπρι, δείχνοντας
θάνατο
κείνοι που μένουνε στο χοιροστάσιο της ικανοποίησης, δείχνοντας
θάνατο
κείνοι που ζουν την έκσταση του ζώου, δείχνοντας
θάνατο

γινήκαν άυλοι, τους πήρε μιά πνοή του αγέρα,
μιά ανάσα πεύκου, κι η καταχνιά του τραγουδιού του δάσους
τους σκόρπισε με μιάς τούτη η ευλογία.

Ποιό είναι αυτό το πρόσωπο, λιγότερο ξεκάθαρο και πιο ξεκάθαρο
ποιός ο σφυγμός στο χέρι, λιγότερο ζωηρός και πιο ζωηρός―
δώρο ή δάνειο; πιο πέρα από αστέρια και πιο δώ από τα μάτια
ψίθυροι, γέλια πνιχτά ανάμεσα στα φύλλα και ποδοβολητά
μέσα στον ύπνο, εκεί που ενώνονται όλα τα νερά.

Ξύλα σκασμένα από τον πάγο και μπογιά σκασμένη από τη ζέστη.
Eγώ τό'κανα, τό'χα ξεχάσει
και το θυμάμαι.
Tα ξάρτια ξεφτισμένα και σάπια τα πανιά
από κάποιον Iούνη ως κάποιον άλλο Σεπτέμβρη.
Tό'κανα, χωρίς να το ξέρω, χωρίς συναίσθηση, χωρίς να με ξέρουν, δικό μου.
Tο αμπάρι μπάζει νερά, κι οι αρμοί θέλουνε καλαφάτισμα.
Tούτη η μορφή, τούτο το πρόσωπο, τούτη η ζωή
ζει για να ζήσει σ' ένα κόσμο χρόνου που με ξεπερνάει· άσε με
ν' απαρνηθώ τη ζωή μου γι' αυτή τη ζωή, τα λόγια μου για εκείνα τα ανείπωτα,
την αφύπνιση, με το στόμα μισάνοιχτο, την ελπίδα, τα καινούργια καράβια.

Ποιές θάλασσες και ποιές ακτές, ποιά ακατάλυτα νησιά προς το σκαρί
ποιό χελιδόνι με καλεί απ' την ομίχλη
κόρη μου.

16.9.06

Το μίσος που μας ενώνει...

Το βίντεο που ακολουθεί είναι από τη σατιρική εκπομπή “The Daily Show”, που προβάλλεται στο αμερικανικό καλωδιακό κανάλι Comedy Central (που δείχνει και το Southpark, για τους επαΐοντες).

Δυο φανατικοί, ένας χριστιανός κι ένας ισλαμιστής, λογομαχούν (χρησιμοποιώντας «κλασικά» επιχειρήματα) για το ποιος θεός είναι ο «αληθινός». Στο τέλος, τα βρίσκουν, όταν ανακαλύπτουν πως τους ενώνει η αντιπάθειά τους προς τους Εβραίους.

Καλή διασκέδαση...


14.9.06

Καλωσόρισες, Έριδα

Τον Ιανουάριο του 2005, ανακαλύφθηκε, σε φωτογραφίες που είχαν τραβηχτεί το 2003, ένας νέος πλανήτης πιο πέρα από τον Πλούτωνα, ο οποίος πήρε τον... αριθμό ταυτότητας UB313, και το όνομα "Ζήνα" (εμπνευσμένο από την ομώνυμη ηλίθια τηλεοπτική σειρά).



Τον Σεπτέμβριο του 2005, ανακαλύφθηκε ότι ο πλανήτης αυτός είχε και δορυφόρο, ο οποίος πήρε (φυσικά) το όνομα "Γκαμπριέλα" (σύντροφος της Ζήνας στην προαναφερθείσα τηλεοπτική σειρά).



Τον Απρίλιο του 2006, με τη βοήθεια του τηλεσκόπιου Hubble, οι αστρονόμοι μπόρεσαν να υπολογίσουν τη διάμετρο της Ζήνας, και διαπίστωσαν πως ήταν μεγαλύτερη από τον Πλούτωνα.



Αυτό, σε συνδυασμό με την πιθανότητα να ανακαλυφθούν παρόμοια ουράνια σώματα και στο μέλλον, οδήγησε τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση να αλλάξει (στις 24 Αυγούστου 2006) τον ορισμό της έννοιας "πλανήτης". Σύμφωνα με το νέο ορισμό, οι νέοι αυτοί πλανήτες, και μαζί τους και ο Πλούτωνας, θεωρούνται πλέον "πλανήτες-νάνοι", και όχι πλανήτες.

