3.12.08

Το νόμιμο είναι λογικό (και στην κορφή κανέλα)

Σε όλους μας δίνεται καθημερινά η ευκαιρία να διαπιστώσουμε ότι σ’ αυτή τη χώρα οι νόμοι γενικώς δεν εφαρμόζονται. Αλλά η πραγματικότητα είναι ακόμα χειρότερη: στην Ελλάδα οι νόμοι εφαρμόζονται επιλεκτικά και σποραδικά.

Καταβάλλεις, ας πούμε, τίμια και συνεχή προσπάθεια, όταν οδηγείς, να τηρείς τις βασικές (τουλάχιστον) διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, ενώ γύρω σου γίνεται της τρελής — παπάκια πάνε ανάποδα, αυτοκίνητα στρίβουν και αλλάζουν λωρίδα χωρίς φλας (άλλωστε, το αριστερό χέρι κρατάει πάντα το κινητό), ταξί κοκαλώνουν απροειδοποίητα για να πάρουν πελάτη, πεζοί διασχίζουν το δρόμο όπου και όποτε τους καπνίσει, και όλοι (πλέον) περνάνε με κόκκινο.

Και μια ωραία πρωία, προφανώς επειδή πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και πρέπει το κράτος (και κάποιοι υπάλληλοί του) να βγάλει δυο δεκάρες παραπάνω, βγαίνει η Τροχαία παγανιά κι αρχίζει να μοιράζει κλήσεις για παράνομη στάθμευση σε μηχανάκια.

Δυστυχώς, αυτή ακριβώς είναι η λογική του κράτους: κύριε, έτυχε να παρανομήσεις τη μέρα που βγήκα να μοιράσω πρόστιμα, πάρε την κλήση σου και κολύμπα. Αυτό που του ξεφεύγει (τι πρωτότυπο...) είναι η ευρύτερη εικόνα.

Αν στ’ αλήθεια θέλεις οι πολίτες να τηρούν τους νόμους, (πράγμα που σίγουρα δεν ισχύει για το ελληνικό κράτος), τότε πρέπει να τους εφαρμόζεις καθημερινά: να επιβλέπεις, να προειδοποιείς, και τελικά να τιμωρείς όσο το δυνατόν περισσότερους από τους παραβάτες. Όταν αφήνεις την κατάσταση να γίνεται εντελώς χαοτική και τους πολίτες να κάνουν ό,τι μπορούν για να επιβιώσουν μέσα σ’ αυτό το χάος που εσύ (εν μέρει) δημιούργησες με την αδιαφορία σου και την έλλειψη υποδομών και σχεδιασμού που σε διακρίνει, και μετά, επειδή διαπιστώνεις ότι σου λείπουν χρήματα, βγαίνεις εντελώς ξαφνικά και μοιράζεις ό,τι πρόστιμα να ’ναι, τότε το μόνο που καταφέρνεις είναι να σπέρνεις στον πολίτη το αίσθημα της αδικίας και να τον εξωθείς, τελικά, στη συνειδητά παράνομη συμπεριφορά (ξέρω πολλούς τέτοιους).

Εντάξει, τυπικά είμαι παράνομος και θα αναγκαστώ είτε να πληρώσω είτε να αγνοήσω την κλήση (οπότε, φαντάζομαι, θα μου έρθει διπλή και τρίδιπλη στο εκκαθαριστικό της εφορίας). Από την άλλη, τώρα νιώθω ηλίθιος που είχα φροντίσει να παρκάρω έτσι ώστε να μην ενοχλώ κανέναν: δίπλα στα απαράδεκτα αβραμοκάγκελα και ανάμεσα σε δέντρα και κολώνες, δηλαδή σε σημείο που έτσι κι αλλιώς δεν πάει πεζός — ενώ δίπλα υπήρχαν άλλα πέντε μέτρα πεζοδρόμιο (ναι, υπάρχουν και τέτοια...).

