8.11.06

Υποκρισία δεκατριών ετών...

...και δεν εννοώ την (ανύπαρκτη) υποκρισία του δεκατριάχρονου μαθητή, μην με παρεξηγήσετε — εννοώ την υποκρισία όσων μας παρουσίασαν την επιστολή του ως κάτι σπουδαίο που «τάραξε τα νερά» και «αφύπνισε συνειδήσεις».

Κατ’ αρχάς, δεν δυσκολεύομαι καθόλου να πιστέψω ότι αυτή την επιστολή την έγραψε (χρησιμοποιώντας αυτές τις εκφράσεις κι αυτό το λεξιλόγιο) ένας δεκατριάχρονος. Από τη μια, κι εγώ στα δεκατρία μου έγραφα (μεταξύ άλλων) και πομπώδη κείμενα, με τις πιο «κυριλέ» λέξεις που γνώριζα. Από την άλλη, η ίδια η εφημερίδα (η «Ελευθεροτυπία») λέει ότι η επιστολή πέρασε από διόρθωση, για να εξαλειφθούν τα συντακτικά και ορθογραφικά λάθη που περιείχε. Κανένα πρόβλημα με την επιφάνεια, λοιπόν.

Το πρόβλημα βρίσκεται στο περιεχόμενο.

Σας φαίνεται λογικό ένα παιδί δεκατριών ετών να αναπολεί ένα παρελθόν που δεν γνώρισε;

Όχι, ε; Ούτε κι εμένα.

Σας φαίνεται λογικό ένα παιδί δεκατριών ετών να καταγγέλλει την καταναλωτική κοινωνία λέγοντας, στην ουσία «κοιτάξτε τι καλά που ήσασταν τότε [πότε;], γονείς, και πώς καταντήσατε τώρα»;

Το μυστήριο το λύνει, άθελά του, ο ίδιος ο μαθητής, λέγοντας, σε συνέντευξή του, ότι δεν βλέπει τηλεόραση, και ότι όλα όσα γνωρίζει για τα θέματα που του έδωσαν την αφορμή να γράψει αυτή την επιστολή τα πληροφορήθηκε από τη μητέρα του.

Θα μπορούσα να αναφέρω διάφορες παροιμίες εδώ (κάτι με κεραμίδια, ή κάτι με κολαούζους, ας πούμε), αλλά θα κρατηθώ και θα πάω κατευθείαν στο συμπέρασμά μου:

Όλα (ή σχεδόν όλα) όσα αναφέρονται στην επιστολή του δεκατριάχρονου είναι απόψεις της μητέρας του.

Και η συλλήβδην καταγγελτική διάθεση προς τους (άλλους) γονείς, και οι τετριμμένες ασημαντολογίες για το «καλό» παρελθόν, το «κακό» παρόν και το επίφοβο μέλλον, και τα ευρέως διαδεδομένα φληναφήματα περί «αθωότητας» της παιδικής ηλικίας (ρωτήστε έναν ψυχολόγο της προκοπής, και θα σας πει πόσο αθώα είναι στην πραγματικότητα η παιδική ψυχή), και οι παραδοσιακές ειδυλλιακές εικόνες με την οικογένεια μαζεμένη γύρω από τον καναπέ να ακούει ιστορίες, και η μοδάτη και εύκολη απόρριψη του καταναλωτισμού, και, και, και...

Φυσικά, πάρα πολλοί, διάσημοι και μη, έπεσαν στην παγίδα και κατάπιαν αμάσητο ένα κείμενο που, κατά τη γνώμη μου, δεν έχει να πει τίποτε καινούργιο. Με κοινοτοπίες δεν γίνονται επαναστάσεις, αγαπητοί. Με το να καταγγέλλετε "την άτιμη την κενωνία" δεν καταφέρνετε τίποτε. Αλλάξτε τον εαυτό σας, πρώτα, και μετά το συζητάμε.

