3.5.07

Kλειστόν λόγω αυστηρής λογοκρισίας


Φαντάσου ότι είσαι ένας νέος 25 χρονών που μένεις σε μια χώρα, η οποία συστηματικά καταπιέζει την ελευθερία της έκφρασης. Οι περισσότερες ιστοσελιδες με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα “μπλοκάρονται” από ένα εθνικό φίλτρο και δεν εμφανίζονται ποτέ στην οθόνή σου. Θέλεις να επικοινωνείς με ανθρώπους από όλο τον κόσμο κι έτσι χρησιμοποιείς το PalTalk, ένα chat room που αν και η έδρα του είναι στην Νεά Υόρκη αλλά πολλοί χρήστες του μιλάνε τη γλώσσα σου. Στην ουσία είναι το παράθυρο του απομονωμένου κόσμου σου.

Μια μέρα που έχετε μαζευτεί στο σπίτι σου με φίλους και μιλάτε με άλλους χρήστες στο chat room, εισβάλλουν ξαφνικά στις τρεις το πρωί 50 αστυνομικοί, σας χτυπάνε και σε φυλακίζουν σε πλήρη απομόνωση για 9 ολόκληρους μήνες χωρίς ποτέ να σου απαγγελθούν κατηγορίες.

Περνάνε αυτοί οι μήνες και αφήνεσαι «ελεύθερος». Δε φοβάσαι να κατακρίνεις δημόσια την κυβέρνηση και υποστηρίζεις την αναγκαιότητα ειρηνικής αλλαγής της πολιτικής κατάστασης (στη χώρα σου είναι νόμιμο μόνο ένα πολιτικό κόμμα). Περίπου έξι βδομάδες μετά όμως, εκεί που κάθεσαι σε ίντερνετ-καφέ παρέα με τον αδερφό σου και διαβάζεις τα email σου και ειδησεογραφικά sites, σε πλησιάζουν άντρες της Ασφάλειας, σου φοράνε χειροπέδες και σε αναγκάζουν να τους οδηγήσεις σπίτι σου, όπου βρίσκουν και κατάσχουν, μία κάμερα, ένα κασετόφωνο, 2 CD και ένα βιβλίο που για κακή σου τύχη είναι απαγορευμένο επειδή υποστηρίζει την αναγκαιότητα δημοψηφίσματος για πολυκομματισμό στη χώρα.

Αν σε έλεγαν Truong Quoc Tuan και έμενες στο Βιετνάμ, τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε μετά;

Θα ήσουν σε ένα κελί σε πλήρη απομόνωση χωρίς καμιά επαφή με δικηγόρους ή συγγενικά πρόσωπα. Θα σε κατηγορούσαν για προπαγάνδα εναντίον του κράτους και θα αναρωτιόσουν, στα αλήθεια για ποιο λόγο και για πόσα κλικ του ποντικιού σου αντιμετωπίζεις 20 χρόνια κάθειρξη…

Ή φαντάσου να δουλεύεις ως δημοσιογράφος σε κινέζικη εφημερίδα.

Τις παραμονές της 15ης επετείου από τη σφαγή στην πλατεία Τιενανμέν, σε συνάντηση του προσωπικού της εφημερίδας, σάς δείχνουν ένα μέμο από το Κεντρικό Τμήμα Προπαγάνδας για το πώς θα πρέπει να καλύψετε τις επετειακές εκδηλώσεις. Σε αυτό δίνονται οδηγίες στους εργαζόμενους στα ΜΜΕ να «κατευθύνουν σωστά την κοινή γνώμη», να «μην δημοσιεύουν ποτέ απόψεις που δεν είναι σύμφωνες με την επίσημη πολιτική» και να καταδίδουν στις αρχές τυχόν υποψίες που έχουν για συναδέλφους τους που επικοινωνούν με δημοκρατικά στοιχεία στο εξωτερικό.

Εσύ κρατάς σημειώσεις από αυτό το μέμο και το στέλνεις με email από τον προσωπικό σου yahoo! λογαριασμό σε κάποιον γνωστό σου στην Αμερική που διαχειρίζεται ένα πολύ γνωστό κινέζικο website, το Δημοκρατικό Φόρουμ. Το email δημοσιεύεται την ίδια μέρα με το ψευδώνυμο “198964” στα ανεξάρτητα κινεζόφωνα websites του εξωτερικού που έτσι κι αλλιώς είναι απαγορευμένα στη χώρα.