Όπως καταλαβαίνετε, δεν υπάρχει λύση, αφού, όπου και να παρκάρω, παράνομος θα είμαι — οι ειδικές θέσεις για δίκυκλα είναι μόνο στο κέντρο, πολύ λίγες, και πάντα πιασμένες. Η μόνη λύση θα ήταν να λειτουργήσει λίγο πιο ορθολογικά η Τροχαία (τι μας λες, τώρα...), να επιβλέπει συχνά και να αξιολογεί την παράβαση ανάλογα με το βαθμό όχλησης, κι όχι να κάνει εξορμήσεις δυο φορές το χρόνο κι όποιον πάρει ο Χάρος.

Αλλά, είπαμε, όλα στην Ελλάδα γίνονται είτε για το θεαθήναι είτε για το χρήμα. Και για το σήμερα, ποτέ για το αύριο.

Σήμερα να φάμε και να πιούμε, κι αύριο — γαία πυρί μιχθήτω, ρε!


Υ.Γ.: Dura lex sed lex, αλλά μην το κάνετε τόσο απροκάλυπτα, ρε παιδιά. (Και μετά θα βγαίνει ο Διοικητής της Τροχαίας και θα αρνείται, πάλι, ότι οι λόγοι είναι εισπρακτικοί...)

25 comments:

Ανδρέας Μπατσής said...

Φυσικά και πρέπει να αισθάνεσαι ηλίθιος που προσπάθησες να μην εμποδίζεις κανέναν. Δεν έχεις δει τι γίνεται με το παράνομο παρκάρισμα; Πρόσεξε λοιπόν ποια είναι η φάση:

Το ουσιαστικό πρόβλημα στους περισσότερους δρόμους δεν ξεκινάει από τα παρανόμως σταθμευμένα αυτοκίνητα, αλλά από τα διπλοπαρκαρισμένα. Έχεις τον κάθε καραγκιοζοπαίκτη να σταματάει και να διπλοπαρκάρει ακριβώς έξω από την πόρτα που θέλει να πάει και να αφήνει τον κεντρικό δρόμο με ΜΙΑ λωρίδα κυκλοφορίας. Στην ερώτηση γιατί δεν το παρκάρει 20 μέτρα παρακάτω που έχει ελεύθερο χώρο, σου απαντάει (με φωνή οδοκαθαριστή από το Βλαδιβοστόκ):
- Ε και που να το βάλω;
...οπότε και κόβεται κάθε διάθεση συνεννόησης! Και ξαφνικά σκάει μύτη ο τροχαίος, στέκεται μέσα στη μια και μοναδική λωρίδα του δρόμου, σφυρίζει με τις ώρες για να πάρει ο double-park το αμάξι του, και αφού φύγει ο τελευταίος, ορμάει στα "παράνομα παρκαρισμένα" και τα σκίζει επειδή είναι παρκαρισμένα εκεί που παρκάρουν τους τελευταίους 4 μήνες.

Το πρόβλημα στους δρόμους, κατά την ταπεινή μου άποψη, πηγάζει αποκλειστικά από το ότι Α) δεν υπάρχει για την τροχαία (και περισσότερο για τη δημοτική αστυνομία) κάποιος αλγόριθμος παραβατικότητας, τον οποίον μπορεί να ακολουθήσει κάποιος ώστε να μην τον γράψουν και Β) δεν υπάρχει ιεράρχηση των παραβάσεων.

Για το Α, μπορεί να μην περνάς ποτέ με κόκκινο, τη μέρα που θα βγουν τα μαντρόσκυλα για να γράψουν, θα σε γράψουν γιατί έληξε το οξυζενέ στο φαρμακείο σου (για όποιον γελάσει, μου έχει συμβεί, αλλά μετά από 10λεπτη κατσάδα με άφησαν τελικά χωρίς πρόστιμο).