Τέλος, δεν κατάλαβα — προς τι ο θαυμασμός που ένα παιδί δεκατριών ετών μιλά για τον Καβάφη, το Ρίτσο και τον Καζαντζάκη; Εγώ στα δεκατρία μου είχα ήδη τελειώσει τον Καζαντζάκη και τον Βερν, και διάβαζα Καμύ και Σαρτρ.

Ε, και τι έγινε, δηλαδή;

36 comments:

Βαγγέλης Μπέκας said...

Εγώ όταν ήμουν 13, φόραγα στην πλάτη το νούμερο 13 και σε ένα αγώνα που χε γίνει Τρίτη και δεκατρείς είχα βάλει 13 γκολ...
Εκεί γνώρισα τον Αλ. Ήταν ο αντίπαλος τερματοφύλακας. 13 λεπτά μετά το τέλος τους αγώνα πλακωθήκαμε και με έβαλε να φάω χώμα αλλά 13 χρόνια ακριβώς αργότερα γίναμε φίλοι και φτιάξαμε τους Barouak… που κάποτε θα απαριθμούν 13 μέλη…

YG. Όλα ήταν ένα σχέδιο της αγαπημένης μητέρας μου...

Stelios Frang said...

Πρόκειται για συνήθη αερολογία του Σ.Φυντανίδη για τις μέρες που δεν υπάρχουν ειδήσεις. Βάζει κάποιον εκκολαπτόμενο συγγραφέα μελιστάλακτων ιστοριών να γράψει "σαν 13χρονος", κατασκευάζει συνταρακτικά "γεγονότα" και στη συνέχεια καλεί τους γνωστούς αργόσχολους να τα εγκωμιάσουν και να ανταποδώσουν την τιμή που τους έκανε ο Φυντανίδης, να τους βγάλει για λίγο στη δημοσιότητα. Κι όλα αυτά, μέχρι να βρεθεί καμιά "μεγάλη είδηση", κανένας σεισμός, καμιά σύγκρουση τρένων, κανένας κουμπάρος Πανάγος...

Ecumene said...

Σαν ακους καποια στιγμη
τον Χριστόδουλο....


;-)

Anonymous said...

οποιοσδήποτε βάζει τον (απίστευτα υπερτιμημένο) Ρίτσο ανάμεσα σε ογκόλιθους όπως ο Καβάφης και ο Καζαντζάκης μαρτυρεί αριστερό παρελθόν. (και όπως λεει και η παροιμία 'να φοβάσαι τον παλιό κομμουνιστή και την παλιά πουτάνα'.) ενα 13χρονο παιδί δεν έχει παρελθόν, άρα...

πάντως νομίζω πως πέφρουμε στο παιχνίδι τους σχολιάζοντας.

Αγνοήστε αγνοήστε και τίποτε δεν θα μείνει!

Anonymous said...

Oi apopsis mas simpiptoun ...

kai epidi varieme na 3anagrafo auta pou exo na po sxetika me to 8ema ..

kano ena link sto blog mou :)

http://vangelis.iblog.com/

Vangelis

Αθήναιος said...

Αναρρωτιέμαι που διαφέρει η μητέρα του δεκατριάχρονου από τις μητέρες που πήγαιναν τα κοριτσάκια τους στον Κορκολή...

cyrus said...

barouak, ευτυχώς, δηλαδή, που δεν είσαι προληπτικός...

sfrang, συνωμοσιολογικό μου ακούγεται το σενάριο, αλλά μ' αρέσει...

εργοτελίνα, δεν σου έχω πει να μη βρίζεις εδώ μέσα; ;-)

Βασίλειε, τι κι αν τους αγνοήσουν οι μπλόγκερ — αφού τα κανάλια μ' αυτό ασχολούνται. Τουλάχιστον έτσι κάπου θα πάρει τ' αυτί τους ότι υπάρχουν και "αντιφρονούντες"...

Βαγγέλη, ναι, το είδα — ε, αφού ξέρει και το "νινί" που "σέρνει καράβι", μας έπεισε. Την επόμενη φορά να του βάλουμε ν' ακούσει κι άλλα τέτοια ποιοτικά άσματα, για να γράψει κι άλλες επιστολές καταγγελίας. Προτείνω το "έλα, έλα, έλα, πάρε με από πίσω", το "άλλαξ' ο κολιές κι έγινε βραχιόλι", το "είσαι νινί ακόμα" και τα άπαντα των Κονιτοπουλαίων...

