Το κόμπλεξ των δημοσιογράφων απέναντι στα μπλογκ διαρκώς διογκώνεται σαν μπαλόνι. Να δούμε πότε θα σκάσει...
Πότε θα καταλάβετε, επιτέλους, ότι η μπλογκόσφαιρα είναι απλά ένας καθρέφτης της απέξω κωλοκατάστασης;
Εμείς, τουλάχιστον, δεν σπαταλάμε χαρτί για να γράφουμε τις μικροπρεπείς ανοησίες μας...
18.1.09
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
23 comments:
η αφορμή ?
Ε, εντάξει, απέφυγα να αναφερθώ σε συγκεκριμένα κείμενα στο ποστ, γιατί μετά θα έπρεπε να το κάνω φύλλο και φτερό, και αυτό τον καιρό ειλικρινά βαριέμαι να ασχολούμαι με ηλιθιότητες. Πάντως, τη μια ο Μιχαηλίδης, την άλλη ο Στάθης, μετά την τηλεόραση μάλλον θα κόψω και τις εφημερίδες.
Και μετά θα κόψω και την ενημέρωση από επίσημες ιστοσελίδες παραδοσιακών ΜΜΕ, μετά από την απύθμενη βλακεία "άρθρων" όπως της διαβόητης Ράγιου...
Μένει ο Τριάντης για να κλείσει η τριανδρία των πιο αντιπαθητικών "αρθρογράφων" της Ε.
Παρεμπιπτόντως, τι γνώμη έχετε γι αυτό:
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=972796
κακως που εβαλες τα λινκ αγαπητε μου και τους εδωσες διπλη αξία. οι αποψεις τους ειναι καταδικασμένες στην αφάνεια του βαθυ Ιστού (ειδικα με το χάλι της σελιδας της ΕΝΕΤ). ενω τα μπλογκ ειναι στην επιφάνεια.
get over it guys, blogs are here to stay (και καλύτερα put up or shut up!)
Ειτε οι τυποι δεν εχουν μπλογκ και "αναλυουν" εναν χωρο για τον οποιο δεν γνωριζουν την τυφλα τους. Ειτε εχουν μπλογκ, γραφοντας με ψευδωνυμο.
Αν και ειμαι φανατικα υπερ του δικαιωματος της ανωνυμιας, θεωρω τον δημοσιογραφο που διατηρει ψευδωνυμο μπλογκ σαν το κατωτερο σκαλοπατι της ξεφτιλας. Οχι γιατι το ονομα παιζει καποιον ρολο. Αλλα γιατι απεχθανομαι την διπλοπροσωπια. Δεν μπορεις να λες αλλα πραγματα ως επωνυμος Γιωργος στην εφημεριδα και αλλα πραγματα ως ανωνυμος Γιαννης στο μπλογκ (και να παραμενεις αξιοπιστος).
Τριτη εκδοχη δεν βλεπω. Οι τυποι ειτε ειναι παντελως ασχετοι με το αντικειμενο ειτε κακοβουλοι διπλοπροσωποι.
Κανενας δεν ξερει το μελλον των μπλογκ. Και οποιος αποφαινεται για 50 εκατομμυρια διαφορετικους τροπους εκφρασης ειναι καταδικασμενος στην ανακριβεια και στην γενικολογια.
Υ.Γ. Μιας ανεφερες την λεξη αγαπητε cyrus, να σου θυμισω το τσιτατο του Αινσταιν γυρω απο την απεραντοσυνη του Συμπαντος και της ανθρωπινης Βλακειας.
καλημέρα, ιδού η αφορμή:
ο j95, ο Νίκος Σαραντάκος και η αφεντιά μου
δηλαδή, ο γνωστός απατεωνίσκος στιγματίζει τάχαμου την ανωνυμία και ασυδοσία των μπλόγκερ, αποκρύπτοντας πως έχει να κάνει με έναν μπλόγκερ (j95), έναν με επώνυμο σάιτ (Ν.Σ.) κι άλλον έναν με ψευτομπλογκ, επώνυμο ωστόσο --επίσης, και ο Ν.Σ. και η αφεντιά μου έχουμε συχνά αναφερθεί στον εν λόγω, ο καθένας στο βιβλίο του, επώνυμα δηλαδή και πάλι
επιτρέψτε μου να συμπληρώσω την ανθοδέσμη της καλής εφημερίδας με τον Απόστολο Διαμαντή και τον Γ. Σταματόπουλο, που κι οι δυο συναγωνίζονται σε γλωσσαμυντορισμό τους Στάθη-Τριάντη, ο δε πρώτος (Α.Δ.) και σε ελληναραδισμό
Jago, φυσικά είναι κι άλλοι -- "δεν κρατάω το σκορ", που λένε και οι αγγλοθρεμμένοι. Το λινκ που δίνεις περιέχει μια όχι και τόσο πειστική (στα επιχειρήματά της) ανάλυση μιας προκήρυξης την οποία δεν έχω διαβάσει, καθότι δεν έχω πλέον κανένα ενδιαφέρον να διαβάσω τις απόψεις ανθρώπων που αναιρούν τα λόγια τους με τις πράξεις τους...