Για το Β, με την παραβίαση του κόκκινου χάνονται ζωές, και είναι ποινικό αδίκημα, ενώ με το παράνομο παρκάρισμα (που στο κάτω-κάτω δεν έχουμε που να τα βάλουμε πια τα αυτοκίνητα) δεν τρέχει και τίποτα συγκλονιστικό.
Τι ποσοστό των πολιτών περνάνε με κόκκινο;;; Τεράστιο! Πόσοι πληρώνουν;;; Κανένας!!!!
Τι ποσοστό των πολιτών παρκάρει παράνομα;;; Μικρότερο από το προηγούμενο! Πόσοι πληρώνουν;;; Υπάρχει άραγε κανένας που δεν έχει πάρει κλήση γι αυτό;

Και κάτι τελευταίο σχετικά με την εφαρμογή των νόμων. Είναι παράνομη πράξη η αφαίρεση πινακίδων από αυτοκίνητο, για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα αυτοκίνητα είτε σηκώνονται από γερανό, είτε παραμένουν εκεί που είναι. Οι πινακίδες πληρώνονται και μπαίνουν στο αυτοκίνητο για λόγους ασφάλειας των πολιτών (αναγνωρισιμότητα οχήματος από παράνομες πράξεις). Επειδή όμως είμαστε στην Ελλάδα των 3 γερανών ανά 5 πόλεις, οι μπάτσοι, βασιζόμενοι στην ανοχή μας, τις βγάζουν κατά κόρον.

Είπαμε, όλα γίνονται με την ανοχή μας...

pølsemannen said...

Στην Ελλαδεζία ζεις δεν υπάρχει πια ελπίς...

Πιστεύω ότι ο μόνος τρόπος να υπάρξει κάποια αλλαγή στην χολερική περιρρέουσα ατμόσφαιρα, είναι οι ΕΛ να γίνουν μειονότητα στον τόπο τους.
(Το μάνατζμεντ θα το πάρουν οι Γερμανοί. Να, σαν αυτούς που αγοράζουν τους πύργους στην Μάνη).

Anonymous said...

Και το καλύτερο; Από όλες τις πιθανές κι απίθανες παραβάσεις του ΚΟΚ, η πιο ακόνδυνη (ακόμα κι αν ειναι ενοχλητική έως γαϊδουρινή σε ορισμένες περιπτώσεις) είναι η παράνομη στάθμευση. Κι είναι η μόνη για την οποία η τροχαία κόβει πρόστιμα.

Δεν έχω δει δλδ ποτέ τροχαίο να πλακώνεται στα γκάζια για να σταματήσει τον μεθυσμένο τσόγλανο που ανεβαίνει την Ποσειδώνος με 180 (και συνοδηγό έναν κοκκαλιάρη κύριο με μαύρη κουκούλα και μεγάλο δρεπάνι). Ούτε να την στήνουνε σε δρόμους με STOP να μαζεύουν όσους τα παραβιάζουνε.

Η ίδια η επιλεκτική εφαρμογή των νόμων δείχνει την περιφρόνηση της πολιτείας προς αυτούς.

Μεγαλοκοπέλα said...

Diladi oli tin ypoloipi xronia den exoun anagki eispraxeon?

1000 sygnomi gia ta greeklish, alla san na kollise...

speira said...

Φυσικά και οι λόγοι είναι εισπρακτικοί και μονο. Όσοι οδηγούμε μηχανές στην Αθήνα , πολλές φορές βλέπουμε το χάρο με τα μάτια μας, αλλά εκεί στο χάος που αναφέρεις δεν υπάρχει λόγος να παρέμβει ο τροχαιος...σιγά δουλεια του είναι; Ασυμμάζευτο το θέμα αγαπητέ cyrus

doctor said...

Τι να πρωτοπεί κανείς γι'αυτό το θέμα. Εδώ η χώρα μας συγκαταλέγεται με τις τριτοκοσμικές.
Σχετικό θέμα:
ποιότητα ζωής

Νομίζω said...

Δεν νομίζω πως ευθύνονται μόνο οι οδηγοί για την άθλια κατάσταση που επικρατεί στο λεκανοπέδιο.
Αναγκαστικά θα παρκάρεις κάπου που σε φυσιολογικές συνθήκες δεν θα το έκανες.
Θυμάστε το κέντρο της Αθήνας προ μετρό εποχής; Αν δεν το θυμάστε τότε μπορείτε ν' απολαύσετε την Κηφισίας που σχεδόν σε καθημερινή βάση υπάρχει μποτιλιάρισμα σε ώρες αιχμής.