Αθήναιε, δεν ξέρω, αλλά νομίζω πως ο πνευματικός βιασμός διεφέρει από τον σωματικό...

Παρεμπιπτόντως, στο ποστ έγραψα ότι στα 13 μου είχα διαβάσει Καζαντζάκη, αλλά εννοούσα Παπαδιαμάντη. Η πολλή κουλτούρα τρώει τον αφέντη...

Anonymous said...

Λίγες φράσεις πήρε το αυτί μου και το μάτι μου από την επιστολή και αποφάσισα να μην ασχοληθώ περαιτέρω.

cyrus said...

Περαστικέ, σώφρων όπως πάντα...

Anonymous said...

Το χειρότερο είναι πως η φωνή της μαμάς βγαίνει από το στόμα του παιδιού, σαν τον Εξορκιστή. Θλιβερή χειραγώγηση της παιδικής αθωότητας.

Debby said...

Για όλους αυτούς που τσίμπησαν με την επιστολή του μικρού, ένα μόνο έχω να πω.
Ενας κούκος δεν φέρνει τη άνοιξη. Και δη δασκαλεμένος!!!

ο δείμος του πολίτη said...

Κατ' αρχάς πότε διδάχθηκε το βλαμμένο ποίηση; Έκανε Σεφέρη στο δημοτικό; Γιατί εγώ τα διδάσκω στη Β΄ Γυμνασίου και με τα νέα βιβλία ούτε καν ξέρω.
Αφήστε επιτέλους τα παιδιά να ανθήσουν (παραποίηση του Μαο). Δε γίνεται να μην ασχολείται κανένας μαζί τους. Όλοι τους έχουν ένα δομημέο και πλερέστατο μοντέλο στο μυαλό που πρέπει να το μεταδώσουμε στα παιδιά. Πέρα από την ψυχολογική άποψη, ποιος εγγυάται ότι οι σημερινές αποψεις μπορούν να ισχύουν αύριο; Ή μήπως αυτό θέλουμε, μακριά από κάθε πρόοδο;
Ευχαριστώ που ανεχτήκατε το ξέσπασμά μου, αλλά ρε παιδιά κάθε μέρα τέτοια ακούω σε φροντηστήρια και σχολεία. Και το κακό είναι τα λένε και μαθητές (με άλλο τρόπο βέβαια, αλλά με αυτό το μήνυμα). Για όλα φταίνε οι γονείς (σ.σ. ακόμη είμαι άτεκνος)

George Sou said...

Ωραία που θα ήταν να συμφωνήσουμε κάποτε όλοι για το προφανές...
Αλλά τα παραμύθια πουλάν καλά και η συγκίνηση επίσης.
Και μη ξεχνάμε που ζούμε.
Παραγωγικό υπουργείο το Δημοσίας τάξεως και φυσικά, αφού όλοι μας είμαστε ασφαλείς, δικαιούται κονδυλίων για αυξήσεις.
Από την άλλη το Παιδείας κρατά στιβαρή στάση, (δε μασάμε), παρόλο που είναι η εν δυνάμει, (μακροπρόθεσμη βέβαια) λύση στα περισσότερα από τα προβλήματα που βλέπουμε γύρω μας.
Τα ΜΜΕ είναι μέρος του προβλήματος.
Και εμείς, όσο τα ακολουθούμε στο κατήφορο...

Anonymous said...

