Συνεχίζουμε την Γ΄ Ιστοσυνάντηση Ποιητικής Μετάφρασης. Υπενθυμίζω πως, όποιος θέλει να συμμετάσχει, μπορεί να στείλει τις μεταφράσεις του στη διεύθυνση e-mail που θα βρει στο προφίλ μου.
Καλή ανάγνωση.
Hilda Doolittle (H.D.) - At Baia
I should have thought
in a dream you would have brought
some lovely, perilous thing,
orchids piled in a great sheath,
as who would say (in a dream),
"I send you this,
who left the blue veins
of your throat unkissed."
Why was it that your hands
(that never took mine),
your hands that I could see
drift over the orchid-heads
so carefully,
your hands, so fragile, sure to lift
so gently, the fragile flower-stuff--
ah, ah, how was it
You never sent (in a dream)
the very form, the very scent,
not heavy, not sensuous,
but perilous--perilous--
of orchids, piled in a great sheath,
and folded underneath on a bright scroll,
some word:
"Flower sent to flower;
for white hands, the lesser white,
less lovely of flower-leaf,"
or
"Lover to lover, no kiss,
no touch, but forever and ever this."
(1921)
___________________________________
Μπορούσα να ονειρευτώ
σε ένα όνειρο ότι θα έφερνες
μερικά πανέμορφα, αξιοπρόσεχτα πράγματα,
ορχιδέες τυλιγμένες σε σπουδαία ανθοδέσμη,
που θα έλεγαν (σε ένα όνειρο),
«Εγώ σου στέλνω αυτό,
εγώ που άφησα τις μπλε φλέβες
του λαιμού σου χωρίς φιλί».
Τι συνέβη και τα χέρια σου
(που ποτέ δεν κράτησαν τα δικά μου),
τα χέρια σου που μπορούσα να δω
να κινούνται πάνω από τα άνθη της ορχιδέας
τόσο προσεκτικά,
τα χέρια σου, τόσο εύθραυστα, έτοιμα να σηκώσουν
τόσο ευγενικά τα εύθραυστα άνθη
αχ, αχ, τι συνέβη
Ποτέ δεν έστειλες (σε όνειρο)
Τη συγκεκριμένη μορφή, το συγκεκριμένο άρωμα,
Ούτε βαρύ, ούτε αισθαντικό,
Αλλά πολύτιμο, -πολύτιμο-
Από ορχιδέες, τυλιγμένες, σε σπουδαία ανθοδέσμη,
Και διπλωμένες από κάτω σε ένα λαμπερό φύλλο χαρτί,
Μερικές λέξεις:
«Άνθος στέλνεται στο άνθος
για ολόλευκα χέρια, το λιγότερο λευκό,
λιγότερο όμορφο από ένα φύλλο λουλουδιού».
ή
«Εραστής σε εραστή, χωρίς φιλί,
δίχως χάδι, αλλά παντοτινά ετούτα εδώ».
Μετάφραση: Marialena
___________________________________
Θα 'θελα νά 'χα δει
σε όνειρο να μου χαρίζεις
Κάτι το όμορφο, κάτι το κινδυνώδες,
Ορχιδέες μαζεμένες σε υπέροχη ανθοθήκη
και να μου έλεγες (μέσα στο όνειρο),
«Εγώ σ' το στέλνω αυτό,
εγώ που άφησα τις γαλάζιες φλέβες
του λαιμού σου αφίλητες».
Γιατί τα χέρια σου
(που ποτέ δεν κράτησαν τα δικά μου)
γιατί άραγε θαρρούσα, πως τα χέρια σου
θα άγγιζαν τους ανθούς των ορχιδέων
τόσο τρυφερά,
Τα χέρια σου τα εύθραυστα πίστευα πως θ' ανασήκωναν
Τόσο απαλά, την εύθραυστη λουλουδένια φύση-
Αχ, τι ιδέα…
Ποτέ δεν έστειλες (ούτε σε όνειρο)
Την αληθινή υπόσταση, τ’ αληθινό το άρωμα
Το όχι βαρύ, όχι αισθησιακό,
Μα επικίνδυνο –επικίνδυνο-
των ορχιδέων, μαζεμένων σε υπέροχη ανθοθήκη,
Και διπλωμένο από κάτω ένα πνευματώδες μπιλιετάκι,
Με δυο λόγια:
«Άνθος σταλμένο σ' άνθος
για χέρια λευκά, το όχι ισάξια λευκό,
όχι ισάξια όμορφο ανθοπέταλο»
ή
«Από εραστή σε εραστή, δίχως φιλί,
δίχως άγγιγμα, όμως για πάντα τέτοιοι».
Μετάφραση: synas
___________________________________
Έπρεπε να το φανταστώ
πως σε όνειρο θα μου ‘φερνες
κάτι υπέροχο κι επίφοβο μαζί
δεμένες ορχιδέες σε ανθοδέσμη
σαν κάποιος να ‘λεγε (σε όνειρο)
«Σου στέλνω αυτό,
εγώ που τις γαλάζιες φλέβες του λαιμού σου
δε φίλησα ποτέ».
