12.10.07

Τα μυαλά στο μίξερ

Οι δυο από τους τρεις διαβόητους τηλεβιβλιοπώλες έγιναν βουλευτές και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το επάγγελμα που τους ανέδειξε σε επίδοξους σωτήρες του έθνους, αλλά, ευτυχώς για μας, έχουν αφήσει πίσω τους άξιους συνεχιστές. Έτσι, η διάδοση εθνικών μύθων και εθνικιστικών ψευδών συνεχίζεται κανονικά.

Αυτό που μου αρέσει περισσότερο σ’ αυτές τις εκπομπές είναι η πλήρης σύγχυση μύθου και πραγματικότητας, μια σύγχυση που κάνει το μυαλό κυκεώνα — σαν να το έχεις βάλει στο μίξερ, ένα πράμα… Δεν θα αναφερθώ στο Λιάκουρα, γιατί ο άνθρωπος έχει ξεφύγει τελείως, και πουλάει πλέον αποκλειστικά κάκιστης ποιότητας φανταστική λογοτεχνία — που μπορεί να επιμένει ότι είναι όλα αλήθεια, αλλά μόνο οι βλαμμένοι (κυριολεκτικά, όσοι δηλ. πάσχουν από εγκεφαλική βλάβη) τον πιστεύουν πια. Θα αναφερθώ στους διαδόχους του Βελόπουλου.

Αυτοί, λοιπόν, έχουν μια εκπομπή ονόματι «ελληνιστί», όπου διαφημίζουν και το περιοδικό που έβγαζε ο Βελόπουλος, το «ελληνόραμα», που τώρα είναι πλέον αποκλειστικά συνδρομητικό — διότι, όπως φαίνεται, δεν πούλαγε αρκετά. Στην εκπομπή αυτή αναπαράγουν ό,τι ακριβώς έλεγε τόσα χρόνια ο προκάτοχός τους, και πολλές φορές κάνουν και κριτική σε νέες ειδήσεις. Έτσι, προχτές, εις εκ των παρουσιαστών έδειξε με οργή κάτι κάρτες που κυκλοφορούν για ένα παιχνίδι φαντασίας. Το παιχνίδι, είπε, λεγόταν «Ήρωες της Αρχαίας Ελλάδας», και περίμενε, ανοίγοντας τη συσκευασία των καρτών, να δει απεικονίσεις του Αχιλλέα, του Λεωνίδα, κ.τ.λ. — και, αντ’ αυτών, αντίκρισε κάτι περίεργα τερατόμορφα πλάσματα. Και φώναζε, και ωρυόταν, κάνοντας και την απαραίτητη αναφορά στη γνωστή δήλωση που (δεν) έκανε ο Κίσινγκερ. Κάποια στιγμή, η κάμερα ζούμαρε στις κάρτες, και τότε φάνηκε καθαρά ο τίτλος, ο οποίος ήταν «Ήρωες στη Μυθική Ελλάδα».

Ατυχώς, η αφήγησίς μου δεν δύναται όπως μεταφέρη επαρκώς το γελοίον του πράγματος.

Ποια η διαφορά μεταξύ «αρχαίας» και «μυθικής» Ελλάδας; Πολύ απλά, η πρώτη είναι ιστορική πραγματικότητα, ενώ η δεύτερη είναι πλάσμα της φαντασίας. Και αυτό θα έπρεπε να αρκεί. Άσε που πρόκειται για ελληνική προσπάθεια, οπότε θα έπρεπε να την υποστηρίζουν ακόμη και οι μεταπωλητές του πατριωτισμού…

Μπορείτε να πάρετε πληροφορίες σχετικά με τους «Ήρωες στη Μυθική Ελλάδα» εδώ. Η λογική του παιχνιδιού πρέπει να είναι περίπου σαν το «Magic: the Gathering».

Όπως είχε πει πρόσφατα και ο Π, ένας εγκέφαλος κι ένας εγκέφαλος περασμένος από το μίξερ έχουν ακριβώς τα ίδια μόρια. Μόνο που ο δεύτερος δεν λειτουργεί πια...

20 comments:

Shipwrecked Frontier Pioneer said...

Γιατί κάθεσαι και τις βλέπεις αυτές τις εκπομπές; Αφού το ξέρεις εκ των προτέρων ότι θα ζοχαδιαστείς. :P
Μην παίζεις με το μίξερ, μπορεί να γίνει κανένα ατύχημα!!
:DDDD

doctor said...

Ποια η διαφορά μεταξύ «αρχαίας» και «μυθικής» Ελλάδας; Πολύ απλά, η πρώτη είναι ιστορική πραγματικότητα, ενώ η δεύτερη είναι πλάσμα της φαντασίας.

**********************

Στους αεροκέφαλους η διαφορά είναι μηδέν (0).

