Άλλη μια φανταστική (ακόμη...) Δυστοπία

Μόλις είδαμε, μαζί με το Φως μου, το Harrison Bergeron, τηλεταινία επιστημονικής φαντασίας του 1995 με πρωταγωνιστή τον Sean Astin, γνωστό από το ρόλο του ως Σαμ στην τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του Kurt Vonnegut, γραμμένο το 1961, αλλά πέρα από το βασικό υπόβαθρο της αφήγησης δεν έχουν τίποτα κοινό. Το διήγημα είναι πολύ μικρό και ιδιαίτερα σατιρικό, ενώ η ταινία έχει κανονική / εκτεταμένη πλοκή και μάλλον σοβαρό ύφος (και τέλος).

Το βασικό ατού της ταινίας είναι το σενάριο, που είναι πολύ ενδιαφέρον, παρότι κάπως αφελές σε σημεία. Καθότι φτηνή παραγωγή, δεν έχει καθόλου ειδικά εφέ, πράγμα που προσμετρώ στα θετικά της. Επιτέλους, ας μην υποτιμάμε τη δύναμη της αφήγησης, καλομαθημένοι όπως είμαστε από τις χολιγουντιανές υπερπαραγωγές των εκατομμυρίων δολαρίων.

Το θέμα είναι μια δυστοπική μελλοντική κοινωνία όπου όλοι είναι ίσοι με το ζόρι, καθώς η θεμελιώδης αρχή είναι: "Οι άνθρωποι γεννιούνται άνισοι, και είναι καθήκον του κράτους να τους κάνει ίσους".

Η ατάκα που με έκανε να γελάσω δυνατά ήταν: "Η τηλεόραση δεν πρέπει να σου μαθαίνει τίποτα".

Φυσικά δεν θα επεκταθώ, γιατί καλό είναι να τη δείτε χωρίς να ξέρετε πολλά πράγματα. Αυτό μπορείτε να το κάνετε είτε στο Google Video, είτε κατεβάζοντάς την μέσω torrent (αν σας αρέσει η ποιότητα της εικόνας και η θέαση σε μεγάλες οθόνες).

Το διήγημα (που, ξαναλέω, μάλλον αφορμή ήταν και ουσιαστικά δεν έχει καμιά σχέση με την ταινία) μπορείτε να το βρείτε εδώ στα Αγγλικά και εδώ μεταφρασμένο.

Το Φθινόπωρο του 2009 θα κυκλοφορήσει μια νέα ταινία βασισμένη στο ίδιο διήγημα, με τίτλο 2081.



Παρεμπιπτόντως, καλή χρονιά σε όλους...