Η μέρα που φεύγει είναι η (καθιερωμένη από τη Διεθνή Αμνηστία) παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής.
Ο φόρτος εργασίας με έκανε να την ξεχάσω -- κι αυτό λέει πάρα πολλά για τη ζωή που κάνουμε. Στις μέρες μας, ακόμη και η ευαισθησία έχει καταντήσει πολυτέλεια... Ευτυχώς, μου τη θύμισε ο Διαγόρας.
Η θανατική ποινή, η "υπέρτατη μορφή σκληρής, απάνθρωπης και ταπεινωτικής τιμωρίας", η οποία "είναι αυθαίρετη και αποδεδειγμένα αναποτελεσματική στη μείωση της εγκληματικότητας και διαιωνίζει ένα κλίμα βίας μέσα στο οποίο ποτέ δεν μπορεί να επιτευχθεί πραγματική δικαιοσύνη", σύμφωνα με τη διατύπωση της Διεθνούς Αμνηστίας, εξακολουθεί να βρίσκεται σε ισχύ. Ο αριθμός των χωρών που την εφαρμόζουν μικραίνει, αλλά αυτό είναι ακόμη πολύ μακριά από τον τελικό στόχο. Και, για να πω την αλήθεια, βρίσκω κάπως ελαφριά την ανωτέρω διατύπωση. Η θανατική ποινή είναι βαρβαρότητα, είναι κατάλοιπο του Μεσαίωνα, είναι φόνος επικυρωμένος από το κράτος. Και φαντάζει απίστευτο το ότι υπάρχουν στην Ελλάδα "άνθρωποι" που θέλουν να την επαναφέρουν.
Πληροφοριακά, έξι χώρες ήταν υπεύθυνες για το 91% των εκτελέσεων μέσα στο 2006: το Ιράν, το Ιράκ, το Σουδάν, το Πακιστάν, η Κίνα και οι (πολιτισμένες, τρομάρα τους) Η.Π.Α..
Το αίμα ρέει άφθονο, η διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου του Ο.Η.Ε. παραβιάζεται κατάφωρα, κι εγώ πρέπει να δουλέψω...
Σκατοζωή...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
12 comments:
Όχι μόνο είναι φόνος αλλά συνειδητή καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δύο επιχειρήματα εναντίον της. Δε μειώνει τα ποσοστά εγκληματικότητας (ενώ φάνηκε ότι σε πολλές περιοχές εκείνα αυξάνονται επειδή ακριβώς υπάρχουν ενδογενείς συνθήκες που επιτρέπουν την ανάπτυξη της βίας) και δεύτερον δε λειτουργεί σωσφρονιστικά προς τον εγκληματία, αφού τον εξοντώνει. Μόνο στηρίζει μία συναισθηματική έκρηξη του πλήθους για το "αποτρόπαιο" (ανάλογα την κοινωνία) έγκλημα. Είναι μία -πολιτική βαθιά πράξη που αποσιωπά τις κοινωνικές και πολιτικε΄ς ευθύνες και τις επιρρίπτει μόνο στην πλάτη του κάθε εγκληματία. Δε σχολιάζω την περίπτωση να φανεί ότι είναι αθώος ο καταδικασμένος (όπως πολλάκις έχει συμβεί στις ΗΠΑ).
"Σκατοζωή..."
Τουλάχιστον δεν είσαι σε death row...
Σίγουρα κάποιες περιπτώσεις ανθρώπων δεν μπορούν να "σωφρονιστούν", οπότε ο περιορισμός τους, δίκαιος στα πλαίσια μιας κοινωνικής σύμβασης, είναι, αν όχι θεμιτός, αναγκαίος. Πέραν αυτού, ευθύνη για την συμπεριφορά του φέρει, σε κάποιο βαθμό, και το κοινωνικό σύνολο, οπότε η εξόντωση είναι αδική ακόμα και στα παραπάνω πλαίσια.
Ας μην ξεχνάμε, ωστόσο, και τους λόγους που εκτελούνται άνθρωποι εν έτει 2007. Στο Ιράν, πχ, εκτελούν ανθρώπους λόγω σεξουαλικών "προτιμήσεων"...
Για όσους δεν το έχετε δει, το "The life of David Gale" είναι εξαιρετικό.
Τί είναι πιό προβληματικό: Η "βαρβαρότητα" των υποστηρικτών της θανατικής ποινής ή η ασυνέπεια των χωρών που υποστηρίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και την κατάργηση της ποινής, αλλα δεν υπογράφουν τη συνθηκη; Πόσες "πολιτισμένες" χώρες της Δύσης υποστηρίζουν τη θανατική ποινή σε περίοδο πολέμου και άμεσης απειλης πολέμου;
Είναι μεγαλο ζήτημα..