Τα βιβλία που πουλάνε αυτοί οι απατεώνες δεν τα διαβάζει κανείς, διότι αν αυτός που αγοράζει αυτά τα βιβλία διάβαζε, θα ήξερε ότι αυτοί οι τύποι τον δουλεύουνε, όπως οι παπατζήδες.

Απορώ πάντως με την υπομονή σου να βλέπεις τέτοιες αηδίες!

Άκουσα ότι ο Γεωργιάδης θα πουλάει τα βιβλία του μέσω του .... καναλιού της Βουλής!!!!!!!!!!!
lol lol

doctor

doctor said...

A, να συμπληρώσω και κάτι πολύ καλό που είχε γράψει ο μακαρίτης ο Ραφαηλίδης:

"Ο σοβινισμός είναι η αρρώστια των φτωχών λαών.
Και επί προσωπικού επιπέδου, των φτωχών εγκεφάλων.
Όταν σου λείπει κάτι, από φαϊ μέχρι μυαλό, το αντικαθιστάς με θορυβώδη ιδεολογήματα για να μην ακούς το γουργουρητό της κοιλιάς και το σφύριγμα των ρευμάτων του αέρα που κυκλοφορεί στο κλούβιο σου κεφάλι".

Πηγή: Οι λαοί των Βαλκανίων, εκδόσεις του 21ου, σελ.117.

Ένα βιβλίο must, μία αντιεθνικιστική ελεγεία.

doctor

Υ.Γ. Επίσης, επισκεφτείτε οπωσδήποτε το τελευταίο-φρέσκο ποστ και μάλιστα σχετικότατο με το παρόν του μουρλοκομείου του Πολσεμάνεν: http://polsemannen.blogspot.com/2007/10/blog-post_11.html

Jim.Hellas said...

Άκου να σου πω... Σημασία δεν έχει τι βλέπεις εσύ. Σημασία έχει τι βλέπουν οι ΤηλΕΛπροφήτες! :P

Γενικά η τηλεόραση έχει καταντήσει ένας τεράστιος βόθρος πάντως... Καλά για τα κανάλια τύπου "Κάτω ραχούλα TV" δεν χρειάζονται και πολλά σχόλια!

Ερώτηση: πως γίνεται όλα τα μικροκάναλα να παίζουν αυτού του τύπου εκπομπές, πολλές φορές ακόμη και τις ίδιες ακριβώς εκπομπές; Τέτοια αναδουλειά πια;

Anonymous said...

«Ελληνόραμα»;; Όπως λέμε «Αφισσόραμα» ή «6ο Πανόραμα Λουκάνικων Γρεβενών;» Πράγματι αποπνέει κάτι το πατριωτικό και όχι κάτι σε επιθεώρηση του ’80 με την Ισμήνη Καλέση… Συνδρομή παρακαλώ.

Μαύρος Γάτος said...

Καλά ο Βελόπουλος ΔΕν μπήκε ακόμα στη Βουλή. Ο Λιάκουρας όμως;;;; Τί αδικία!!!!!

Π said...

O Π οφείλει να πι ότι δεν έχει πι -προσφάτως ή μη- αυτό που του αποδίδεται: κανας Dawkins ή άλλος τέτοιος αχαρακτήριστος θα το έχει πι. H αναξιοπιστία αυτού του blog δεν έχει όρια...

cyrus said...

Πιονέρε, κατά τύχη πέφτω πάνω τους, και μετά κολλάω. Θα μου πεις, μπορώ να βγάλω τα κανάλια από τη μνήμη -- αλλά μερικές φορές έχει γέλιο...

Γιατρέ, ο Ραφαηλίδης ήταν εξαιρετικός. Και δεν βλέπω κανένα διάδοχο στον ορίζοντα...

Τζιμ, ο βόθρος είναι κι αυτός τμήμα του σπιτιού -- αν τον αγνοήσεις, θα σε πνίξουν τα σκατά...

Τάκη, ναι, σκέψου το κάτι σαν το αφισόραμα -- στο 1ο τεύχος γιγαντοαφίσα Μέγας Αλέξανδρος, στο 2ο Λεωνίδας, στο 3ο Ιωάννης Μεταξάς...

Μαύρε Γάτε, τι εννοείς; Ο Βελόπουλος είναι βουλευτής.

Π, τι να κάνουμε -- το γήρας ου γαρ έρχεται μόνον, αλλά παρέα με κάποιον αλλοδαπό, Αυστριακό ή Γερμανό, νομίζω, να δεις πώς τον λένε... Οπενχάιμερ, Μπρουκχάιμερ...

cortlinux said...

ωραίο φαίνεται το παιχνιδάκι παρότι κάποια σχέδια θα θέλανε περισσότερη επεξεργασία.