Γιατί τα χέρια σου
(που τα δικά μου δεν ακούμπησαν ποτέ)
τα χέρια αυτά που έβλεπα
τόσο προσεκτικά ν’ αγγίζουνε τα άνθη,
τα χέρια σου τα εύθραυστα
που σήκωναν με σιγουριά και τόση απαλότητα
τα ευαίσθητα λουλούδια
Αχ, αχ, πώς ήτανε...
Ποτέ δεν έστειλες (σε όνειρο)
αυτό το σχήμα ή την οσμή
όχι βαριά ή αισθησιακή
μα επίφοβη – επίφοβη
των ορχιδέων σε ανθοδέσμη
και λίγες λέξεις στην κορδέλα
τυλιγμένες:
«Από λουλούδι σε λουλούδι
για τα λευκά τα χέρια,
τα λιγότερο λευκά
λιγότερο αξιαγάπητα κι από πράσινο φύλλο»
ή
«Από έρωτα σε έρωτα,
ανέγγιχτα, δίχως φιλί
αλλά για πάντα και για πάντα αυτό».
Μετάφραση: Mauve_All
___________________________________
Aς το 'χα φανταστεί,
σ' ένα όνειρο, θα μου 'χες φέρει
κάποιο ωραίο πράγμα, επίφοβο,
ένα πελώριο μπουκέτο ορχιδέες,
ωσάν εκείνος που (σ' ένα όνειρο) θα έλεγε
"Σου στέλνω αυτό,
ο που άφησε αφίλητες τις φλέβες
τις γαλάζιες του λαιμού σου."
Γιατί άραγε τα χέρια σου
(που τα δικά μου δεν κρατήσανε ποτέ)
τα χέρια σου που τα 'βλεπα
τόσο προσεκτικά
πάνω από τ' άνθη να γλυστρούν,
τα χέρια σου, τα λεπτεπίλεπτα, ν' ανασηκώνουν
τόσο απαλά, τους λεπτεπίλεπτους τους στήμονες-
α, α, πώς άραγε
δε μου 'στειλες ποτέ (σ' ένα όνειρο)
ένα πελώριο μπουκέτο ορχιδέες,
την ίδια τη μορφή, το ίδιο το άρωμά τους,
μήτε βαρύ, και μήτε αισθησιακό,
μα επίφοβο -επίφοβο-
και από κάτω, σ' ένα ζωηρόχρωμο ρολό,
δυo λόγια:
"Λουλούδι προς λουλούδι,
για χέρια πάλλευκα, το ωραίο και το λευκό
του πέταλου που ωχριά μπροστά τους,"
ή
"Aγάπη προς αγάπη, δίχως φιλί,
και δίχως άγγιγμα, μα πάντα και για πάντα αυτό."
Μετάφραση: Π
Καλή ανάγνωση.
Hilda Doolittle (H.D.) - At Baia
I should have thought
in a dream you would have brought
some lovely, perilous thing,
orchids piled in a great sheath,
as who would say (in a dream),
"I send you this,
who left the blue veins
of your throat unkissed."
Why was it that your hands
(that never took mine),
your hands that I could see
drift over the orchid-heads
so carefully,
your hands, so fragile, sure to lift
so gently, the fragile flower-stuff--
ah, ah, how was it
You never sent (in a dream)
the very form, the very scent,
not heavy, not sensuous,
but perilous--perilous--
of orchids, piled in a great sheath,
and folded underneath on a bright scroll,
some word:
"Flower sent to flower;
for white hands, the lesser white,
less lovely of flower-leaf,"
or
"Lover to lover, no kiss,
no touch, but forever and ever this."
(1921)
___________________________________
Μπορούσα να ονειρευτώ
σε ένα όνειρο ότι θα έφερνες
μερικά πανέμορφα, αξιοπρόσεχτα πράγματα,
ορχιδέες τυλιγμένες σε σπουδαία ανθοδέσμη,
που θα έλεγαν (σε ένα όνειρο),
«Εγώ σου στέλνω αυτό,
εγώ που άφησα τις μπλε φλέβες
του λαιμού σου χωρίς φιλί».
Τι συνέβη και τα χέρια σου
(που ποτέ δεν κράτησαν τα δικά μου),
τα χέρια σου που μπορούσα να δω
να κινούνται πάνω από τα άνθη της ορχιδέας
τόσο προσεκτικά,
τα χέρια σου, τόσο εύθραυστα, έτοιμα να σηκώσουν
τόσο ευγενικά τα εύθραυστα άνθη
αχ, αχ, τι συνέβη
Ποτέ δεν έστειλες (σε όνειρο)
Τη συγκεκριμένη μορφή, το συγκεκριμένο άρωμα,
Ούτε βαρύ, ούτε αισθαντικό,
Αλλά πολύτιμο, -πολύτιμο-
Από ορχιδέες, τυλιγμένες, σε σπουδαία ανθοδέσμη,
Και διπλωμένες από κάτω σε ένα λαμπερό φύλλο χαρτί,
Μερικές λέξεις:
«Άνθος στέλνεται στο άνθος
για ολόλευκα χέρια, το λιγότερο λευκό,
λιγότερο όμορφο από ένα φύλλο λουλουδιού».