Όχι απλά υπάρχουν στην Ελλάδα άνθρωποι (δεν το βάζω σε εισαγωγικά, γιατί θέλω να πιστεύω πώς δεν είναι απόλυτα συνειδητοποιημένη η επιθυμία τους) που θέλουν την επαναφορά της θανατικής ποινής, αλλά είναι και αρκετά μεγάλος και μάλιστα ακόμα και σε τρυφερές ηλικίες. Δυστυχώς, στις τρεις χρονιές που διδάσκω στη Μέση Εκπαίδευση, όσες φορές ήρθε στην τάξη η σχετική συζήτηση, οι υποστηρικτές της θανατικής ποινής ήταν πάνω από τα μισά παιδιά, ενώ στις ηλικίες άνω των 45 -ιδίως ανάμεσα σε "λαϊκούς" ανθρώπους- κάνουν θραύση απόψεις για εκτελέσεις εμπόρων ναρκωτικών, παιδεραστών, κατα συρροήν δολοφόνων...
[αρκετά μεγάλος ο αριθμός τους]
Gnomo,
"Πόσες "πολιτισμένες" χώρες της Δύσης υποστηρίζουν τη θανατική ποινή σε περίοδο πολέμου και άμεσης απειλης πολέμου;"
Πόσες φορές πρέπει να γίνει αυτή η κουβέντα;
Αυτό το ζήτημα είναι εντελώς άσχετο. Σε περίοδο πολέμου καλείσαι να υπερασπιστείς αυτό που ορίζεις και αναγνωρίζεις ως πατρίδα, κράτος, σύνολο δικαιωμάτων και αγαθών κτλ.
Δεν μπορείς να απολαμβάνεις τα όποια προνόμια χωρίς υποχρεώσεις.
Δηλαδή ο άλλος που θα τον στείλουν στην πρώτη γραμμή να περιμένει τις σφαίρες, τις οβίδες και τις θραυσματικές τι είναι, ο προσωπικός σου μαλάκας;
Ας σταματήσουμε να αναπαράγουμε την κλασσική θεωρία συνωμοσίας "Μας πάνε σε πόλεμο Αυτοί!" και τις ηλίθιες δηλώσεις "Εγώ είμαι ειρηνιστής". Ναι ρε, κι ο Ταλιμπάν ειρηνιστής θα ήταν αν δεν του είχαν πηδήξει τη χώρα κι αν εκμεταλλευόταν τον πλούτο και το εργατικό δυναμικό του 70% των χωρών του πλανήτη. Συγνώμη, λάθος, την εκμετάλλευση την κάνουν "Αυτοί", αυτός κάνει πορείες διαμαρτυρίας...
Απλά τα πράγματα, αν δεν το έκαναν "Αυτοί" θα βρίσκαμε άλλους.
Θα μου πεις "ο πόλεμος δεν είναι λύση", "ενδέχεται να είναι επεκτατικός/άδικος" κτλ. Συμφωνώ αλλά δεν αλλάζει κάτι. Ας πρόσεχες ποιους ανέβαζες-άφηνες να ανέλθουν στην εξουσία, ποιες συνθήκες ανεχόσουν/γούσταρες/σε βόλευαν και οδηγούν τώρα σε συγκρούσεις και τα σχετικά.
Οπως και να έχει, σε τέτοιες περιπτώσεις τον πρώτο λόγο έχουν η βία, τα όπλα και ο θάνατος, ανεξαρτήτως της πλευράς που θα επιλέξεις(με τους μεν, τους δε ή "ουδέτερος") -στη ζωή δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Είναι θέμα επιβίωσης, όχι εκδίκησης και μνησικακίας όπως σε περιπτώσεις εγκληματιών βάσει του κοινού ποινικού δικαίου.
Ας μην ξεχνάμε τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ είμαστε διότι γινόμαστε πιο γελοίοι κι από φυτοφάγο λιοντάρι και πιο ανορθολογιστές κι απ' τη Λουκά.
reactor69..
Παρεξήγησες το σχολιό μου. Δεν μιλάω όυτε για θεωρίες συνομοσίας ούτε για "Αυτούς" που κάνουν κουμαντο κλπ.
Αναφέρομαι σε στοιχεια της διαθνούς αμνηστίας που λένε ότι το πρωτόκολλο 13, που καταργεί την θανατική ποινή, το έχουν επικυρώσει 31 χώρες. Δεν το έχουν υπογράψει 3 χώρες (Ρωσία, Αζερμπαϊτζάν και Αρμενία) ενώ το έχουν υπογραψει αλλά δεν το έχουν επικυρώσει 13 χώρες, ανάμεσα στις οποίες είναι η Γαλλία, η Ισπανία, η Ολλανδία, η Ιταλία, η Τουρκία, η Αλβανία κ.ά.