τώρα για το κενό του εγκεφάλου τους δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε και πολύ γιατί θα καταναλώσουμε τζάμπα φαιά ουσία...




όσο για τον ραφαηλίδη θα ήταν πολύ καλό ένα αφιέρωμα.

τον πρόλαβα να γράφει στην ελευθεροτυπία. μου άρεσε που ο λόγος του ήταν καυστικός μεν, αλλά με ουσία.

τελευταία ανακάλυψα και τις κριτικές κινηματογράφου που έγραφε στην εφημερίδα το έθνος. μακάρι να τις ξαναδιάβαζε ο δανίκας (κι όχι μόνο φυσικά). σε κάθε άρθρο διάβαζες κι ένα κομμάτι ιστορίας ή κοινωνιολογίας μαζί το οποίο όμως συμπλήρωνε την όποια κριτική. μπορούσες να ξεχωρίσεις την προσωπική του γνώμη.

συγνώμη για το άσχετο αλλά ο ραφαηλίδης είναι... ραφαηλίδης. και προτιμώ να μιξάρω τον εγκέφαλό μου με τα λόγια του... :-)

An-Lu said...

Τα μυαλά στο μίξερ είναι απλά κρέμα...αλλά αδηφάγος κρέμα με τάσεις ομογενοποίησης των πάντων!

Anonymous said...

Με αυτά και αυτά πάτε να μας κάνετε να ξεχάσουμε τη τελευταία πρόκληση των Σκοπίων. Όπως φαίνεται από το in.gr τα Σκόπια πρόκειται να παρέχουν ανοιχτό λογισμικό σε όλους τους μαθητές και ανοιχτό ασύρματο διαδίκτυο σε όλους τους πολίτες. Προφανώς προσπαθούν να μας παρασύρουν σε αποπροσανοτολιστικό δρόμο που θα μας απομακρύνει από τον Μεγαλέξανδρο...Ευτυχώς, η ελληνική κοινωνία εξακολουθεί να διέπεται από το ¨όπισθεν ολοταχώς" και έχει ελπίδες να εξακολουθεί να είναι αγκιστρωμένη στο ένδοξο παρελθόν.
Και κάτι τελευταίο: Ο λιακό έχει και μία αίσθηση του χιούμορ. Αυτοί που μπήκαν στη βουλή έπαιρναν τον ρόλο τους πιο σοβαρά και για αυτό ήταν πιο επικίνδυνοι για τα εγκεφαλικά μας κύτταρα. Δεν βαριέστε.. Έσεται ήμαρ!!!

Αταίριαστος said...

Την τελευταία φορά που είδα Βελόπουλο (καλοκαίρι) ανάμεσα στα άλλα παλαβά περιεχόμενα του τελευταίου τεύχους του περιοδικού του είδα και το εξής ωραίο: ο καθηγητής Μαρκάτος ανακάλυψε αρχαίο ελληνικό θέατρο στις ΗΠΑ! Καραμπινάτη απόδειξη δηλαδή ότι οι αρχαίοι Έλληνες έφτασαν στην Αμερική πολλοί πριν από Βίκινγκς, Κολόμβο κλπ. Έδειχνε μάλιστα και μία φωτογραφία φλου απ΄ όπου όμως πρόλαβα και διάβασα τη λεζάντα "αρχαίο ελληνικό θέατρο στο Wupatki". Κάνοντας μία μικρή αναζήτηση στο Ιντερνετ έμαθα ότι στο Wupatki της Αριζόνας υπάρχει εθνικό μνημείο με διάφορα ερείπια κτισμάτων ιθαγενών Αμερικανών. Ανάμεσα σε αυτά υπάρχει κι ένας κυκλικός χώρος με δύο μόλις σειρές εδωλίων που εικάζεται ότι χρησιμοποιήθηκε για διάφορες τελετές. Ο χαρακτηρισμός του ως αμφιθέατρο είναι μάλλον καταχρηστικός αφού δεν είναι ημικυκλικός αλλά κυκλικός.
Δείτε το εδώ: http://3dparks.wr.usgs.gov/wupatki/html/w1723.htm
Φυσικα κανένας δεν περίμενε κάποιον να έρθει από την Ελλάδα να το ανακαλύψει. Αυτό που έκανε ο έλληνας καθηγητής είναι να δηλώσει ότι αυτό είναι ένα αρχαίο ελληνικό θέατρο (σύμφωνα με τη φαντασία του). Αλλά ποιος είναι αυτός ο καθηγητής (συνώνυμος με τον πρώην πρύτανη του ΕΜΠ) Μαρκάτος; Ίσως κάποιος αρχαιολόγος, ιστορικός ή κάτι τέτοιο; Όχι. Πρόκειται για καθηγητή μαθηματικών που εργάζεται στο ΤΕΙ Λάρισας και είναι γνωστός στους αρχαιολατρικούς κύκλους ως ο εισηγητής της λεξαριθμικής θεωρίας, δηλαδή αυτής της απίστευτης παλαβομάρας σύμφωνα με την οποία κάθε γράμμα της ελληνικής αντιστοιχεί σε ένα νούμερο και κάθε λέξη σε ένα άθροισμα που έχει κάποια σημασία αν συγκριθεί με ίδια αθροίσματα που παράγονται από άλλες λέξεις.
Θέλω απλά να πω ότι οι χοντράδες των τηλεπλασιέδων εύκολα καταρρίπτονται με ολιγόλεπτη έρευνα... Όμως το target group στο οποίο απευθύνονται, κι αν ακόμη ξέρουν τι είναι το Ίντερνετ, προτιμούν να καταπιούν αμάσητο, να εντυπωσιαστούν και να ενθουσιαστούν με ό,τι τους σερβίρουν παρά να θέσουν έστω κι ένα ερωτηματικό.