Αγαπητέ cyrusgeo, εσείς τα διαβάζατε όλα αυτά στα δεκατρία σας αλλά τότε ήταν άλλες οι εποχές, τότε η φτώχεια και η αξιοπρέπεια πήγαιναν χέρι χέρι και οι γονείς μάς έλεγαν ιστορίες τα βράδια γύρω από το αναμμένο τζάκι. Εγώ τότε διάβαζα Ντοστογιέφσκι και Ουγκό. Απορώ που δεν τα θυμάστε εσείς, ενώ τα θυμάται τόσο καθαρά ο Μικρός Μεγάλος Αλέξανδρος (sic) όπως διάβασα να αποκαλείται σε επιστολή αναγνώστη της Ε.
Για να σοβαρευτούμε, δακρύβρεχτες μπούρδες γράφαμε οι περισσότεροι στις εκθέσεις μας σ' αυτές τις ηλικίες. Αν διαβάσει δε κανείς τι έγραφαν στις σχολικές εκθέσεις περί καταναλωτισμού όλοι οι σημερινοί σαραντάρηδες γονείς δεκατριάχρονων, θα αναρωτηθεί πώς έγινε έτσι ο κόσμος μας αλλά και θα καταλάβει πώς θα γίνει και ο μικρός Αλέξανδρος κατά πάσα πιθανότητα.
Προτείνω πάντως να γίνει κατευθείαν πρόεδρος της επόμενης βουλής των εφήβων ο μικρός, είναι έτοιμος από τώρα...

cyrus said...

Πω-πω, Raresteak, ξέρεις τι μου θύμισες τώρα; Την Αποκάλυψη: "Ούτως επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου". Άσχετο; Ίσως... Εγώ, πάντως, τα εν τη επιστολή γεγραμμένα λίαν χλιαρά τα βρίσκω...

Ντέμπι, ο κούκος είναι έτσι κι αλλιώς παρεξηγήσιμο πουλί, γιατί κάνει "κούκου"...

Πάντως, Δήμο, αν ο Χριστόδουλος πάρει πρέφα ότι τα δεκατριάχρονα διαβάζουν Καζαντζάκη, τη βάψαμε -- θα μας αφορίσει όλους...

g help me, φοβάμαι πως το Υπουργείο απλώς αυτοσχεδιάζει (πώς λέμε "απλώς προεδρεύει"; -- κάτι τέτοιο...)...

Ραγιουέλα, αυτό με τη βουλή των εφήβων ήταν μεγάλη κακία -- και απόλυτα σωστό, βέβαια. Θυμάμαι πως την πρώτη χρονιά βγήκαν 2-3 παιδιά και είπαν κάποια πράγματα (διάβαζε: κάποιες αλήθειες) που έκαναν τους βουλευτές έξω φρενών. Τα επόμενα χρόνια, φυσικότατα, "κάποιοι" φρόντισαν ώστε τέτοιου είδους φωνές να μείνουν μακριά από τα έδρανα. Τώρα μόνο αναμασήματα ακούω, κακέκτυπα στερεοτύπων ξεσηκωμένων από τα ΜΜΕ...

cyberdustz said...

Αθήναιος said...
Αναρρωτιέμαι που διαφέρει η μητέρα του δεκατριάχρονου από τις μητέρες που πήγαιναν τα κοριτσάκια τους στον Κορκολή...
8/11/06 6:44 μμ

Έτσι είναι. Δεν διάβασα πολλά, συνήθως όπου γίνεται μεγάλος ντόρος, λίγη η ουσία.

Αταίριαστος said...

Γι' αυτό καμιά φορά λέω πάλι καλά που ο γιος μου δεν δείχνει και μεγάλο ζήλο για τα εξωσχολικά. Γλιτώνει τον κίνδυνο να γίνει μικρομέγαλος ξερόλας, να γράφει και να μιλάει με στόμφο.

Οσο για τον 13χρονο, είμαι σίγουρος ότι θα γίνει μια χαρά ενήλικος και όταν θα θυμάται αυτό το πρωτοσέλιδο θα δαγκώνεται και θα λέει "ωχ, τι μαλακίες έκανα πιτσιρικάς".

Χειρουργος said...

Borat for President!

Artanis said...

@αταίριαστος

Αισιόδοξο σε βρίσκω...