Σε συλλαμβάνουν μερικούς μήνες αργότερα. Η εταιρία Yahoo! θα έχει πολύ απλά δώσει τα στοιχεία του λογαριασμού της ηλεκτρονικής σου διεύθυνσης και την ακριβή τοποθεσία από την οποία στάλθηκε το επίμαχο email.

Αν το όνομά σου ήταν Shi Tao και έμενες στην Κίνα, τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε μετά;

Θα καταδικαζόσουν με την κατηγορία της προδοσίας κρατικών μυστικών σε 10ετή κάθειρξη. Η γυναίκα σου θα ανακρινόταν καθημερινά από τις αρχές και η δουλειά θα της πίεζε να σε χωρίσει, πράγμα που τελικά θα έκανε. Θα είχες ελάχιστη επαφή με την οικογένειά σου. Θα μεταφερόσουν σε φυλακές υψίστης ασφάλειας και θα σου απαγόρευαν γράφεις ή να διαβάζεις. Η Επιτροπή Προστασίας Δημοσιογράφων θα σου απένειμε το Διεθνές Βραβείο Τύπου για την Ελευθερία, το οποίο φυσικά δε θα μπορούσες να παραλάβεις.

Φαντάσου να μπορούσες να απελευθερώσεις τον Truong Quoc Tuan και τον Shi Tao.

Μπορείς!

Μπες στο www.amnesty.org.gr και πάρε μέρος στην εκστρατεία της Διεθνούς Αμνηστίας για την ελευθερία της έκφρασης στο ίντερνετ!

14 comments:

ΠΡΕΖΑ TV said...

Ολα κλειστα σημερα;;;
Τουλαχιστον το μετρο θα κυκλοφορει;;;

cyrus said...

Η Τριτομαγιά δεν είναι αργία -- είναι απεργία...

doctor said...

Συμβαίνουν και στα καλύτερα σπίτια:


Λογοκρισία στα blogs

«Φίμωτρο» βάζει το αμερικανικό Πεντάγωνο στις προσωπικές ιστοσελίδες των στρατιωτών

ΑΠΕ
Η λογοκρισία θολώνει την πραγματική εικόνα του σημερινού Ιράκ



Ο αμερικανικός στρατός επέβαλλε δρακόντεια μέτρα όσον αφορά την δημοσιοποίηση, από στρατιωτικούς, πληροφοριών στο Διαδίκτυο μέσω blogs (ιστολογίων), υποχρεώνοντάς τους να γνωστοποιούν στους ανωτέρους τους κάθε δημοσίευση κειμένου, σχολίου αλλά και κάθε αποστολή μηνύματος μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.



Σύμφωνα με το Wired News, διαταγή η οποία εκδόθηκε την 19η Απριλίου επιβάλλει τους αυστηρότερους περιορισμούς στις δραστηριότητες των ανδρών και των γυναικών των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων στο Διαδίκτυο από την έναρξη του πολέμου στο Ιράκ.

Εκτιμάται ότι οι νέοι κανονισμοί ίσως σημάνουν το τέλος της λειτουργίας πολλών προσωπικών ιστοσελίδων, καθώς προβλέπουν την έγκριση από αξιωματικό κάθε πληροφορίας ή κειμένου που δημοσιεύεται. Οι παραβάτες θα παραπέμπονται σε στρατοδικείο για «διοικητικές, πειθαρχικές, συμβατικές ή ποινικές παραβιάσεις» σύμφωνα με το Wired News.

Σύμφωνα με τον απόστρατο αλεξιπτωτιστή Μάθιου Μπέρντεν, η διαταγή αυτή «βάζει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο» της δημοσιοποίησης πληροφοριών μέσω ιστολογίων από στρατιώτες, ειδικά όσον αφορά τις εμπειρίες τους από τα πεδία των μαχών.

Ο Μπέρντεν πρόσθεσε ότι «αυτές ήταν οι καλύτερες δημόσιες σχέσεις που θα μπορούσε να έχει ο στρατός, και φιμώνει αυτές τις φωνές».