Υπήρχε σχέδιο για την κατασκευή 7 ανισόπεδων κόμβων αν δεν κάνω λάθος. Για κάποιον λόγο όμως έγιναν μόνο 3. Οι άλλοι 4 γίνανε γαργάρα από κάποιους. Αυτό έλυσε μερικώς το θέμα συμφόρησης της λεωφόρου.
Τις ώρες αιχμής πλέον, τροχονόμοι λαμβάνουν θέσεις στις διασταυρώσεις, προσπαθώντας να αποσυμφορήσουν την κίνηση.

Κάποιοι από αυτούς δείχνουν εξαιρετικό ζήλο, αφήνοντας πεζούς να περιμένουν να περάσουν απέναντι 10 έως και 20 λεπτά. "Ευτυχώς" πρόκειται για μία μόνο περίπτωση στο ύψος του Υγεία.
Θα τον καταλάβετε από τα μπινελίκια που θα του ρίχνουν οι πεζοί, περιμένοντας να περάσουν. Χθες μάλιστα έκοψε πρόστιμο σε πεζό επειδή πέρασε με κόκκινο. Κόβει κλήσεις σε Ταξί κ.ο.κ.
Είναι από εκείνους που εφαρμόζουν τον νόμο κατά γράμμα. Μέχρι αηδίας δηλαδή κι όλοι οι πεζοί τον κατακρίνουν.
Γιατί απλούστατα όλοι οι άλλοι τροχονόμοι δεν κάνουν την δουλειά τους, όπως μάλλον θα έπρεπε να την έκαναν.

Και να μην ξεχνάμε πως όταν πολίτες πληρώνουν να πάρουν το δίπλωμα και το κράτος τα "παίρνει" για να το δώσει, τότε ζούμε δέσμιοι ενός κοινού μυστικού. Μίας κουλτούρας λαμογιάς και ωχαδερφισμού.

Στον χώρο εργασίας μου, υπάρχει πρόβλημα parking. Οπότε ;) υπάρχουν πολλά ιδιωτικά parking. Τις προάλλες λοιπόν ένας ιδιοκτήτης ιδιωτικού parking εφάρμοσε την γνωστή ελληνική τακτική καταπάτησης δημοσίου χώρου.
Έβαλε σε δρόμο όπου παρκάρουν αυτοκίνητα κώνους κι έβαψε μία κίτρινη γραμμή. Σε ερώτηση κατοίκου απάντησε πως είναι ιδιωτικός ο δρόμος :). Αργότερα καλέσανε την Τροχαία όπου τον έβαλε να τα ξηλώσει και να τα ξεβάψει όλα.

Τέλος, η τροχαία έχει ένα ωραίο site αλλά για κατάθεση παραπόνων τίποτα. Που να το σκεφτούν άραγε; Παράπονα δεν θα έχουν ποτέ. "Βύσματα" όμως βρήθει ο κόσμος.

cyrus said...

Η ψυχολογία μάλλον λειτουργεί ως εξής: ο πολίτης που τιμωρείται με αυτό τον τρόπο έχει τελικά το αίσθημα ότι δεν τιμωρήθηκε γιατί παραβίασε τον Κώδικα, αλλά γιατί έτυχε να περάσει από εκεί τροχονόμος με τη συγκεκριμένη διατεταγμένη υπηρεσία. Έτσι, το πρόστιμο δεν λειτουργεί αποτρεπτικά (υποτίθεται ότι αυτός είναι ο σκοπός του), αλλά αντίθετα: επειδή ο πολίτης, καλώς ή κακώς, νιώθει ότι αδικήθηκε, και βλέπει γύρω του τρομερά επικίνδυνες συμπεριφορές να περνούν απαρατήρητες, νιώθει ότι δεν έχει νόημα να προσπαθεί να είναι νομοταγής (πράγμα που θέλει πολλή προσπάθεια, μην το γελάτε...), αφού, τελικά, είναι καθαρά θέμα τύχης το αν θα τιμωρηθεί ή όχι.

cyrus said...

batcic, επιπλέον, η Τροχαία γκρινιάζει ότι δεν έχει αρκετούς υπαλλήλους. Δίκιο έχει (παρόλο που συχνά το χρησιμοποιεί σαν δικαιολογία), και εδώ φαίνεται άλλο ένα ελληνικό μεγαλείο: όλες σχεδόν οι δημόσιες υπηρεσίες πάσχουν από έλλειψη προσωπικού, ενώ ταυτόχρονα όλοι λένε ότι ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων είναι υπερβολικά μεγάλος. Άντε να βρεις άκρη...