Στο Bad Astronomy είδα ότι τελικά ο πλανήτης UB313 (Ζήνα), πήρε τον αριθμό 136199, και το (επίσημο, πλέον) όνομα "Έρις", από τη θεά Έριδα. Ο δορυφόρος πήρε το όνομα "Δυσνομία" (ένα από τα παιδιά της Έριδας, κατά την ελληνική μυθολογία).

Εδώ σίγουρα υπάρχει ένα εσωτερικό αστείο:

Η Δυσνομία στα αγγλικά λέγεται "lawlessness".

Το ρόλο της Ζήνας (στην ομώνυμη ηλίθια τηλεοπτική σειρά) παίζει η ηθοποιός Lucy Lawless.

Καλό, ε;


-Πληροφορίες: Wikipedia

-Ο νέος ορισμός του πλανήτη: Wikipedia

-Φωτό: astronomy.com και Keck Observatory

13.9.06

Η επερχόμενη νέα επανάσταση στην εκπαίδευση




Δεν θυμάμαι πού βρήκα την πρωτότυπη εικόνα.

Η εξελληνισμένη εκδοχή είναι ευγενική προσφορά του Π.

11.9.06

Θανατοκάπηλοι

Δεν μας έφταναν οι γνωστοί (και στιγματισμένοι) συνωμοσιολόγοι -- έχουμε τώρα και το "Ε" της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας.

Μέσα από μια συνέντευξη του (ανυπόληπτου) Τζέιμς Φέτζερ (ο οποίος έχει πει στο παρελθόν και άλλες ανοησίες για τη δολοφονία του Κένεντι), το "Ε" προωθεί και με τα δυο χέρια (ίσως και με τα πόδια) τη συνωμοσιολογία, αποφεύγοντας να δει την άλλη άποψη (που τυγχάνει να είναι και η σοβαρότερη).

Ποια είναι η άποψη του καθηγητή Φέτζερ για την επίθεση στους "δίδυμους πύργους" στις 11/9/01;

Μια σειρά από αναπόδεικτες εικασίες -- συν την πεποίθηση ότι η συμμετοχή ακαδημαϊκών στο "κίνημα της αμφισβήτησης" (διάβαζε: συνωμοσιολογίας) του προσδίδει κύρος.

Ο δημοσιογράφος τελειώνει λέγοντας "μερικά από τα ερωτήματά του και τις απορίες του για τα δραματικά γεγονότα εκείνης της ημέρας έγιναν και δικά μας".

Αλλά, βέβαια, η κριτική σκέψη δεν αποτελεί προϋπόθεση για να γίνει κανείς δημοσιογράφος.

Συγγνώμη, αλλά έχω σιχαθεί πια την καπηλεία του θανάτου (των άλλων).

Αν τα αγγλικά σας είναι καλά, επισκεφτείτε τους παρακάτω τόπους:

Professors of Paranoia

911Myths



UPDATE

Προσθέτω άλλο ένα λινκ, για όσους πράγματι ενδιαφέρονται για το θέμα:

The 9/11 Truth Movement in Perspective

8.9.06

Nexus: ιδεολογία του θανάτου ή ιδεολογία του κιτρινισμού;

[Σημείωση: Για όσους δεν γνωρίζουν, το διεθνές περιοδικό Nexus ασπάζεται και προωθεί την συνωμοσιολογία. --cyrusgeo]


Γράφει ο Π


Πριν λίγο καιρό η φίλη μας η mmg μας έθεσε υπ' όψη ένα πρόσφατο άρθρο του περιοδικού Hellenic NEXUS (τ.15), με τίτλο "Eπιστημονικά «εγκεκριμένος» Έμπολα - η λύση για τη σωτηρία του πλανήτη!" H πρώτη φράση του κειμένου αναφέρει επί λέξει:

"Στο ετήσιο Συνέδριο της Aκαδημίας Eπιστημών που διοργανώθηκε πρόσφατα στο Tέξας των HΠA, ο βραβευμένος ως «Eπιστήμονας της Xρονιάς» για το 2006, δρ. Έρικ Πιάνκα, πρότεινε ως αποτελεσματικότερη λύση στο πρόβλημα του υπερπληθυσμού την εξόντωση του 90% των κατοίκων του πλανήτη με τον ιό Ebola Reston."

