Μα, καλά, ούτε τρεις μήνες δεν μπορεί πια να λείψει κανείς; Είπα να κάτσω να κάνω καμιά δουλειά, να πάω κανένα (επαγγελματικό) ταξιδάκι, να επισκεφτώ (μετά της Αρτάνεως, φυσικά) τα δυο-τρία (πέντε-δέκα...) μεγάλα μουσεία και τα δυο-τρία (πέντε-δέκα...) μεγάλα πάρκα του Λοντίνιουμ, επιστρέφω — και τι αντικρίζουν τα δύστυχα, μυωπικά ματάκια μου;
Το μαγαζί είναι υπό διάλυση!
Οι μισοί όροφοι έχουν καεί, οι άλλοι μισοί είναι αχούρι, και ο διευθυντής προσωπικού προκηρύσσει εκλογές...
Μη έχοντες ετέραν επιλογήν, το λοιπόν, επανερχόμεθα από κοινού αμφότεροι ομού και οι δύο μαζί (ο Π κι εγώ) εις την ενεργόν δράσιν.
Μην ξεγελιέστε από το "αστείο" υφάκι: έχουμε πολλά νεύρα — αλλά είναι έμμετρα νεύρα, καθότι "πάν μέτρον άριστον". Τα πραγματικά άριστα μέτρα, βέβαια, θα ήταν τα μέτρα που θα απέτρεπαν μέρος, έστω, των θλιβερών γεγονότων που ζήσαμε τις τελευταίες μέρες.
Αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο...
Υ.Γ.: Τα σχόλια άνοιξαν, βέβαια — σε όλα τα ποστ.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
18 comments:
Καλωσήρθατε πίσω! Είναι αδύνατον να βλέπει κανείς τον παραλογισμό γύρω μας και να μην σχολιάσει το τι γίνεται. Το blogging θα στεριώσει στην Ελλάδα γι' αυτό ακριβώς το λόγο: μας έχουν γραμμένους και μας έχουν φτάσει στο αμήν. Αν δεν τους κράξουμε από εδώ, δεν θα μας ακούσουν ποτέ!
Καλή νέα αρχή ;)
"Μη έχοντες ετέραν επιλογήν, το λοιπόν, επανερχόμεθα από κοινού αμφότεροι ομού και οι δύο μαζί (ο Π κι εγώ) εις την ενεργόν δράσιν."
Επιτέλους και μια ευχάριστη είδηση. Καλως ήρθατε.
Καιρός ήταν! :-)
Έτσι είναι , Τζιμ -- στην πατρίδα μας, το παράλογο αποτελεί κυρίαρχη ιδεολογία.
Καλώς σας (ξανα)βρήκαμε, ταιριαστέ Αταίριαστε.
Jago, ενσκήψαμε εγκαίρως ως κολιοί -- τον Αύγουστο...
Κάμποσες φορές είχα πατήσει τον σύνδεσμό σας, ελπίζοντας ότι η "υπόσχεση" απουσίας (του Οκτωβρίου νομίζω;) δεν θα ετηρείτο.
Καλωσήλθατε "πρώϊμα", λοιπόν.
Είναι κι αυτό ένα "πρασίνισμα" εν μέσω γενικευμένης μουτζούρας.
Γουελκαμ μπακ!!!!
Τι θα πει ανωτέρα βία, σας βίασε κανείς? Ανώτερος Βίος? Οι γιαρ αμάν, πάλι θα πρέπει να διαβάζω περισπούδαστες ακαδημαϊκές αναλύσεις και να βάζω το μυαλουδάκι μου σε εγρήγορση να δουλέψει για μια έξυπνη ατάκα. Μη φανεί η γύμνια μου και εκτεθώ ανεπανόρθωτα. Whatever, Welcome back.
Είδες, Ηλία; Όσο γερνάμε, τόσο πιο αναξιόπιστοι γινόμαστε...
dmast, θενξ, θενξ...
πυρωμένε καρβέλι (τριτόκλιτον γαρ), θα μπορούσες να το πάρεις και σαν "anno, terra, via". Η σημασία της κρυπτικής αυτής φράσης χάνεται στα βάθη των αιώνων...
Καλά τέτοιο μακροβούτι εκτός blog πως το άντεξες;
Εμείς εδώ κλείνουμε τις τηλεοράσεις και αρχίζουμε δράση.
