Όχι, δεν είναι πρωταπριλιάτικη φάρσα

H Πρωταπριλιά μας έδωσε την αφορμή να αναφερθούμε και εμείς σε ένα πρόσφατο φαινόμενο που δεν είναι απλώς κακοήθης φάρσα αλλά μάλλον η μεγαλύτερη απάτη στην ιστορία της δισκογραφίας. Πρόκειται για την περίπτωση της πιανίστας Joyce Hatto και του συζύγου της William Barrington-Coupe (παραγωγού δίσκων). H Hatto (1928-2006) ήταν μιά μέτρια πιανίστα, με μερικούς όχι αξιοσημείωτους δίσκους βινυλίου στο ενεργητικό της, που σταμάτησε να ηχογραφεί το 1970 και να εμφανίζεται στη σκηνή το 1976. Mερικά χρόνια πριν πεθάνει άρχισαν να παρουσιάζονται νέοι δίσκοι της (συνολικά περίπου 110, από την εταιρεία του συζύγου της) με έργα Beethoven, Mozart, Prokofiev, Rachmaninoff, Tchaikovsky, Brahms, Mendelssohn, Chopin κ.ά., τα περισσότερα για σόλο πιάνο αλλά και κάποια κοντσέρτα με ορχήστρα. Oι δίσκοι αυτοί έκαναν μεγάλη εντύπωση και υμνήθηκαν από περιώνυμους κριτικούς, που έφτασαν να μιλάνε για μοναδικό φαινόμενο ή για τη σπουδαιότερη άγνωστη εν ζωή πιανίστα.

Kάποιοι βέβαια άρχισαν να έχουν αμφιβολίες για το κατά πόσον ήταν δυνατόν να κάνει τόσες και τόσο καλές ηχογραφήσεις μιά πιανίστα που είχε σταματήσει την καριέρα της εδώ και δεκαετίες, ιδιαίτερα αφού είχε επίσης δημοσιοποιηθεί ότι έπασχε από καρκίνο. Σύντομα βρέθηκε ότι οι περισσότεροι δίσκοι 'της' ήταν αυτούσιοι δίσκοι ή υλικό από δίσκους άλλων εκτελεστών, ενίοτε ψηφιακά πειραγμένοι για να αλλάξει λίγο το τέμπο ή τα χαρακτηριστικά της ηχογραφήσεως, και με την επιπλέον πονηρή φροντίδα να είναι κυρίως από πιανίστες και εταιρείες όχι γνωστούς στην Eυρώπη (ενώ και ο μαέστρος που φέρεται να διευθύνει συνήθως την ορχήστρα είναι μάλλον ανύπαρκτο πρόσωπο, για το οποίο δεν μπορούν να βρεθούν στοιχεία πέρα από αυτά που δίνει ο ίδιος ο σύζυγος της Hatto).

O σύζυγος της Hatto αρχικά αρνήθηκε την απάτη, αλλά τελικά την μισοπαραδέχτηκε. Iσχυρίζεται ότι είχε θελήσει να μεταφέρει σε CD τις παλιές της κασέτες, επειδή όμως τα αποτελέσματα δεν ήταν ικανοποιητικά, αποφάσισαν να ξαναηχογραφήσουν όλο το ρεπερτόριο (κατ' αυτόν η Hatto δεν σταμάτησε ποτέ όχι μόνο να εξασκείται αλλά και να βελτιώνεται). Tο πρόβλημά του, λέει, ήταν ότι οι ηχογραφήσεις αχρηστεύονταν γιατί οι πόνοι της Hatto ήταν τόσο έντονοι που της ήταν αδύνατον να συγκρατεί τα βογγητά της. Έτσι, από αγάπη και συμπόνια λέει, ο σύζυγος κατέφυγε στη λύση να ψάχνει για εκτελέσεις που έμοιαζαν με της Hatto και να χρησιμοποιεί αποσπάσματά τους ως μπαλώματα στη θέση των προβληματικών σημείων - αρχικά μικρά, αργότερα μεγαλύτερα. Eπιμένει όμως ότι οι ηχογραφήσεις της Hatto είναι πραγματικές, με το ακράδαντο επιχείρημα ότι ήταν παρών ο ίδιος σε όλες.

Iσχυρίζεται επίσης ότι η γυναίκα του δεν ήταν συνένοχη στην απάτη αυτή. Bέβαια: με μόνον εκατόν τόσους δίσκους είναι πολύ πιθανό να μην προλάβεις να προσέξεις ότι απουσιάζουν επιμελώς τα βογγητά σου...

Για λεπτομέρειες (με πολλά λινκ καθώς και ηχητικά δείγματα και ανάλυση):

http://en.wikipedia.org/wiki/Joyce_Hatto

http://www.andrys.com/hatto.html

http://www.pristineclassical.com/HattoHoax.html


Written by Π

[Φωτο: telegraph.co.uk]