doctor said...

Εδώ να δείτε μούρλα κι άγιος ο Θεός:

http://www.avgerinos.no/NewFiles/Frames%20hovedsidegresk.html

doctor

Αταίριαστος said...

Πολύ χρήσιμη η σελίδα δόκτορα.
Από την άποψη πώς έχει εδώ συγκεντρωμένες όλες τις παλαβομάρες που έχουν εκστομιστεί από τους "ελληνοκεντρικούς".

cyrus said...

cortlinux, κι εγώ προτιμώ τη σχεδιαστική νοοτροπία του magic: the gathering, αλλά για πρώτη προσπάθεια είναι πολύ καλή, νομίζω.

Όντως θα ήταν καλό ένα αφιέρωμα στον Ραφαηλίδη, αλλά να δούμε ποιος θα το κάνει...

cyrus said...

Γοργόνα μας, άσε που αν την παραχτυπήσεις θα κόψει...

Ανώνυμε, πόσες φορές θα το πω; Αν θέλετε να συζητήσετε για τα Σκόπια, ή για την Τουρκία, ή για τους μετανάστες, ανοίξτε ένα μπλογκ, ή πηγαίνετε σ' ένα φόρουμ -- υπάρχουν πολλά. Όσο για το παρελθόν, μπορεί να είναι και ένδοξο και ό,τι θέλεις, αρκεί να βλέπεις μόνο το μισό που σε βολεύει.

cyrus said...

Μπράβο, βρε Αταίριαστε! Ώστε αυτό ήταν το διαβόητο "αρχαίο ελληνικό θέατρο στην Αριζόνα"; Είχα φάει τον γκούγκλη να το βρω, αλλά τζίφος...

Γιατρέ, μπας κι είσαι αρχαιολόγος; (Ε, με όλα αυτά που πας και ξεθάβεις...)

Anonymous said...

Doctor, υπέροχη η ιστοσελίδα στην οποία παραπέμπεις.

Η ωραία έρευνα του αταίριαστου για το αρχαίο ελληνικό θέατρο στην Αμερική μου θυμίζει μια ιστορία που είχα κάποτε ακούσει και τη μεταφέρω με κάθε επιφύλαξη (το άτιμο το Αϊζενχάουερ κλπ. κλπ.).

Έλληνες καθηγητές (νομίζω όχι αρχαιολογίας, αλλά από κάποια θετική επιστήμη) εξασφαλίζουν χρηματοδότηση (νομίζω από κάποιον ημιδημόσιο φορέα μάλιστα) για τη μετάβασή τους στη Λατινική Αμερική για να μελετήσουν την ενδεχόμενη συγγένεια τοπικών ευρημάτων με την αρχαία ελληνική κεραμική. Φυσικά, οι άνθρωποι απεφάνθησαν "όχι παιδιά, καμιά σχέση" (οπότε διατήρησαν και τη σοβαρότητά τους) αλλά αυτό που έχει σημασία είναι ότι εξασφάλισαν χρηματοδότηση.

Περιττό να σας πω ότι έκτοτε είναι οι ήρωές μου (εάν υπήρξαν και εάν θυμάμαι καλά). Λέω να αρχίσω να διασπείρω φήμες για αρχαϊκές κόρες στην Κούβα, ποτέ δεν ξέρεις...

Μαύρος Γάτος said...

sYNTAx error. Ήθελα αν πω "Καλά, ο Βελόπουλος μπήκε στη Βουλή, ο Λιάκουρας όμως;;; Τί αδικία..."

Anonymous said...

Ο Άδωνις, ο Λιακόπουλος και ο Βελόπουλος είναι πλέον ξεπερασμένοι. Η λύση είναι μια: γίνε και συ ελληνοκεντρικός συγγραφέας.
http://www.geocities.com/perikallosproject/ellinokentr.html