Βασίλειε, ακόμη τσατίζομαι με μερικά πράγματα -- πού θα πάει; Όπου να 'ναι, θα φτάσω στη νιρβάνα, ή έστω σε μια κατάσταση ζεν...
yet another s, έτσι και πάρει κανείς ψηλά τον αμανέ, κινδυνεύει να σπάσει τη φωνή του. Όταν έχεις αναγνωρίσιμο όνομα και γράφεις σε εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας, άρα διαθέτεις εξασφαλισμένο πολυπληθές κοινό και εκ των πραγμάτων επηρεάζεις (άρα έχεις εξουσία), πρέπει να προσέχεις τι γράφεις. Αλλά μπαίνει η άτιμη η μικροπρέπεια στη μέση, και θέλει κότσια να της ξεφύγεις...
Γιάννη Χάρη, έχεις δίκιο, δεν πήρα την ιστορία απ' την αρχή. Νομίζουν οι εν λόγω κύριοι πως μπορούν ακόμα να μιλούν χωρίς αντίλογο. Αυτές οι εποχές τελειώσανε. Αν τους χαλάει, να μη μας διαβάζουν. Όταν διαβάζουν κάτι και θέλουν να απαντήσουν, ας φροντίσουν τουλάχιστον να μη λένε ανοησίες.
Όλη η μπλογκόσφαιρα αποτελείτε από ψώνια, τι το περίεργον? Ακόμα και ο Χάρης έχει κατά καιρούς γράψει μαλακίες, αλλά επειδή έχει κλειστά τα σχόλια, δεν θα το μάθει ποτέ αυτό. (Τώρα σας αφήνω να κάνετε μία γλωσσική ανάλυση, μετρήστε πόσα μαργαριτάρια έχω σπείρει)
Μπορεί οι λίβελοι τούτοι-σίγουρα όχι άρθρα- να μην είναι απολύτως εκτός πραγματικότητας. Στο εξωτερικό λίγο ή πολύ αυτά ισχύουν, όπως και τα ξεκατινιάσματα τα είχαμε στο παρελθόν.
Ωστόσο, για να συμφωνήσω με το άρθρο η δημοσιογραφική δεοντολογία επιβάλλει τον έλεγχο της εγχώριας παραγωγής άρθρων στο διαδίκτυο και όχι μόνο τη μεταφορά και αναπαραγωγή χιλιοειπωμένων κρίσεων. Εξάλλου, με τόσα που διαβάζω, ουσιαστικά ένα θετικό δεν έχω δει να γράφεται. Στο δίκτυο εκφράζονται άνθρωποι με μοναδικές καλλιτεχνικές ανησυχίες (by the way, εξαιρετική η βραδιά του Σαββάτου -που φυσικά δεν προβλήθηκε πουθενά), γράφονται και παρουσιάζονται μελέτες αξιομνημόνευτες (ας παινέψω την "ενδοοικογενειακή μου βία") και σοβαρότατες πολιτικές θέσεις απολύτως τεκμηριωμένες (και από νεοφιλεολεύθερους αναλυτές και από αριστερούς).