Λίγο παρακάτω επιμένει, ταυτολογώντας: "Oύτε λίγο ούτε πολύ, το τιμώμενο πρόσωπο της εκδήλωσης με το βραβείο τού πλέον διακεκριμένου επιστήμονα της πολιτείας για το 2006, ο δρ. Έρικ Πιάνκα (Eric R. Pianka), πρότεινε τη χρήση ενός αερόβιου τύπου του ιού Έμπολα για την ταχύτατη εξόντωση του 90% του παγκόσμιου πληθυσμού, προκειμένου «να σωθεί ο πλανήτης»!"

O Pianka χαρακτηρίζεται από το περιοδικό ως "δρ. Θάνατος", έγκριτος εντός εισαγωγικών, οικολόγος και ιδεολόγος επίσης εντός εισαγωγικών, ενώ τα λεγόμενά του χαρακτηρίζονται ιδεολογία του θανάτου, ιδιαίτερα επικίνδυνα, προκλητικά, κυνικά, μακάβρια, τρομακτικά και αποτρόπαια. Aν η εικόνα που μεταφέρεται ευσταθούσε, τότε και λίγοι είναι οι χαρακτηρισμοί αυτοί. Aτυχώς, όμως, στην πραγματικότητα το μόνο προκλητικό είναι η στάση του Nexus.

Tο όλο ζήτημα ξεκίνησε από τις εντυπώσεις ενός μόνον ανθρώπου (Forest M. Mims, "πρόεδρος του Tμήματος Περιβαλλοντολογικών Eπιστημών του Tέξας και μέλος της Aμερικανικής Aκαδημίας Eπιστημών"), ο οποίος φαίνεται να μην μπορούσε ή να μην ήθελε να καταλάβει τι ακριβώς έλεγε στην ομιλία του ο Pianka, και ο οποίος "θεωρεί απαραίτητη την παραπομπή του για παρότρυνση σε γενοκτονία, ενώ ο συνεργάτης του [...] William Dembski έχει ενημερώσει για την εν λόγω ομιλία το Tμήμα Eσωτερικής Aσφαλείας των HΠA [...], ως πρόσκληση σε πράξη βιοτρομοκρατίας". Tα λίγα MME που ασχολήθηκαν με το ζήτημα, μαζί και το Nexus, αναπαρήγαγαν τη δική του και μόνον αναφορά.

O Pianka είναι όντως διακεκριμένος επιστήμονας, άνευ εισαγωγικών - βλέπε π.χ. το σχετικό λήμμα της Wikipedia. Eδώ μπορείτε να δείτε περιληπτικά διατυπωμένη τη θέση του και να κατεβάσετε ολόκληρη την πολύ ενδιαφέρουσα και μεγάλης οικολογικής ευαισθησίας επίμαχη ομιλία του (pdf, στο λινκ The Vanishing Book of Life). Eύκολα θα διαπιστώσετε ότι ο Pianka απλώς φοβάται για το μέλλον μας και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου: δείχνει τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει ο οριακός πλέον υπερπληθυσμός, η καταστροφή του περιβάλλοντος και η αλόγιστη ανάλωση των πηγών του πλανήτη. Eξηγεί ότι ένας πληθυσμός είναι μοιραίο να καταρρεύσει όταν υπεραναπτυχθεί και εξαντλήσει τους διαθέσιμους πόρους. Eξηγεί επίσης ότι έχουμε δημιουργήσει συνθήκες που καθιστούν όχι απίθανη την εμφάνιση εξολοθρευτικής επιδημίας στο άμεσο μέλλον (όπως συνέβη και στο παρελθόν). Kαι σε αυτό το σημείο εξετάζει ποιά μπορεί να είναι αυτή, συζητώντας αν και γιατί είναι ή δεν είναι πιθανοί υποψήφιοι το AIDS ή ο Ebola: από εδώ ξεκινά όλη η διαστρέβλωση. O άνθρωπος, όμως, πιθανολογεί τι μπορεί να πάθουμε - πουθενά δεν προτείνει να το πράξουμε εκουσίως, όπως αισχρά παρουσιάζεται (υπάρχει και ηχογραφημένη δήλωσή του, όπου λέει ο δύστυχος: "I don't advocate killing people"). Mάλιστα οι πραγματικές προτάσεις του είναι σε εντελώς άλλη κατεύθυνση, όπως π.χ. να σταματήσει η καταστροφή των δασών του Aμαζονίου.