Η διαταγή αφορά επίσης το πολιτικό προσωπικό στις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, τους συμβασιούχους των ενόπλων δυνάμεων και τις οικογένειες των στρατιωτών, σύμφωνα με το Wired.


news.in.gr, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γερμανικό

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=799216&lngDtrID=245

Αταίριαστος said...

Φαντάσου τώρα, ενώ εσύ τραβάς αυτά, η χώρα σου να τιμάται από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή με την ανάθεση της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων. Αλλά τι λέω! Παραείναι τραβηγμένο. Δεν συμβαίνουν τέτοια πράγματα.

Anonymous said...

Εχω πει οτι η ελευθερια στο ιντερνετ καλη ηταν οσο κρατησε. Ελεγχος πηρχε, τωρα θα ειναι και νομιμος. Το μονο που κανουμε τωρα ειναι να το κρατάμε σχετικα ελευθερο ωστε να τραβαει την προσοσχη και τις ραδιουργιες των εξουσιων για να παραμενει ησυχος καποιος που ανακαλυπτει τη νεα οδο ελευθερης διακινησης ιδεων τωρα που μιλαμε.

passer by

cyrus said...

Γιατρέ μου, παντού συμβαίνουν...

Αταίριαστε, με αφορμή το σχόλιό σου ανακάλυψα ότι έχω χάσει πολλά κείμενά σου, γιατί ο Google Reader που χρησιμοποιώ για κάποιο λόγο δεν διαβάζει το Feed σου.

Όσο για ΔΟΕ, έχει δείξει επανειλημμένα το ποιόν της...

Passer by, η ελευθερία δεν μας έχει τελειώσει -- απλά πρέπει να τη διεκδικούμε συνέχεια, γιατί υπάρχουν πολλοί που την εποφθαλμιούν. Ο αγώνας συνεχίζεται, και μάλιστα με τρόπους που δεν είναι πάντοτε φανεροί...

Anonymous said...

Η πρόσκληση αφορά εσένα και όσους θεωρείς κομμάτι της μπλογκόσφαιρας

http://greekbloggersparty.wordpress.com/
Ελπίζουμε ότι θα έρθεις

cyrus said...

Παράφωνε, ευχαριστώ, αλλά δεν θα έρθω.

Να περάσετε καλά...

Anonymous said...

@cyrusgeo

Η ελευθερία στο ιντερνετ μας τέλειωσε, οχι η ελευθερία γενικώς.



passerby

ο δείμος του πολίτη said...

Τόσες προσπάθειες λογοκρισίας. Ακόμα πιο λυπηρό είναι ότι η λογοκρισία προέρχεται είτε από επιχειρήσεις που τη στηρίζουν στα λόγια (π.χ. yahoo) είτε από κυβερνήσεις δημοκρατικών χωρών.

Αταίριαστος said...

Cyrusgeo, ρίξε μία ματιά σε παρακαλώ πάλι και πες μου αν δουλεύει το feed. Τώρα κάτι άλλαξα και σε μερικούς δουλεύει.

cyrus said...

Αταίριαστε, τώρα το βλέπει μια χαρά. Άντε, γιατί ψιλοχαθήκαμε...

Δείμε, το γεγονός ότι τα δυτικά καθεστώτα είναι συγκριτικά πιο ελεύθερα δεν σημαίνει ότι είναι όλα ΟΚ...

passer by, συνήθως είμαι πολύ απαισιόδοξος, αλλά σ' αυτό το θέμα με ξεπερνάς...

ο δείμος του πολίτη said...

Ακριβώς αυτό, cyrusgeo, τα προβλήματα είναι πολλά. Οι εταιρείες που έπρεπε να υπερασπίζονται το διαδίκτυο -γιατι από αυτό ζουν- ξεπουλούν συνδρομητές και φιλοξενούμενους. Κυβερνήσεις παρακολουθούν ό,τι γράφεται. Τι μέλλει γενέσθαι στο όνομα της ασφάλειας;

cyrus said...

Δείμε, ισχύει πάντοτε η ρήση που αποδίδεται (μάλλον εσφαλμένα) στον Βενιαμίν Φραγκλίνο:

"Όσοι θα έδιναν πρόθυμα την ουσιώδη ελευθερία τους για να κερδίσουν λίγη πρόσκαιρη ασφάλεια, δεν αξίζουν ούτε ελευθερία ούτε ασφάλεια".