Μένοντας φυσικά μόνο στα αρνητικά και δη του εξωτερικού, γιατί βαριόμαστε να ψάξουμε οι ίδιοι, απλά συκοφαντούμε. Αλήθεια, γιατί οι ελληνικές ιστοσελίδες αφημερίδων, δεν επιτρέπουν τα σχόλια επί των άρθρων;
Δείμε, καλημέρα. Σηκώνουν πολλή κριτική τα μπλογκ, (σοβαρή, όχι τρολική που γίνεται μόνο για προσωπική εκτόνωση του στυλ "αβάδιστα στο χώρο σας" κ.τ.λ.), αλλά θέλει και λίγο ανοιχτό μυαλό για να την κάνεις. Ο μεν Στάθης δεν έχει ιδέα πάνω στο θέμα (αυτό φαίνεται απ' τα λόγια του), ο δε Μιχαηλίδης βρήκε ένα ξένο κείμενο που θα είχε κάτι να πει αν δεν ήταν τόσο κακόβουλο και απρόσεχτο, αλλά αγνόησε ηθελημένα την κριτική που έχει γίνει στο κείμενο αυτό (για την ακρίβεια τη συντριβή του), γιατί έτσι τον βόλευε, ώστε να "ισχυροποιήσει" την προδιαμορφωμένη άποψή του.
Αναρωτιέσαι γιατί οι ελληνικές ιστοσελίδες αφημερίδων, δεν επιτρέπουν τα σχόλια επί των άρθρων. Αφενός γιατί πρέπει να υπάρχει όλη μέρα κι όλη νύχτα ένας άνθρωπος από πάνω να σβήνει τις τρολιές, και αφετέρου γιατί έτσι ίσως φανεί η οδυνηρή γύμνια της πλειοψηφίας των κειμένων που πλασάρονται σαν εμβριθείς αναλύσεις ή καλοδιαμορφωμένες απόψεις. Δες τα σχόλια στο "άρθρο" της Ράγιου και θα καταλάβεις...
Η πλειοψηφία των ιστολογίων είναι όντως κακής ποιότητας, όπως επίσης και τα κείμενα στον Τύπο. Εικάζω ότι το ποσοστό της κάκιστης ποιότητας των κειμένων ιστολογίων-ΜΜΕ είναι περίπου το ίδιο. Μόνο που τα καλά ιστολόγια ελάχιστα αναφέρονται και αν αυτό συμβαίνει τότε η ανωνυμία είναι το "ζητούμενο" και όχι η ποιότητα της γραφής και η ουσία του κειμένου.
Πάντως ας το χωνέψουν. Ήρθαμε για να μείνουμε.
Period.
Ναι, αλλά λόγο του εργαλείου, τα μπλογκ βγαίνουν νικητές στις ασυναρτησίες που θα μετρήσουμε. Και αν πλημμυρίζουν από σχόλια, ακόμα χειρότερα για αυτά. Βλέπεις, τα καλά μπλόγκ δεν έχουν καν σχόλια και πολύ γρήγορα αφήνονται στη λήθη από τους ιστολόγους τους. Ένας είδος αυτοϊκανοποίηση της ματαιοδοξίας τους. Το ίδιο και οι εφημερίδες, θα που μερικοί. Έστω. Αυτές ακολουθούν τις επιταγές της αγοράς.
Όσο για τη δυνατότητα σχολιασμού στις ιστοσελίδες αφημερίδων, η "Ε" γράφει στο δοκιμαστικό site:
Πρόσθετες λειτουργίες όπως RSS feeds, δυνατότητα σχολιασμού των άρθρων και έκδοση της «Ελευθεροτυπίας» και της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» σε pdf έκδοση θα είναι διαθέσιμες με την ολοκλήρωση της λειτουργίας του site.
Άντε να δούμε αν θα επιτρέπεται ο σχολιασμός στον Στάθη, αυτό να δω και θα σκίσω τα μπλογκοδιπλώματά μου :-P
Πάντως, τη μια ο Μιχαηλίδης, την άλλη ο Στάθης, μετά την τηλεόραση μάλλον θα κόψω και τις εφημερίδες.
****
Εγώ έκοψα εδώ και καιρό τις εφημερίδες (έπαιρνα συνήθως 2 κυριακάτικες οπότε γλυτώνω 8 ευρώ εβδομαδιαίως και άρα 8*52=416 ευρώ με τα οποία πάω ένα ταξιδάκι στο εξωτερικό, συν το ότι στον χρόνο που θα σπαταλήσω διαβάζοντάς τες διαβάζω πολύ όμορφα βιβλία) και διαβάζω επιλεκτικά από το διαδίκτυο.
Ο Στάθης της Ελευθεροτυπίας είναι ίσως ο πιο κομπλεξικός αρθρογράφος και το μόνο που κάνει είναι να προσπαθεί να μιμηθεί την Κανέλλη.