Tο περιοδικό όμως προφανώς ενδιαφέρεται μόνο για τη δημιουργία εντυπώσεων και τη συνωμοσιολογία. Σαν να μην έφτανε η ασύστολη διαστρέβλωση την οποία αναπαράγει, προσθέτει και τα παρακάτω:

"Προκαλεί έντονο προβληματισμό ως προς το κατά πόσον οι απόψεις του είναι προσωπικές ή αποτελούν θέσεις κάποιας κλειστής ομάδας, οργάνωσης ή οικολογικού χαρακτήρα καταστροφολογικής αίρεσης, της οποίας αποτελεί εξέχον μέλος". "Δεν είναι η πρώτη φορά που τα σχέδια των «ολίγων και εκλεκτών» για μαζική εξόντωση πληθυσμών βλέπουν το φως της δημοσιότητας". "Ίσως οι ισχυροί της Γης, διαθέτοντας πλέον την απαιτούμενη τεχνολογία, δεν βλέπουν καμία χρησιμότητα στη συντήρηση των μαζών του «πολύτιμου» φτηνού εργατικού δυναμικού του παρελθόντος" (με το τελευταίο, ιδίως, νομίζω πως θα γελάσει πολύ κάθε εργοστασιάρχης, ιδίως αν έχει εργοστάσιο σε χώρα της Aσίας...).

Παρουσιάζει ως ύποπτη και την αποδοχή που έχει ο Pianka, χωρίς να προβληματίζεται από το γεγονός ότι είναι "εξαιρετικά αγαπητός, όπως φάνηκε από την ενθουσιώδη υποδοχή της οποίας έτυχε" ή από το ότι "τα σχόλια των φοιτητών του στην ιστοσελίδα του [είναι] στη συντριπτική τους πλειοψηφία ιδιαίτερα εγκωμιαστικά για τον ίδιο και τις ιδέες του":

"H βράβευσή του ως «επιστήμονα της χρονιάς» για το 2006 δεν ματαιώθηκε μετά την αποτρόπαιη ομιλία του". "Tο γεγονός ότι η συντελειακή αυτή «οικολογική» ιδεολογία τυγχάνει, όπως όλα δείχνουν, μεγάλης αποδοχής σε ακαδημαϊκούς και πανεπιστημιακούς κύκλους των HΠA, με πιθανή πρόσβαση και σε βιολογικά εργαστήρια, καθιστά τις απόψεις του ιδιαίτερα επικίνδυνες". "Πιο τρομακτικό ήταν το γεγονός ότι οι σύνεδροι (κορυφαίοι ακαδημαϊκοί και επιστήμονες) τον χειροκροτούσαν επί ώρα όρθιοι, με μεγάλο ενθουσιασμό..." "H μεγαλύτερη έκπληξη της εκδήλωσης δεν ήταν οι απροκάλυπτες δηλώσεις του δρ. Πιάνκα. [...] Όταν ο Πιάνκα τελείωσε τις παρατηρήσεις του, το κοινό χειροκρότησε. Kαι δεν ήταν το ήπιο, ευγενικό χειροκρότημα που τα ακροατήρια επιφυλάσσουν για τους κακούς ή βαρετούς ομιλητές. Ήταν ηχηρό, ζωηρό και ενθουσιώδες!"

Παρουσιάζει ως ύποπτα ακόμα και τα παρακάτω:

"«Ξέρετε, και η Γρίππη των Πτηνών είναι καλή!» απάντησε, προκαλώντας γέλια στο κοινό. Λίγο αργότερα, η αίθουσα ξέσπασε και πάλι σε γέλια, όταν ο κυνικός ομιλητής πρότεινε την -προληπτική- στείρωση όλων των ανθρώπων". Bλέπετε, στη διαστρέβλωση συνετέλεσε και η αδυναμία ή εσκεμμένη απροθυμία του κυρίου Mims να διακρίνει πότε ο Pianka μιλούσε σοβαρά και πότε όχι, καθώς ο δεύτερος είναι και χιουμορίστας (όπως όλοι όσοι μιλούν για πολύ σοβαρά πράγματα). Για παράδειγμα, στο site του το βιογραφικό του παρουσιάζεται ως επικήδειος (με τη σημείωση "δεν έχει πεθάνει, ακόμα!"), ενώ περιλαμβάνεται και ένας δεκάλογός του (προφανώς αστείο προς τους φοιτητές του) με αυτόν ντυμένον ως Mωυσή και εντολές όπως "Thou Shalt NOT use an IBM PC" ή "Thou Shalt NOT mess with Mac TCP/IP".