Συμφωνώ με την rayuela. Το τι μπούρδες έχουμε γράψει όλοι μας στις εκθέσεις του σχολείου και τώρα δαγκωνόμαστε για τις μαλακίες που γράφαμε και παίρναμε και καλό βαθμό, δεν λέγεται. Όμως, την ώρα που τις γράφαμε, ξέραμε ότι γράφαμε μπούρδες και το σίγουρο είναι ότι:
1) Δεν θα τις στέλναμε ποτέ σε εφημερίδα
2) Αν κατέληγε σε εφημερίδα, θα φροντίζαμε να μην έχουμε καμία σχέση μ' αυτόν που έγραψε τις μπούρδες.

basik-ly said...

Σαν έκθεση με ελεύθερο θέμα μου φαίνεται, όπου το γλειφτράκι πάντα γράφει αυτά που θλελει να διαβάσει ο καθηγητής! Εγώ προσωπικά θα ντρεπόμουν να δημοσιεύσω (πόσω μάλλον να διαφημίσω) απόψεις που παραπέμπουν στην αντίληψη του "Λόλα να ένα μήλο" περί οικογένειας.

numb said...

Αυξήθηκαν άραγε οι πωλήσεις; Μα γιατί να ρωτάω τα αυτονόητα;

resident said...

Τι μελό επιστολή ήταν αυτή!Tα γνωστά κλισέ.

Άσχετο: μου έκανε εντύπωση μια συνέντευξη του ναύαρχου Αντωνιάδη στην εσπρεσο 9/11 που έλεγε ότι ο Χριστός και η παναγιά είναι παραμύθια και ότι η αιμοσταγής χριστιανική θρησκεία είναι αυτή που έχει καθυστερήσει την πρόοδο της χώρας μας!.Eίναι μάλιστα και πρωτοσέλιδο!

Juanita La Quejica said...

Αναρωτιέμαι τί έγινε η Ε του Απέργη; Σε ποιά παραβατικά κύματα να πνίγηκε άραγε;
ΟΚ, στα 13 μου διάβαζα Βιαν και άκουγα Μουσικές Ταξιαρχίες στο χαμηλό, γιατί η μητέρα μου είχε απειλήσει να μου τις βρέξει και να διαλύσει και το στερεοφωνικό. Τέτοια κείμενα πάντως δεν έγραφα. Τόσο πολύ προχώρησε η ... επιστήμη μέσα σε 25 χρόνια;

resident said...

Debby διαφωνώ.Δεν είναι κούκος.

Μπούφος η παπαγάλος μοιάζει.

Αταίριαστος said...

@Artanis
Σκύβω το κεφάλι και ομολογώ ενώπιόν σας ότι εγώ έγραφα μπούρδες, έπαιρνα καλό βαθμό αλλά δεν το ήξερα. Αργότερα ανακάλυψα ότι έγραφα μπούρδες (δεν φταίω απόλυτα, αργότερα τέτοια μας έλεγαν στο φροντιστήριο ότι πριμοδοτούνται)...
Επίσης, το ομολογώ κι αυτό, ένα κείμενό μου στην έκτη δημοτικού που προοριζόταν για τη σχολική εφημερίδα κατέληξε στην τοπική εφημερίδα (εκεί να δείτε μπούρδες).
Επειδή, ωστόσο, θεωρώ τον εαυτό μου νορμάλ άτομο (εντάξει, άποψή μου), γι' αυτό είμαι αισιόδοξος και για το παιδάκι αυτό.

cyrus said...

cyberdust, κάτι με κεράσια και καλάθια, ε;

Αταίριαστε, έτσι, χρειάζεται και λόγη αισιοδοξία...

Χειρούργε, άσχετο, αλλά I second that motion!

Αρτάνις, αυτό θα σήμαινε ότι θα κόβαμε σχέσεις με τον εαυτό μας... :-Ρ

Basik, ναι, αλλά δεν είσαι ο Φυντανίδης...

Numb2006, θα εκλάβω την ερώτησή σου ως ρητορική...