Με εκνευρίζουν οι αριστεροί που είναι ταυτόχρονα εθνικιστές (ή) και χριστιανοί.
Είναι ο ορισμός της "τρικυμίας εν κρανίω".
Οι δημοσιογράφοι (λίγοι ευτυχώς) φοβούνται τα blogs, όπως φοβάται η εκκλησία την ανεξηθρησκία...
doctor
Φαίνεται ότι τα μεγάλα "εγώ" των δημοσιογράφων είναι υπερβολικά φουσκωμένα για να αντέξουν τον αντίλογο που, τώρα, βρήκε επιτέλους βήμα. Τουλάχιστον, η επιρροή της άποψης ενός ιστολόγου κατακτάται με δουλειά, υπομονή και δεν συνοδεύεται από το όποιο κύρος του εντύπου ή του μέσου και της ιδιότητας "δημοσιογράφος". Τι σημασία έχει πόσα χιλιάδες ή εκατομμύρια κακά ή αδιάφορα ιστολόγια υπάρχουν από τη στιγμή που αυτά ούτε καταλαμβάνουν κάποιο περιορισμένο χώρο ούτε μπορούν να επηρεάσουν το σύνολο της κοινωνίας, όπως, π.χ. τα ΜΜΕ και ο Τύπος. Από την άλλη μεριά, το μέσο προσφέρει δυνητικά σε ανθρώπους που μπορούν να προβάλλουν απόψεις με βάρος και να τραβήξουν την προσοχή ένα θεωρητικά απεριόριστο κοινό και αυτό... τσούζει. Αδυνατούν οι άνθρωποι να κατανοήσουν το γεγονός ότι τα ιστολόγια είναι ένα νέο μέσο για την άσκηση του θεμελιώδους δικαιώματος της ελευθερίας του λόγου και ότι είναι ανοικτό σε όλους, και σε αυτόν με την άποψη του καφενείου και σε εκείνον με τη συγκροτημένη και σοβαρή άποψη που μπορεί να αποκτήσει πραγματική επιρροή και να τους ανταγωνίζεται ή να τους αμφισβητεί. Άλλο πράγμα να υπάρχει θεωρητικά η ελευθερία του λόγου, άλλο πράγμα να υπάρχουν επιτέλους τα μέσα για την ουσιαστική άσκησή της από όλους. Άνθρωποι που αδυνατούν να καταλάβουν καθετί ανοικτό δεν μπορούν να κατανοήσουν και αυτό το μέσο και έτσι, προσπαθούν να κολλήσουν μια ετικέτα στα ιστολόγια ή και στο Διαδίκτυο, καθώς αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο έχουν μάθει να σκέπτονται.
συγνώμη για την παρέμβαση "επί προσωπικού"
στον Ανώνυμο της 19/1, 7.33 π.μ. που γράφει: "Ακόμα και ο Χάρης έχει κατά καιρούς γράψει μαλακίες, αλλά επειδή έχει κλειστά τα σχόλια, δεν θα το μάθει ποτέ αυτό"
έχω κλειστά τα σχόλια, δίνω όμως το μέιλ μου, κι έτσι μαθαίνω τις μαλακίες μου και ό,τι άλλο έχει διάθεση να μου γράψει --όπως και μου γράφει-- κανείς, και βρισιές ακόμα και απειλές. επίσης, αφού το "μπλογκ" μου έχει όνομα και επώνυμο, δέχομαι τα ανάλογα και στην εφημερίδα, και φυσικά και στο σπίτι μου!
αυτά, αν το θέμα είναι να μάθω εγώ τις μαλακίες μου
αν όμως το θέμα είναι να τις μάθουν και οι άλλοι (αν δηλαδή πρέπει κάποιος να τους τις υποδείξει), τότε όντως υπάρχει πρόβλημα, και μόνη λύση είναι να μπαίνει σε άλλα σχόλια και να το δηλώνει (χωρίς όμως και πάλι να μάθουν οι άλλοι τις συγκεκριμένες μαλακίες, ώστε να συμφωνήσουν ή να διαφωνήσουν, να κρίνουν δηλαδή τον δηλώνοντα)
Ροΐδη, έτσι, το ποσοστό είναι περίπου το ίδιο.
