Το πλοίο της Ε΄ Ιστοσυνάντηση Ποιητικής Μετάφρασης συνεχίζει το ταξίδι του...
4. Christina Rossetti (1830-1894) – Remember (1862)
Remember me when I am gone away,
Gone far away into the silent land;
When you can no more hold me by the hand,
Nor I half turn to go yet turning stay.
Remember me when no more, day by day,
You tell me of our future that you planned:
Only remember me; you understand
It will be late to counsel then or pray.
Yet if you should forget me for a while
And afterwards remember, do not grieve:
For if the darkness and corruption leave
A vestige of the thoughts that once I had,
Better by far you should forget and smile
Than that you should remember and be sad.
____________________________
Να με θυμάσαι όταν θα είμαι μακριά
Σαν θά'μαι μακριά σε γη σιωπής·
Όταν το χέρι μου να κρατάς δε θα μπορείς
Σαν τότε που έκανα να φύγω, μα γυρνούσα.
Να με θυμάσαι όταν, μέρα με τη μέρα,
τα σχέδιά σου για το μέλλον δε θα λες
Να με θυμάσαι μοναχά· καταλαβαίνεις,
πως θα'ν'αργά για προσευχές και συμβουλές.
Μα και για λίγο άμα συμβεί να με ξεχάσεις
Κι έπειτα με θυμηθείς, ο θρήνος μη σε ζώσει·
Κι απ΄το σκοτάδι και τη σήψη άμα γλυτώσει
Έστω και μία από τις σκέψεις τις παλιές
Να ξεχαστεί καλύτερα αν είναι να γελάσεις,
Παρά να τη θυμάσαι και να κλαις.
Μετάφραση: EvanT
____________________________
Να με θυμάσαι σαν θά ‘μαι μακριά,
μακριά μέσα στη χώρα της σιωπής·
Σαν πια το χέρι δε θα μου κρατείς,
Κι εγώ δεν θα γυρνώ μισή καρδιά.
Να με θυμάσαι σαν κάθε βραδιά
Το αύριό μας πια δεν θα νοείς:
Μόνο να με θυμάσαι· σαν θα ζεις
Στο πέρας ορμήνιας και προσευχής.
Αν όμως κάπου-κάπου με ξεχνάς
Κι ύστερα με θυμάσαι, μην πενθείς:
Στο σκότος μες και τη φθορά αν βρεις
νύξεις της σκέψης μου αλλοτινές,
να τις ξεχνάς και να χαμογελάς
παρά να τις θυμάσαι και να κλαις.
Μετάφραση: synas
____________________________
Θυμήσου με σαν θα ’μαι μακριά σου,
Μακριά μέσα στη χώρα της σιωπής·
Όπου να με κρατάς δεν θα μπορείς,
Ούτε κι εγώ να μπω στην αγκαλιά σου.
Θυμήσου με σαν πια δεν θα μου λες
Τα σχέδια για το μέλλον που υφαίνεις
Απλά θυμήσου με· καταλαβαίνεις
Πως θα ’ναι τότε αργά για προσευχές.
Μα κι αν θα με ξεχάσεις μια φορά
Κι ύστερα θυμηθείς, μη νιώσεις τύψη:
Αν μες από το σκότος και τη σήψη
Γλιτώσουν λίγες σκέψεις μου για σένα
Κάλλιο να με ξεχνάς μες στη χαρά
Παρά να με θυμάσαι λυπημένα.
Μετάφραση: cyrus
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
10 comments:
o.O
Τι... μόνο εγώ; Ελάτε ρε παιδιά! Και είναι τόσο ωραίο ποίημα!
Cyrus, ωραία η μετάφρασή σου (και πιστός όπως πάντα στις συλλαβές), με εξαίρεση τον τέταρτο στίχο. Του άλλαξες τα φώτα. Γιατι;
Του άλλαξα τα φώτα γιατί δεν μου έβγαινε το μέτρο. Θα χρειαζόμουν τουλάχιστον δυο συλλαβές παραπάνω (όπως έκανες εσύ), και είπα να προσπαθήσω να ακολουθήσω το μέτρο του πρωτοτύπου (πεντάμετρο).
Για τη μικρή συμμετοχή, ίσως φταίω εγώ που το ξεχείλωσα χρονικά το όλο πράγμα.
Eξαιρετική δουλειά, cyrus.
Φυσικά και του άλλαξες τα φώτα του τέταρτου στίχου και πολύ καλά έκανες. Ξέρεις την άποψή μου για την ποιητική μετάφραση: πρώτα η φόρμα, μετά το νόημα. Διαφορετικά ας γράφαμε πεζό.
Δεν ξέρω γιατί δεν είχες συμμετοχές - ίσως έρθουν εκ των υστέρων; Ίσως ήταν τυχαίο;
Άργησα να το δω· έστειλα κι εγώ μία μετάφραση, αλλά είναι λίγο πιο κακιασμένη από τις δικές σας: γιατί προσωπικώς μου φαίνεται πως τον ψιλοβαριέται τον τύπο... :-)
Προστέθηκε και η μετάφραση της synas.
Αόρατη Μελάνη, εντάξει, πρώτα η φόρμα, αλλά πρέπει να κρατάμε και τις ισορροπίες...
synas, με εκπλήσσεις -- γιατί σου φαίνεται ότι τον ψιλοβαριέται; Ο στίχος που κατακρεούργησα (Nor I half turn to go yet turning stay) εμένα μου φαίνεται σαν ναζιάρικο παιχνιδάκι με ερωτική διάθεση. Αντίθετα, το βρίσκω πολύ συγκινητικό σαν ποίημα, με μιαν αγάπη και αφοσίωση πέρα από τον τάφο (μπρρρ...).
Φτου σου, γμτ, έχω κάνει λάθος σε μια ρίμα, τώρα το πρόσεξα...
Ναι, το είδα πως κι οι 2 το μεταφράσατε σαν αγάπη τεράστια... Δεν ξέρω... Εμένα ειλικρινά μου φαίνεται σα να μην ειναι και πολύ σίγουρη -γι'αυτό όλο φεύγει κι όλο μένει-, και στο τέλος τι εννοεί, όταν λέει "Άσε καλύτερα, μην θυμάσαι τι είχα εγώ στο μυαλό μου..."; Μόνο να με θυμάσαι... ότι υπήρξα...
Εγώ το εκλαμβάνω ως εξής: "Αν εδώ στον τάφο απομένει κάτι από την αγάπη που σου είχα, τότε προτιμώ (γιατί σε αγαπάω ακόμα) να με ξεχάσεις και να είσαι χαρούμενος, παρά να με θυμάσαι και να στενοχωριέσαι".
Εμένα πάλι, κάτι σε Κυρία με τας Καμελίας μου έκανε το ποίημα. Ότι αυτή έχει πρόβλημα και ξέρει ότι πεθαίνει και θέλει να φύγει για να μην τον πληγώσει και τα συναφή. Εμένα εκεί πήγε το μυαλό μου.
Post a Comment