Ωραία πράγματα συμβαίνουν στη ρεπουμπλικάνικη Αμερική. Ο κυβερνήτης της πολιτείας της Νότιας Ντακότα σκοπεύει να περάσει νόμο (ήδη εγκεκριμένο από τους εκεί νομοθέτες) με τον οποίο η έκτρωση θα καθίσταται παράνομη, ακόμη και σε περιπτώσεις βιασμού ή αιμομιξίας! Η έκτρωση θα επιτρέπεται μόνο στις περιπτώσεις που η παράταση της εγκυμοσύνης θα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή της γυναίκας. Πέραν τούτου, ουδέν.
Πολύ θα ήθελα να καταλάβω τον τρόπο σκέψης αυτών των ανθρώπων, αλλά αδυνατώ. Πιστεύουν πραγματικά ότι απαγορεύοντας τις εκτρώσεις θα τις εξαλείψουν κιόλας; Δηλαδή, πριν το 1973 -- όταν πέρασε ο νόμος που τις επέτρεπε -- δεν γίνονταν εκτρώσεις; Πόσο μικρόνους μπορεί να είναι κανείς;
Πάντοτε γίνονταν εκτρώσεις, και πάντα θα γίνονται, για χίλιους δυο λόγους. Απαγορεύοντάς τις, απλά εξωθείς τη γυναίκα να κάνει την επέμβαση σε "περίεργα" μέρη, χωρίς την απαραίτητη ιατρική φροντίδα, με τον κίνδυνο να μείνει στείρα ή και να χάσει τη ζωή της, σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά.
Αν θέλετε, κυρίες (!!!) και κύριοι, να μειωθεί ο αριθμός των εκτρώσεων (για εξάλειψη δεν το συζητώ, ξεχάστε το), η λύση είναι απλή: να πείσετε τα παιδιά σας να χρησιμοποιούν κάποια αντισυλληπτική μέθοδο. Και να τους μάθετε πέντε πράγματα για το σεξ και τις σχέσεις. Αλλά δεν θα το κάνετε. Γιατί είστε πουριτανοί και κομπλεξικοί. (Ωπ, ταυτολογία ήταν αυτό.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Με εκνευρίζει η πλειοψηφία, που νομίζει πως κάνει το σωστό όσον αφορά την προσωπική της ζωή, την επαγγελματική της καριέρα, τις κοινωνικές της αντιδράσεις, την ανατροφή των παιδιών της και στο τέλος βγαίνει μαλακία.
Μετά αναρωτιούνται γιατί (όσοι ανήκουν στην πλειοψηφία).
Τώρα για την έκτρωση, εκτός από την ψυχική και σωματική καταπόνηση της εγκυμονούσας εγώ μετράω και το έμβρυο, που χάνεται. Για μένα το ζυγωτό είναι άνθρωπος κι η έκτρωση είναι φόνος.
Βέβαια οι κοινωνικές παράμετροι φέρνουν τα πάνω κάτω (και εδώ) και γι' αυτό δε θα κατηγορήσω/κατακρίνω ένα 15χρονο κορίτσι, που έμεινε έγκυος επειδή δεν ήξερε κι έριξε το παιδί της επειδή δεν μπορούσε.
Καληνύχτα. Νιάου.
Κανείς δεν είναι υπέρ των εκτρώσεων, και κανείς δεν χαίρεται γι' αυτές. Όμως, θα γίνονται έτσι κι αλλιώς. Το θέμα είναι να γίνονται σ' ένα ασφαλές και ελεγχόμενο περιβάλλον, χωρίς το βάρος του φόβου ότι εκείνη την ώρα συντελείται κάτι παράνομο. Από εκεί και πέρα, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να εντείνουμε την προσπάθεια μείωσης του αριθμού των εκτρώσεων, μέσα από την ενημέρωση. Αυτό που συνήθως οδηγεί στην ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη είναι η άγνοια.
Post a Comment