Πόλσε, άσε, δεν αρκεί το μάνατζμεντ...

Μπαμπάκη, έχω ακούσει κι ένα άλλο: αν σε τρακάρει μεθυσμένος οδηγός, λέει, δεν σε συμφέρει να δηλώσεις στην τροχαία ότι ήταν μεθυσμένος, γιατί μπορεί και να τη γλιτώσει (αντί να τιμωρηθεί παραδειγματικά). Δεν ξέρω καλά τι προβλέπεται, αλλά φίλος μου μού έχει μεταφέρει σχετική εμπειρία του...

Μεγαλοκοπέλα, τα Χριστούγεννα οι ανάγκες αυξάνονται, γιατί είναι και το περίφημο Δώρο...

Σπείρα, για να μη μιλήσουμε και για τη φοβερή ποιότητα των δρόμων...

Δόκτωρ, μην ξύνεις πληγές...

Νομίζω, έτσι είναι...

Π said...

Το βασικότερο για μένα είναι αυτό που θίγει ο Batcic, ο Mpampakis και η Speira: κλήσεις όπως και για ό,τι βολεύει, όχι πρωτευόντως για ό,τι αποτελεί κίνδυνο. Έχω δει π.χ. πολλές φορές να σε γράφουν επειδή δεν έχεις πληρώσει τα ασφάλιστρα ή το τέλος κυκλοφορίας, αλλά ποτέ γιατί κυκλοφορείς το βράδυ με παπί χωρίς φανάρι ή με αυτοκίνητο με ένα φανάρι.

Όσο για αυτό που λέει ο Νομίζω στο τέλος του σχολίου του, κάποτε που μου πήρε τη μοτοσυκλέτα γερανός,* χρειάστηκε τρεις φορές πήγαινε-έλα μεταξύ πάρκινγκ στον Ταύρο όπου τις βάζουν και κεντρικών Τροχαίας, ATM όμως στην είσοδο της Τροχαίας υπήρχε: για τα χρήματα ξέρουν να υπάρχει διευκόλυνση...

* Επ' αυτού και άλλο ωραίο: μου την πήρε παρότι ήμουν παρών. Στο επιχείρημά μου ότι ο γερανός παίρνει τις παράνομα παρκαρισμένες μοτοσυκλέτες επειδή δεν έπρεπε να βρίσκονται εκεί, άρα αφού τη δική μου μπορώ να την απομακρύνω εγώ ποιός ο λόγος να την πάρει, αντιτάχθηκε το ακλόνητο επιχείρημα του ανένδοτου αξιωματικού (επί λέξει): "και εγώ τι θα τα κάνω τα χαρτιά, θα τα φάω;"

Yannis H said...

Σ’ ένα σωστό κράτος ο συλλογισμός θα ξεκινούσε από την αρχή ότι το κράτος δεν μπορεί να παρέχει μόνο πρόστιμα αλλά και παροχές (στην περίπτωση αυτή: επαρκείς θέσεις στάθμευσης). Διαφορετικά, και δεν κάνει τη δουλειά του και σε τιμωρεί όταν υφίστασαι την ανεπάρκειά του.

Yannis H said...

Όταν μιλάμε για κοινωνική δικαιοσύνη, πάντα θυμάμαι το φινλανδικό σύστημα, όπου το πρόστιμο δεν είναι ανάλογα με το μέγεθος της παρανομίας αλλά το μισθό του πολίτη. Για να ‘τσούξει’ το ίδιο. (Βέβαια, εκεί ξεκινούν από άλλη βάση, άγνωστη σ’ εμάς. καθώς δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου φοροδιαφυγή στη μεσαία τάξη.) Θυμάμαι ένα φίλο που παρανόμησε (μπήκε στα όρια της πόλης με μεγάλη ταχύτητα) και του ήρθε πρόστιμο 400 μάρκα – περίπου 66 ευρώ. Ήταν φοιτητής και παραπονιόταν. Ο πατέρας του, αντιπρόεδρος σε πολυεθνική, υπολόγισε πως αν έκανε την ίδια παρανομία θα πλήρωνε 1700 ευρώ.