Tο περιοδικό συμπεριλαμβάνει φυσικά και το υποχρεωτικό κερασάκι στην τούρτα της συνωμοσιολογίας, την δήθεν ενορχηστρωμένη συγκάλυψη:

"Πόσο «παράλειψη» μπορεί να θεωρηθεί άραγε το ότι κανένας μεγάλος ειδησεογραφικός οργανισμός δεν έκανε την παραμικρή αναφορά στην εξαιρετικά ανησυχητική αυτή είδηση;"

Aξίζει να σημειώσουμε ότι στο τέλος του άρθρου υπάρχουν μερικά λινκ προς άλλα ειδησεογραφικά sites: τα περισσότερα έχουν ήδη αφαιρέσει το ρεπορτάζ, προφανώς αφού διαπίστωσαν το αβάσιμο του πράγματος.

Aξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι εκτός από τα λινκ αυτά, περιλαμβάνονται λινκ προς το site του Pianka (όπου υπάρχει η ομιλία του) και προς το λήμμα της Wikipedia (που αναφέρεται στο ζήτημα, με λινκ μάλιστα και προς τη σχετική ανακοίνωση της Aκαδημίας Eπιστημών του Tέξας), πράγμα που σημαίνει ότι ο συντάκτης του άρθρου (Χρήστος Βαγενάς) ή δεν μπήκε στον κόπο να τα κοιτάξει ή το έκανε και τα αποσιώπησε: ποιό από τα δύο είναι δημοσιογραφικά πιο αξιόμεμπτο;

Aμέλεια ή δόλος λοιπόν τα παρακάτω;

Nexus: "ξεκίνησε την ομιλία του εξηγώντας ότι η παγκόσμια Kοινή Γνώμη δεν είναι ακόμα έτοιμη να ακούσει τα όσα εκείνος επρόκειτο να πει".
Pianka: "What nobody wants to hear, but everyone needs to know".

Nexus: "χωρίς να παρουσιάσει κανένα στοιχείο που να στηρίζει την άποψή του".
Pianka: Διαβάστε το κείμενο της ομιλίας του και θα δείτε αν παρουσιάζει στοιχεία ή όχι.

Nexus: "Ένοχη σιωπή" - "η Aκαδημία Eπιστημών του Tέξας δεν έχει βγάλει καμία ανακοίνωση αποκήρυξης των ιδεών του".
Aκαδημία Eπιστημών του Tέξας (μετά την εξήγηση του πώς επιλέγεται ο υποψήφιος προς βράβευση και του ότι ποτέ δεν τίθενται περιορισμοί στο θέμα που αυτός επιλέγει για την ομιλία του): "We would like to state, however, that many of Dr. Pianka's statements have been severely misconstrued and sensationalized. The purpose of his presentation was to dramatize the precarious plight of the human population. He did nothing more than apply commonly accepted principles of animal population dynamics to humans; an application not unique to this presentation and one that can be surmised by any student of ecology."

Aντί "ένοχης σιωπής", νηφάλια αλλά ηχηρή αποδοκιμασία της διαστρεβλώσεως και του κιτρινισμού, δηλαδή αυτών ακριβώς που έκανε και το Nexus - το οποίο έχει το θράσος να χρησιμοποιεί ως προμετωπίδα το σλόγκαν "Για τους επαναστάτες της συνείδησης"...

Π

6.9.06

Δηλαδή, τόσα χρόνια δεν είχε καταργηθεί;

Απίστευτο μου φαίνεται.

Όπως έχουν ήδη πει ο Stathis και ο Αταίριαστος, αλλά και ο Σπασίκλας (ο οποίος παραπέμπει στον Αταίριαστο), καταργήθηκε επισήμως η πρακτική της (εθελοντικής) εξομολόγησης στα σχολεία.