ή
«Εραστής σε εραστή, χωρίς φιλί,
δίχως χάδι, αλλά παντοτινά ετούτα εδώ».
Μετάφραση: Marialena
___________________________________
Θα 'θελα νά 'χα δει
σε όνειρο να μου χαρίζεις
Κάτι το όμορφο, κάτι το κινδυνώδες,
Ορχιδέες μαζεμένες σε υπέροχη ανθοθήκη
και να μου έλεγες (μέσα στο όνειρο),
«Εγώ σ' το στέλνω αυτό,
εγώ που άφησα τις γαλάζιες φλέβες
του λαιμού σου αφίλητες».
Γιατί τα χέρια σου
(που ποτέ δεν κράτησαν τα δικά μου)
γιατί άραγε θαρρούσα, πως τα χέρια σου
θα άγγιζαν τους ανθούς των ορχιδέων
τόσο τρυφερά,
Τα χέρια σου τα εύθραυστα πίστευα πως θ' ανασήκωναν
Τόσο απαλά, την εύθραυστη λουλουδένια φύση-
Αχ, τι ιδέα…
Ποτέ δεν έστειλες (ούτε σε όνειρο)
Την αληθινή υπόσταση, τ’ αληθινό το άρωμα
Το όχι βαρύ, όχι αισθησιακό,
Μα επικίνδυνο –επικίνδυνο-
των ορχιδέων, μαζεμένων σε υπέροχη ανθοθήκη,
Και διπλωμένο από κάτω ένα πνευματώδες μπιλιετάκι,
Με δυο λόγια:
«Άνθος σταλμένο σ' άνθος
για χέρια λευκά, το όχι ισάξια λευκό,
όχι ισάξια όμορφο ανθοπέταλο»
ή
«Από εραστή σε εραστή, δίχως φιλί,
δίχως άγγιγμα, όμως για πάντα τέτοιοι».
Μετάφραση: synas
___________________________________
Έπρεπε να το φανταστώ
πως σε όνειρο θα μου ‘φερνες
κάτι υπέροχο κι επίφοβο μαζί
δεμένες ορχιδέες σε ανθοδέσμη
σαν κάποιος να ‘λεγε (σε όνειρο)
«Σου στέλνω αυτό,
εγώ που τις γαλάζιες φλέβες του λαιμού σου
δε φίλησα ποτέ».
Γιατί τα χέρια σου
(που τα δικά μου δεν ακούμπησαν ποτέ)
τα χέρια αυτά που έβλεπα
τόσο προσεκτικά ν’ αγγίζουνε τα άνθη,
τα χέρια σου τα εύθραυστα
που σήκωναν με σιγουριά και τόση απαλότητα
τα ευαίσθητα λουλούδια
Αχ, αχ, πώς ήτανε...
Ποτέ δεν έστειλες (σε όνειρο)
αυτό το σχήμα ή την οσμή
όχι βαριά ή αισθησιακή
μα επίφοβη – επίφοβη
των ορχιδέων σε ανθοδέσμη
και λίγες λέξεις στην κορδέλα
τυλιγμένες:
«Από λουλούδι σε λουλούδι
για τα λευκά τα χέρια,
τα λιγότερο λευκά
λιγότερο αξιαγάπητα κι από πράσινο φύλλο»
ή
«Από έρωτα σε έρωτα,
ανέγγιχτα, δίχως φιλί
αλλά για πάντα και για πάντα αυτό».
Μετάφραση: Mauve_All
___________________________________
Aς το 'χα φανταστεί,
σ' ένα όνειρο, θα μου 'χες φέρει
κάποιο ωραίο πράγμα, επίφοβο,
ένα πελώριο μπουκέτο ορχιδέες,
ωσάν εκείνος που (σ' ένα όνειρο) θα έλεγε
"Σου στέλνω αυτό,
ο που άφησε αφίλητες τις φλέβες
τις γαλάζιες του λαιμού σου."
Γιατί άραγε τα χέρια σου
(που τα δικά μου δεν κρατήσανε ποτέ)
τα χέρια σου που τα 'βλεπα
τόσο προσεκτικά
πάνω από τ' άνθη να γλυστρούν,
τα χέρια σου, τα λεπτεπίλεπτα, ν' ανασηκώνουν
τόσο απαλά, τους λεπτεπίλεπτους τους στήμονες-
α, α, πώς άραγε
δε μου 'στειλες ποτέ (σ' ένα όνειρο)
ένα πελώριο μπουκέτο ορχιδέες,
την ίδια τη μορφή, το ίδιο το άρωμά τους,
μήτε βαρύ, και μήτε αισθησιακό,
μα επίφοβο -επίφοβο-
και από κάτω, σ' ένα ζωηρόχρωμο ρολό,
δυo λόγια:
"Λουλούδι προς λουλούδι,
για χέρια πάλλευκα, το ωραίο και το λευκό
του πέταλου που ωχριά μπροστά τους,"
ή
"Aγάπη προς αγάπη, δίχως φιλί,
και δίχως άγγιγμα, μα πάντα και για πάντα αυτό."
Μετάφραση: Π