Και το ζήτημα δεν είναι αριθμητικό, Ανώνυμε 19/1/09 12:32 PM. Άλλωστε, ένα μπλογκ που γράφει ασυναρτησίες μπορείς απλά να το αποφύγεις και να μην ξανασχοληθείς μ' αυτό. Από μια εφημερίδα περιμένω πολύ περισσότερα, διότι απευθύνεται σε πολύ ευρύτερο κοινό και συνοδεύεται από μια αύρα κύρους (ή "κύρους") η οποία το καθιστά, στα μάτια μεγάλης μερίδας του κόσμου, αυθεντία.
Jago, θα έχει ενδιαφέρον αυτό -- άντε να δούμε...
Δόκτορα, ομολογώ πως την Κανέλλη ώρες-ώρες δεν την καταλαβαίνω. Μακάρι να φταίει η δική μου ρηχότητα σκέψης, αλλά αμφιβάλλω...
Περαστικέ, αυτή η τάση σου για ακριβή διατύπωση ουσιαστικών σκέψεων αρχίζει να με τρομάζει...
Καλά κάνεις και παρεμβαίνεις, Γιάννη Χάρη. Εγώ δεν το έκανα, γιατί η τακτική μου αυτή την περίοδο είναι να αγνοώ τα τρολώδη (ωραία λέξη!) σχόλια. Αν ο Ανώνυμος ήθελε, εξάλλου,εύκολα θα μπορούσε να διαπιστώσει το γιατί έχεις κλείσει τα σχόλια (υπονοούμενο: όχι από κόμπλεξ, όπως άλλοι).
Λοιπόν, με όλα αυτά τα περί πιθήκων των Μιχαηλίδη & Andrew Keen (blog, Wikipedia) έχω νευριάσει και θεωρώ πως έχω προσβληθεί. Τη σοβαρότητα της προσβολής την πολλαπλασιάζει δε το γεγονός ότι δεν διαθέτω κανέναν τρόπο (ανάλογης απήχησης τουλάχιστον) για να απαντήσω στον Μιχαηλίδη.
Υποπτεύομαι ότι κάπου μέσα σε ολόκληρο το βιβλίο του ο Keen θα κάνει κάποιο διαχωρισμό ανάμεσα σε σοβαρούς ιστολόγους και στη λεγόμενη «πλέμπα», δεν έχω το χρόνο να διαβάσω όλο το βιβλίο του, (ούτε καν τις πρώτες 40 σελίδες) για να το διαπιστώσω αυτό, το άρθρο του Μιχαηλίδη το διάβασα πάντως, και δεν είδα κάποια τέτοια διάκριση. Αισθάνομαι λοιπόν πολύ προσβεβλημένος.
Ευτυχώς, το παιχνίδι είναι από χέρι κερδισμένο για εμάς, και από χέρι χαμένο για τον Μιχαηλίδη: ό,τι και να πει είναι σε τελική ανάλυση υπέρ μας, ό,τι και να κάνει γυρίζει εκ των πραγμάτων στα μούτρα του.
Κατά τ'άλλα, ο Περαστικός τα έγραψε πολύ ωραία και με κάλυψε.
Υ.Γ.
Το «τρολώδη σχόλια» το κρατάω!
Διαγόρα, αφού σε ενδιαφέρει το βιβλίο του Κην (και γιατί όχι; -- είναι πολύ ενδιαφέρον το θέμα, και με παραμέτρους που δεν είναι ακόμα σαφείς), σου προτείνω δυο πολύ σοβαρές κριτικές: του Jonathan Bailey και του Lawrence Lessig, στον οποίο μάλιστα επιτίθεται ο Κην στο βιβλίο του. Το ότι ο Μιχαηλίδης ενθουσιάστηκε τόσο με το βιβλίο του Κην λέει λίγα για τον Κην και πολλά για τον Μιχαηλίδη...
http://zougla.gr/news.php?id=20896
έτσι τα θέλουνε.
Πρόκειται για copy-paste που έχει γίνει και αλλού, όπως εδώ κι εδώ. Νομίζω πως αρχίζετε κι εσείς να χρειάζεστε ένα πτυελοδοχείο.
Διαγόρα, θα το έσβηνα, αλλά τότε το σχόλιό σου θα φαινόταν "ξεκούδουνο". Ας μείνει, λοιπόν, σαν δείγμα της απίστευτης βλακείας που μας περιβάλλει...
Post a Comment