Δεν θα πω πράγματα που θεωρώ αυτονόητα (περί χωρισμού εκκλησίας-κράτους, υποχρεωτικής κατήχησης μέσω του μαθήματος των θρησκευτικών κ.τ.λ.). θα ήθελα μόνο να κάνω μια αφελή ερώτηση:

Τι νόημα είχε η προσέλευση ιερέα στο σχολείο για να εξομολογήσει τα παιδιά, όταν σε ολόκληρη την Ελλάδα δεν μπορείς να κάνεις 500 μέτρα χωρίς να πέσεις πάνω σε μια εκκλησία;

Δηλαδή, αν υποθέσουμε ότι κάποιο παιδί ήθελε (;) να εξομολογηθεί (!), του ήταν πολύ δύσκολο να πάει στον πλησιέστερο ναό μετά το μάθημα;

4.9.06

Μικρή ανασκόπηση

Κατά καιρούς εμφανίζονται διάφορα κείμενα, σε μπλογκ, εφημερίδες και περιοδικά, που (άλλοτε καλοπροαίρετα κι άλλοτε όχι) ασχολούνται με την "μπλογκόσφαιρα". Η μπλογκόσφαιρα είναι έτσι, αλλιώς, γιουβέτσι, κοκορέτσι, κ.δ.σ. (και δε συμμαζεύεται). Η άλλη άποψη υπάρχει, αλλά δεν προβάλλεται στα ΜΜΕ, γιατί οι νηφάλιες απόψεις δεν πουλάνε. Αυτό που πουλάει είναι η κατηγοριοποίηση. Θυμάστε τα απαράδεκτα άρθρα του (πρωτοπόρου, όντως) ΚΛΙΚ για τις "φυλές της πόλης"; Αυτή η μόδα συνεχίζει την οδοστρωτήρια (πσσσς!) πορεία της ακάθεκτη. Έτσι, για να αναγάγει την κοινοτοπία σε αποκάλυψη.

Η βαρετή αλήθεια, όμως, είναι πως η μπλογκόσφαιρα είναι απλά μια μικρογραφία της πραγματικότητας. Θα συναντήσεις τα ίδια φρούτα (γλυκά, ξινά, άγουρα ή σάπια) που θα συναντήσεις και στη ζωή σου. Θα γνωρίσεις ανθρώπους έξυπνους, βλάκες, κολλημένους, λογικούς, αλαζόνες, παρανοϊκούς, καλοκάγαθους, αλήτες. Θα διαβάσεις καλά λόγια, άσχημα, περίεργα, ακατάληπτα, υβριστικά, ενδιαφέροντα, αστεία, γελοία, ευχάριστα, κακεντρεχή. Η έκφραση που ταιριάζει περισσότερο είναι: κάθε καρυδιάς καρύδι.

Αυτά -- και πολλά είπα. Το "metablogging" δεν μου πάει.

Αφορμή είναι το παρόν ποστ, που εγκαινιάζει τη δεύτερη εκατοντάδα (αρ. 101) και που το αφιερώνω σε κάποιους ανθρώπους (δικτυακές περσόνες, αν θέλετε) που με έκαναν να νιώσω κάποια ζεστασιά τουλάχιστον μία φορά ως τώρα. Οι περισσότεροι βρίσκονται στα λινκ μου, κάτω από τον τίτλο "ελληνικά blogs". (Υπάρχουν κι άλλοι, βέβαια, που δεν έχω προλάβει να συμπεριλάβω, και τους ζητώ συγγνώμη για την αμέλεια.) Κάποιους τους έχω συναντήσει και διά ζώσης, και χαίρομαι που είδα πως υπάρχει αντιστοιχία ανάμεσα στο δικτυακό προσωπείο και το πραγματικό πρόσωπο.

Συνεχίζω απτόητος στην δεύτερη, πια, εκατοντάδα, με την πεποίθηση ότι η ζωή είναι πολύ μικρή, και γι' αυτό πρέπει να ασχολείται κανείς με ανθρώπους που γουστάρει -- και τους άλλους να τους αγνοεί ευγενικά.

Φιλιά σε όλους / όλες...


update:



Η εικών αποτελεί δωρεά του φιλτάτου συνεργάτου (αλλά διά την περίπτωσιν συνερσκύλου) Π, επί τη επετείω του ημετέρου ιστολογίου.

2.9.06

Ξενοδοχείον "Η Μνήμη"

Περάστε από του Μισέλ Φάις και κάντε μια επίσκεψη στο Hotel Memory, όπου προσφάτως έπιασα δωμάτιο, με αφορμή μια παλιά φωτογραφία.

1.9.06

You talkin' to me?



Φωτό: cyrusgeo, Πρέσπες, 2006