Resident, φημολογείται πως η espresso έχει κάποια σχέση με την Αρχιεπισκοπή. Δεν είδα το άρθρο -- μήπως το έβαλαν για να τον στηλιτεύσουν;

Χουανίτα, κάτι τέτοια περιστατικά με προβληματίζουν γενικότερα για το τι σημαίνει "αριστερά" σήμερα. Πολύ θα ήθελα να μου το εξηγήσει κάποιος, γιατί συχνά βλέπω, τελευταία, ανθρώπους που θεωρούνται αριστεροί να συμπεριφέρονται περίεργα...

Artanis said...

αταίριαστε, να σου πω, την ψύχραιμη γνώμη μου, κι εγώ θέλω να είμαι αισιόδοξη. Όχι μόνο για τον Αλέξανδρο, αλλά για όλους τους "Αλέξανδρους", ότι κάποια στιγμή στη ζωή τους θα συμβεί το κατάλληλο γεγονός, η συγκυρία, ο εμπνευσμένος άνθρωπος, που θα τον ταρακουνήσει και θα του μάθει να σκέφτεται και να μην πιπιλάει ή να παπαγαλίζει.
Πάνω κάτω, όπως συνέβει σε όλους εμάς τους υπόλοιπους νορμάλ (λέμε, τώρα) :-)

Π said...

Kι εγώ στα 13 μου κυρίως με γνώμες των γονιών μου μίλαγα - δεν είναι παράλογο. Tουλάχιστον όμως έπαιζα το πουλάκι μου όπως κάθε νορμάλ 13ης, δηλαδή κυριολεκτικά και όχι με κειμενάκια (και επίσης τότε δεν επιδίδονταν στον αυνανισμό οι εφημερίδες). Όσο για τον Aλέξανδρο, υπάρχει το ενδεχόμενο η πολλή μαμά να τον καταστρέψει διά παντός, αλλά και το ενδεχόμενο να τον οδηγήσει κάποια στιγμή σε ριζική ρήξη. Δεν μοιάζει πάντως με αυτούς που οραματίζεται ο Xειμωνάς:

«Kοιτάξτε αυτούς τους νεαρούς των δεκαπέντε-δεκαεφτά χρονών. Kοιτάξτε τους καλά. Προσέξτε την Kατήφειά τους. Tην νευρική τους απάθεια, την σιωπή τους, την δύσαρθρη ομιλία τους, την δύσθυμη σκληρότητά τους. Προσέξτε πόσο Aκίνητος είναι αυτός ο Nέος Άνθρωπος. Πόσον Aμίλητο Φόνο κουβαλάει μέσα του. Kι αν ακόμα δεν είναι αυτοί ο Συναγερμός, θα έρθουν παιδιά και έφηβοι που θα είναι προορισμένοι για τον Nέο Λόγο. Aπλά, για τον Λόγο. Για λέξεις που ποτέ δεν διαπράχθηκαν, για νοήματα που ποτέ δεν ορθολογήθηκαν, για εικόνες που ποτέ δεν μιλήθηκαν.
Φοβηθείτε τους.»

resident said...

cyrusgeo said...
μήπως το έβαλαν για να τον στηλιτεύσουν;

Ίσως, αλλά εντύπωση μου κάνει όχι τόσο η εφημερίδα που το έβαλε πρωτοσέλιδο,αλλά ότι ναύαρχος( απόστρατος 2 χρόνια)έχει τέτοιες απόψεις και τις λέει δημόσια.Οπως και να χει πιο πολύ μου άρεσε το πρωτοσέλιδο της εσπρεσο με τα μεγάλα γράμματα,από αυτό της χθεσινής ελευθεροτυπίας

cyrus said...

Artanis, είσαι νορμάλ; Και μου το έκρυβες τόσον καιρό; Ω, θήλυ...

Π, μακάρι η καθεστηκυία τάξη να φοβόταν τους εφήβους γι' αυτό που λέει ο Χειμωνάς -- φοβάμαι πως τους φοβάται για τους λίγους που το 'χουν ρίξει στις μικροκλοπές (ενίοτε και με την απειλή μαχαιριού)...