Επί τη ευκαιρία, το παγκόσμιο ρεκόρ προστίμου το έχει ο πρόεδρος της ΝΟΚΙΑ.

Νομίζω said...

Δεν ξέρω αν θυμάστε κι έχετε διαβάσει το Λούκυ Λουκ άλμπουμ "Ο Δικαστής" σε σενάριο Κοσινύ...

Μου το θύμισαν πολλά σχόλια που εκθέτουν την αντιφάσκουσα λογική του ελληνικού ΚΟΚ.

Aurelia Aurita said...

Κάθε Χριστούγεννα έμενα χωρίς πινακίδες,και τώρα πια παίρνω λεωφορείο για τις επικίνδυνες περιοχές...
Να σε πληροφορήσω τι γίνεται με τις κλήσεις από τη δική μου εμπειρία:είχα περί τις 6-7 απλήρωτες μέσα στην τελευταία 5ετία.Πέρσι μου ήρθε ειδοποίηση για μια του 2003,και προχθές άλλες τρεις,του 2004(ήταν άσχημη χρονιά για πάρκιν:).Καμμία δεν είχε προσαύξηση.Σκέφτονται"κάλλιο πέντε και στο χέρι",υποθέτω...

Π said...

Aurelia Aurita και cyrus: Αν δεν πληρώσεις μια κλήση, θα σου έρθει με προσαύξηση μόνον όταν την έχεις παραλάβει στο χέρι και έχεις υπογράψει ότι την παρέλαβες. Όταν στην έχουν αφήσει ενώ εσύ δεν ήσουν εκεί, και επομένως δεν έχει την υπογραφή σου, δεν γίνεται προσαύξηση γιατί δεν μπορεί να αποδειχθεί ότι την έχεις παραλάβει.

cyrus said...

Νομίζω, όλα τα έχω διαβάσει, αλλά πού να θυμάμαι τώρα...

Γιάννη, αφού για όλα φταίμε εμείς. (Ωραία είναι γενικότερα η Σκανδιναβία, αλλά αντέχεται τόσο χιόνι;)

Aurelia και Π, έχει σημασία αν η κλήση είναι από την Τροχαία ή από το Δήμο;

Idom said...

Cyrus, έχεις απίστευτο δίκιο στην παρατήρηση που κάνεις για την "δειγματολειπτική" εφαρμογή των νόμων.

Θέλω μάλιστα να επαυξήσω, λέγοντας ότι έτσι βάζει μπρος και το αίσθημα του τζόγου στον πολίτη (πόσο μάλλον στον Έλληνα πολίτη).
Ο πολίτης σκέφτεται "εμένα θα πιάσουν;" και κλείνει ημιυποσυνείδητα το μάτι στη θεά Τύχη. Και ΑΝ τον πιάσουν, ούτε καν κάθεται να σκεφτεί για το αδίκημα που όντως έπραξε. Προέχει να καταραστεί την Μοίρα που τον έχει μουντζώσει κ.λπ..

Συμφωνώ ανυπερθέτως στο ότι θα έπρεπε όλες οι παραβάσεις να κυνηγούνται και συμπληρώνω ότι θα έπρεπε και τα πρόστιμα να μειωθούν.
Το σωστό θα ήταν, ο οδηγός να ξέρει ότι αν παρανομήσει έχει 90% πιθανότητα να πιαστεί και ότι θα πληρώσει - ας πούμε - 100 ευρώ.
Τώρα ξέρει ότι έχει 10% πιθανότητες να πιαστεί και αν πιαστεί θα πληρώσει 1000 ευρώ.
Λειτουργεί δηλαδή ακριβώς σαν ένα ανάποδο λαχείο...

Και τρέχουν (τρέχουμε) όλοι να ρισκάρουμε.

Idom

Ανδρέας Μπατσής said...

@cyrus
Τις κλήσεις του Δήμου μπορείς να τις πετάξεις στα σκουπίδια την ίδια στιγμή. Οι μόνες κλήσεις που μετράνε είναι αυτές στις οποίες αναγράφεται και δικάσιμος, στην περίπτωση μη πληρωμής, και φυσικά αυτές είναι οι κλήσεις της Τροχαίας.