Είμαστε όλοι υπεύθυνοι, άλλοι λίγο άλλοι πολύ και το να τα ρίχνουμε όλα στους άλλους είναι η εύκολη λύση.
Οι πολίτες τα φορτώνουν όλα στους αρμόδιους και οι αρμόδιοι στις συνωμμοσίες και το αποτέλεσμα είναι τα δάση μας να καίγονται κάθε χρόνο:
ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΛΣΟΥΣ ΒΕΪΚΟΥ ΣΤΟ ΓΑΛΑΤΣΙ
doctor
Γιατρέ, πολύ θα ήθελα να πω πως έχω πλεμόνια δύτη, αλλά μάλλον λεμόνια έχω.
Λυπάμαι που ένα χρόνιο πρόβλημα σε έξαρση με εμποδίζει από το να συμμετέχω στην έξοχη πρωτοβουλία σου -- ούτε καν στην αυριανή μαυροφορούσα συγκέντρωση δεν θα μπορέσω να πάω...
Ο/Η cyrusgeo είπε...
"anno, terra, via".
28/8/07 9:50 AM
Μένω άφωνος. Για φαντάσου….
Διαβάζοντας τον Πάνο έμαθα ότι επιστρέψατε. Θλίβομαι για την αιτία, αλλά χαίρομαι που επιστρέφει η ψύχραιμη λογική σας στη μπλογκόσφαιρα.
Γειά σας κι από μένα, παιδιά, και ευχαριστούμε για το καλωσόρισμα!
Aμμο, ευχαριστώ και για το επίθετο «ψύχραιμη» (πολύ διαφορετικό από το «ψυχρή» που νομίζουν μερικοί).
Καλώς μας ήρθατε, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες....
Καλωσορίσατε αμφότεροι!
Αν και καλό θα ήταν να ανοίγατε το μαγαζί χωρίς να υπάρχει "βία" - και δη η συγκεκριμένη ...ανωτέρα :(
BTW, δεν πιστεύω να το ξανακλείσετε μετά, έτσι; Θα πάθουμε κάνα ΣΣΣΣ (Σύνδρομο Στέρησης Σκεπτικιστικής Συντροφιάς).
Γουέλκαμ μπάκ. Μπαϊδεγουαίη, τι εννοείς με τη φράση "μετά της Αρτάνεως"; Το λεξικό μου δεν με βοηθά:
αρτάνη [<αρχ. αρτάνη < αρτώ (= κρεμώ)] (η) ουσ. σκοινί με θηλιά ή αλυσίδα με άγκιστρα με την οποία κρεμιέται ή ανυψώνεται κάτι | λουρί της σέλας που συγκρατεί τον αναβολέα | (ναυτ.) σκοινί για την αγκίστρωση και ανύψωση βαριών αντικειμένων, σαμπάνι
(Τεγόπουλος-Φυτράκης)
Μα, αγαπητέ Διαγόρα, ΑΥΤΗ ακριβώς είναι η περιγραφή της ...Αρτάνεως:
"Σκοινί με θηλιά ή αλυσίδα με άγκιστρα..."
(μάλλον το δεύτερο ταιριάζει περισσότερο)
"...με την οποία κρεμιέται ή ανυψώνεται κάτι..."
(no comment!)
"Λουρί της σέλας που συγκρατεί τον αναβολέα"
(διαφορετικά ο "αναβολέας" θα ήτο ...ασυγκράτητος)
"σκοινί για την αγκίστρωση και ανύψωση βαριών αντικειμένων"
(ε, τώρα φταίω εγώ που θυμήθηκα το γνωστό σύνθημα του Euro 2004 με τον ...τσολιά;)
P.S. Cyrus, αν νομίζεις πως το παράκανα, σβήστο, αλλά πραγματικά δε μπορούσα να συγκρατηθώ ούτε με ...Αρτάνη :)))
(Αν και θαρρώ πως ο ...συντοπίτης μου - κι εγώ από τη Μήλο κατάγομαι - είχε παρόμοια κίνητρα ;))
Ποντικέ, θα σου δαγκώσω την ουρά!
Διαγόρα, πρόκειται για το έτερόν μου ήμισυ, την καλή μου Artanis.
Το όνομα δεν προέρχεται από τα Ελληνικά, αλλά από τη γλώσσα των Ξωτικών της μυθολογίας του Τόλκιν. Είναι το πρώτο (παιδικό) όνομα της Γκαλάντριελ, και σημαίνει "ευγενής γυναίκα".
Post a Comment