Εννοώ λοιπόν ότι, ενώ η διεθνής αμνηστία και άλλες μη κυβερνητικές οργανώσεις, απαιτούν κατάργηση της θανατικής ποινής για όλα τα εγκλήματα, συμπεριλαμβανομένων και των εγκληματων σε καιρό πολέμου, εντούτοις υπάρχουν 13 χώρες του Συμβουλίου της Ευρώπης που δεν έχουν καταργήσει ακομα την θανατική ποινή γι'αυτά τα εγκλήματα.
Καλώς λοιπόν ζητάμε να εφαρμοστει η καταργηση της θανατικής ποινής σε χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Ιραν, η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία κ.ά. αλλά την ιδια στιγμη πρέπει να μας προβληματίζει το γεγονός ότι χώρες της πολιτισμένης Δυσης που μιλάνε για ανθρώπινα δικαιώματα και καταργηση της ποινής, δεν υπογράφουν την σχετική συνθήκη.
Και ρωτάω τί είναι πιό προβληματικό; Η "βαρβαρότητα" των υποστηρικτών της θανατικής ποινής ή η ασυνέπεια κάποιων "πολιτισμένων" χωρών της Δυσης που δεν δεσμεύονται απέναντι στις δικές τους διακηρύξεις..
Η θανατική ποινή είναι η ντροπή της Δημοκρατίας.
Η Δημοκρατία τιμωρεί, δεν εκδικείται.
Βέβαια, ο ΛΑΟΣ και κάποιοι κύριοι (ακόμη και ο Λοβέρδος του ΠΑΣΟΚ!) είναι υπέρ της θανατικής ποινής.
doctor
Είμαι πολύ απλά κατά της θανατικής ποινής γιατί δεν είναι ούτε σωφρονισμός ούτε τιμωρία. Όταν σκοτώνεις έναν άνθρωπο που είναι υπεύθυνος για ένα έγκλημα τον στέλνεις να κοιμηθεί τον αξύπνητο ύπνο και έτσι πλέον χάνεις κάθε ευκαιρία είτε να τον σωφρονίσεις είτε να τον τιμωρήσεις (όποιος κι αν ήταν ο σκοπός σου).
Ο περισσότερος κόσμος είναι (ή δηλώνει) υπέρ της θανατικής ποινής γιατί πολύ απλά δεν κάθονται να το πολυσκεφτούν το ζήτημα. Λένε "αφού σκότωσε γιατί να μην τον σκοτώσουν;" και τελειώνουν.
Κατά τύχη το Σάββατο διάβασα για ένα νέο βιβλίο του Grisham που αναφέρεται στο θέμα των αθώων που καταδικάζονται σε θάνατο!
Δείμε, γι' αυτό μιλάω για Μεσαίωνα -- η πρακτική αυτή λίγο απέχει από το λιντσάρισμα...
Reactor, έτσι εξηγείται γιατί εκείνος ο περίεργος τύπος, ο πρόεδρος του Ιράν, τόλμησε να ισχυριστεί ότι δεν υπάρχουν ομοφυλόφιλοι στο Ιράν -- προφανώς τους έχουν εκτελέσει όλους... (Ή ίσως νομίζει ότι στη Δύση η πληροφόρηση ελέγχεται απόλυτα από την κυβέρνηση, όπως συμβαίνει στη χώρα του...)
gnomo, δεν μπορώ να έχω προτιμήσεις ανάμεσα σε δυο εξίσου απαράδεκτες συμπεριφορές. Έχω την αίσθηση ότι θα έπρεπε κάποια στιγμή ο Ο.Η.Ε. να αρχίσει να διαγράφει σωρηδόν μέλη...
gazaka, έτσι είναι -- ο λαϊκισμός πάντοτε βρίσκει πρόσφορο έδαφος στις πολύ μικρές και τις πολύ μεγάλες ηλικίες. Δυστυχώς δεν περιορίζεται εκεί...
doctor, εφόσον μια άποψη πουλάει στο (υπερ)συντηρητικό κοινό, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι ο Καρατζαφέρης θα την υιοθετήσει...
Αταίριαστε, έχεις δίκιο -- δεν το έχουν σκεφτεί καθόλου το ζήτημα. Για να μπορείς να σκέφτεσαι πρέπει πρώτα να μπορείς να τιθασεύσεις ένα σημαντικό μέρος από τα ζωώδη σου ένστικτα...
Ας θυμηθούμε την Κάρλα Τάκερ... Αλλά και τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη, που οι Βρεττανοί τον κρέμασαν δεκαοχτώ χρονών, αφού περίμεναν να γίνει ενήλικας (ότασν συνελήφθη ήταν μόνο δεκαεφτά...) Η χάρη από την "μεγαλειότατη" Βασίλισσα Ελισάβετ ακόμα έρχεται...
Post a Comment