Γι αυτόν τον λόγο, στη Θεσσαλονίκη ο Δήμος έχει καταφύγει σε ένα άλλο κόλπο. Αφαιρεί τις πινακίδες (κάργα παράνομο) για να αναγκαστείς να πληρώσεις για να τις παραλάβεις. Μάλιστα (για κοίτα χουβαρνταλίκια) άμα πληρώσεις εντός τριών ημερών, πληρώνεις το μισό πρόστιμο. Εδώ λοιπόν υπάρχει μια πιο σύντομη και φτηνή λύση. Αν σας πάρει τις πινακίδες ο Δήμος, δηλώστε κλοπή πινακίδων στην Τροχαία και ζητήστε επανέκδοση τους! Τόσο απλά...

ο δείμος του πολίτη said...

Πόσο δίκιο έχεις. Πέρα από το ότι οι νόμοι εφαρμόζονται επιλεκτικά και ότι οι ποινές -για τις λίγες φορές που επιβάλλονται- είναι εξοντωτικές, οι τροχαίες παραβάσεις αυξάνονται. Αντί να τεθεί ένα ουσιαστικό πλαίσιο δράσης της τροχαίας για τους παραβάτες, εμείς μένουμε στα λόγια. Ακόμα χειρότερα αντί να έχουμε 12ετή οδική διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας, καθόμαστε και μηρυκάζουμε τη λαδωμένη εξεταστική πρακτική των σχολών οδήγησης.

Aurelia Aurita said...

Οι δικές μου απλήρωτες είναι όλες της δημοτικής αστυνομίας-της τροχαίας έτρεχα και τις πλήρωνα επιτόπου.Σκόπευα να πάω να τις πληρώσω κι αυτές,αλλά ο batcic μ'έβαλε σε σκέψεις-μήπως να τις πετούσα τελικά;
Χμμ...

Anonymous said...

Απλες συνταγες για να μην σας παιρνουν τις πινακιδες:

α) αντι για τις λαμαρινοβιδες που ξεβιδωνονται ευκολα, τρυπηστε με ενα τρυπανι στην ιδια διαμετρο την πινακιδα και τον προφυλακτηρα. Μετα περαστε μια κανονικη βιδα και σφιξτε την καλα απο την πισω μερια με 2-3 παξιμαδια.
Τωρα χρειαζονται μονο ενα κατσαβιδι και 2" Με την λυση που προτεινω θα χρειαζεται να ξαπλωσουν κατω απο το αμαξια σας και να παλευουν ανασκελα με τα 2 χερια για να ξεσφιξουν τα. παξιμαδια που θα εχετε βαλει.
Αμα βαλετε και αγγλικες βιδες, δεν θα εχουν το καταλληλο γαλλικο κλειδι να τις ξεβιδωσουν.

β) Για τους πιο χαρντ κορ τυπους: αγοραστε καλλη *κολλητικη* σιλικονη απο το Πρακτικερ η αλλο παρομοιο μαγαζι (4 ευρω περιπου). Περαστε μια στρωση σιλικονη τις πινακιδες σας (οχι πολυ χοντρη, αλλα ομοιογενης, να μην αφηνει κενα). Κολληστε την πινακιδα στον προφυλακτηρα και αφηστε την να στεγνωσει. Αν εχετε κανει καλη δουλεια, θα χρειαστουν 2-3 ωρες μεχρι να ξεκολλησουν την πινακιδα. Για ξεκαρφωμα, μπορειτε να αφησετε τις λαμαρινοβιδες επανω. Η σιλικονη δεν φαινεται και θα χρειαστουν αρκετη φαια ουσια μεχρι να καταλαβουν οτι την πατησαν ;-)

Μετα απο το παραπανω δημιουργικο και πρακτικο σχολιο, ας γραψω και μια θεωρητικουρα:
Σωστες μεν οι σκεψεις σας για το κρατος-φοροεισπρακτορα, αλλα ξεχνατε οτι το κρατος ειμαστε εμεις. Οι πολιτικοι ειναι διορισμενοι απο εμας. Οι αστυνομικοι ειναι υπαλληλοι μας και εμεις ειμαστε οι εργοδοτες τους. Βρισκουν τους ραγιαδες και γι' αυτο τα κανουν.