Resident, πλάκα δεν θα είχε μια αντιπαραβολή εξωφύλλων; Θα το παρακολουθούσα το θέμα, αν δεν έβρισκα τις εφημερίδες αφόρητα βαρετές. Θα μου πεις, τότε γιατί τις διαβάζεις; Ε, είναι μια διαστροφή που έχω από την τρυφερή ηλικία των τριών ετών, οπότε δεν νομίζω ότι θα μπορέσω να την αποβάλω ποτέ...

ο δείμος του πολίτη said...

Πάντως να ξέρετε ότι δεν κοροϊδεύουν την όλη υπόθεση μόνο στη blogόσφαιρα, αλλά και σε άλλες εφημερίδeς. Και χειρότερα από εμάς μάλιστα (βλ. Αγγελιοφόρος)

cyrus said...

Δήμο, αν ήμασταν οι μόνοι που φωνάζαμε, η κατάσταση θα ήταν μάλλον απελπιστική...

Λίτσα said...

Καλά, εγώ καθυστερημένα το διάβασα (το post, όχι εφημερίδες) - είχα όμως πετύχει τη συνέντευξη της μαμάς στο Alter, πιστέψτε με ήταν α-να-τρι-χια-στική (με την κακή έννοια). Όσο για την επιστολή καθαυτήν, πολύ μελό για τα γούστα μου και εν πάση περιπτώσει δεν θυμάμαι ποτέ γονείς να έπαιρναν τα παιδιά στα γόνατά τους και να τους διάβαζαν Καζαντζάκη, Καβάφη και Ρίτσο. Εικόνες παλαιού αναγνωστικού ("Λόλα, να ένα μήλο, Μίμη, να κι άλλο ένα") επενδεδυμένες με τη φαντασιακή ανάπλαση του ιδανικού μητρικού παρελθόντος. Καλημέρα σας, πάω να διαβάσω Αστερίξ.

An-Lu said...

Σας φαίνεται λογικό ένα παιδί δεκατριών ετών να αναπολεί ένα παρελθόν που δεν γνώρισε;

...

Σας φαίνεται λογικό ένα παιδί δεκατριών ετών να καταγγέλλει την καταναλωτική κοινωνία λέγοντας, στην ουσία «κοιτάξτε τι καλά που ήσασταν τότε [πότε;], γονείς, και πώς καταντήσατε τώρα»


Ακριβώς αυτές είναι και οι δικιές μου εστίες αμφισβήτησης της αυθεντικότητας του γράμματος. Το γεγονός ότι επικαλείται καταστάσεις τις οποίες δεν έχει βιώσει ο ίδιος και τις οποίες μυθοποιεί σα να αποτελούσαν κομμάτι του δικού του παρελθόντος. Για την ιστορία, ήδη από τα 10 μου είχα ασυνήθιστα ανεπτυγμένο λεξιλόγιο και στα 13 μου "κολυμπούσα" στα ίδια λογοτεχνικά νερά που κολυμπούσες κι εσύ...

Αυτό που με ξένισε πιο πολύ απ όλα ήταν το σημείο στο οποίο κατηγορεί "τους γονείς" ότι έχουν γίνει "άπληστοι" και γιαυτό δουλεύουν αντί να ασχολούνται με τα παιδιά τους...πόσο πιο μακριά από την πραγματικότητα μπορεί να είναι κάποιος (στην προκείμενη περίπτωση η μάνα του μικρού); αν υποτεθεί πως η μάνα του, ασχολείται μαζί του, τότε γιατί παραπονιέται; Αν πάλι δεν ασχολείται μαζί του, τότε πως γνωρίζει ότι υπάρχουν και άλλες καταστάσεις, αφού δεν βλέπει τηλεόραση;

cyrus said...

Λίτσα, εγώ δυστυχώς (ή ευτυχώς;) έπεσα στο κανάλι τη στιγμή που έκλεινε το τηλέφωνο. Ποιο Αστερίξ διάβασες χτες;

Γοργόνα μας, είδες που η τηλεόραση κάνει κακό -- ακόμη κι αν δεν τη βλέπεις;

cyrus said...

Reactor, μόνο σε μία από τις ερωτήσεις σου έχω απάντηση:

Στον Σείριο δεν πάει λεωφορείο, αλλά ιστιοφόρο...