Δεν ειναι "το κρατος" που μας δινει τις κλησεις. Ειμαστε εμεις που δινουμε κλησεις στον εαυτο μας, με το να εκλεγουμε αυτους που εκλεγουμε και με το να ανεχομαστε ραγιαδιστικα να μας φερονται ετσι.

Υ.Γ. (σε mode Μαριας Αντουανετας): Αφου δεν μπορειτε να κυκλοφορησετε ουτε με αυτοκινητο ουτε με μηχανη, γιατι δεν παιρνετε ελικοπτερα;

Ανδρέας Μπατσής said...

@yetanother_s
Φίλε με κάλυψες όσο δεν φαντάζεσαι. Τα πάντα σχετίζονται με τους εκάστοτε κυβερνώντες. Και ιδίως οι Θεσσαλονικείς των Παπαγεωργόπουλου, Ψωμιάδη και Άνθιμου δεν δικαιούμαστε να φωνάζουμε για τίποτα (αν και εγώ κινούμαι ιδεολογικά κάπου μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ, Φιλελεύθερης Συμμαχίας και Οικολόγων Πράσινων, με όλους αυτούς έχω κοινά).

cyrus said...

Idom, λειτουργεί σαν ανάποδο λαχείο, αλλά οι πιθανότητες να σου τύχει το πραγματικό λαχείο είναι πολύ κοντά στο μηδέν...

Δείμε, τι να την κάνεις την οδική διαπαιδαγώγηση των παιδιών, όταν μετά θα έρθει ο γονιός να τα πάρει και θα τα περνάει με κόκκινο από τα φανάρια; Ποιον θα μιμηθούν τα παιδιά;

yetanother_s και batcic, το πάτε αλλού τώρα... Παρόλο που κατανοώ αυτή τη λογική, δεν συμμερίζομαι την άποψη της συλλογικής ευθύνης. Ως πολίτης έχω ευθύνη για αυτόν που ψήφισα, όχι για αυτόν που δεν ψήφισα.

Anonymous said...

Το κλεβω απο τον Πιτυλο, που το εγραψε προσφατα στο μπλογκ του. Ειναι κατι που το πιστευω κι εγω: το μεγαλυτερο ισως προβλημα στην Ελλαδα ειναι το προβλημα της δικαιοσυνης.

Ωραια, ας μην αρχισουμε (παλι) με το συνθημα "αφου τους ψηφισες εισαι υπευθυνος". Ας μεινουμε σε αυτο - το σωστοτατο - που εγραψαν ηδη οι προλαλησαντες, οτι οι νομοι εφαρμοζονται επιλεκτικα και αυθαιρετα.
Αν υπηρχε δικαιοσυνη θα μπορουσαμε να καταφυγουμε σ' αυτην με το επιχειρημα της ισοτιμιας. Ολοι οι πολιτες ειναι ισοι ενωπιον του νομου. Αρα ειναι υποχρεωμενο το κρατος ειτε να εφαρμοζει ολους τους νομους σε ολους τους τοπους, σε ολους τους χρονους σε ολους τους πολιτες, ειτε να τους καταργησει.

Αν μπορουσαμε να πετυχουμε αυτο το στοιχειωδες, παρα πολλα προβληματα θα λυνονταν ως δια μαγειας.

Χρειαζομαστε λοιπον:
- χωρισμο δικαιοσυνης / εκαστοτε κυβερνησης για τους λογους που αναφερω πιο πανω
- χωρισμο κρατους / εκκλησιας (στανταρντ και αυτονοητα)
- διαφορους αλλους χωρισμους

Υ.Γ. Ειμαι γενικα υπερ των χωρισμων ;-)

Αόρατη Μελάνη said...

Επιβεβαιώνω από προσωπική εμπειρία: τις κλήσεις του δήμου μπορείς να τις πετάξεις πάραυτα, δεν σου έρχονται ποτέ και από πουθενά.

Κατά τα λοιπά με υπερκάλυψαν οι προλαλήσαντες.