του James Huber
Το πρωτότυπο, με τίτλο "Kissing Hank's Ass", εδώ
Μετάφραση: Π
(Αφιερώνεται στον Batcic και στον Διαγόρα, που ευθύνονται για τη γνωριμία μου με το κείμενο)
Σήμερα το πρωί χτυπάει το κουδούνι. Ανοίγοντας βλέπω ένα ζευγάρι, περιποιημένο και καλοντυμένο. Πρώτα μίλησε ο άντρας:
Γιάννης: «Γειά σας! Γιάννης λέγομαι, από εδώ η Μαρία.»
Μαρία: «Γειά σας! Σας έχουμε μιά πρόσκληση να έρθετε να γλείφετε τον Βρασίδα μαζί μας.»
Εγώ: «Ορίστε;! Τι μου λέτε; Ποιός είναι ο Βρασίδας, και γιατί θα έπρεπε να τον γλείφω;»
Γιάννης: «Αν τον γλείφετε, θα σας δώσει ένα εκατομμύριο ευρώ. Αν όχι, θα σας σαπίσει στο ξύλο.»
Εγώ: «Τι είναι τούτο πάλι; Από κανέναν ανισόρροπο νονό της νύχτας έρχεστε;»
Γιάννης: «Ο Βρασίδας είναι ένας φιλάνθρωπος δισεκατομμυριούχος. Αυτή την πόλη ο Βρασίδας την έχτισε. Όλη η πόλη είναι δική του ιδιοκτησία. Μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, και αυτό που θέλει είναι να σας δώσει ένα εκατομμύριο ευρώ, αλλά δεν γίνεται αν δεν τον γλείφετε.»
Εγώ: «Δεν είναι λογικό αυτό. Γιατί...»
Μαρία: «Μα ποιός είστε εσείς που θα αμφισβητήσετε την προσφορά του Βρασίδα; Δεν θέλετε ένα εκατομμύριο ευρώ; Δεν αξίζει αυτό λίγο γλειψιματάκι;»
Εγώ: «Καλά, μπορεί, άμα είναι νόμιμα τα λεφτά, αλλά...»
Γιάννης: «Ε τότε ελάτε να γλείφετε τον Βρασίδα μαζί μας.»
Εγώ: «Εσείς τον γλείφετε συχνά;»
Μαρία: «Α βέβαια, συνέχεια...»
Εγώ: «Και σας έδωσε το εκατομμύριο;»
Γιάννης: «Ε, όχι. Τα χρήματα τα παίρνεις μόνον όταν φύγεις από την πόλη.»
Εγώ: «Και τότε εσείς γιατί δεν έχετε φύγει;»
Μαρία: «Μόνον όταν σου πει ο Βρασίδας μπορείς να φύγεις - αλλιώς δεν παίρνεις τα χρήματα, και σε σαπίζει και στο ξύλο.»
Εγώ: «Ξέρετε κανέναν που να έγλειφε τον Βρασίδα, να έφυγε από την πόλη και να πήρε το εκατομμύριο;»
Γιάννης: «Η μάνα μου τον έγλειφε για χρόνια. Έφυγε πέρσι, και σίγουρα τα πήρε τα χρήματα.»
Εγώ: «Της έχετε μιλήσει από τότε;»
Γιάννης: «Όχι βέβαια, αυτό ο Βρασίδας δεν το επιτρέπει.»
Εγώ: «Οπότε, αν δεν έχετε ποτέ μιλήσει με κάποιον που να τα πήρε τα χρήματα, τι σας κάνει να νομίζετε ότι όντως θα σας τα δώσει;»
Μαρία: «Ε, πριν φύγεις σου δίνει λίγα. Μπορεί να πάρεις καμιά αύξηση, μπορεί να κερδίσεις τίποτα στο λαχείο, μπορεί να βρείς κανα εικοσάευρο στο δρόμο.»
Εγώ: «Τι σχέση έχουν αυτά με τον Βρασίδα;»
Γιάννης: «Ο Βρασίδας έχει 'διασυνδέσεις.'»
Εγώ: «Συγνώμη, αλλά όλο αυτό μου μυρίζει κομπίνα περίεργη.»
Γιάννης: «Μα είναι ένα εκατομμύριο ευρώ, το ρισκάρετε να τα χάσετε; Και μην ξεχνάτε, αμα δε γλείφετε τον Βρασίδα θα σας σαπίσει στο ξύλο.»
Εγώ: «Ίσως αν γινόταν να δω τον Βρασίδα, να του μιλήσω, να μάθω τις λεπτομέρειες κατευθείαν από τον ίδιον...»
Μαρία: «Τον Βρασίδα δεν τον βλέπει κανείς, και κανείς δεν του μιλάει.»
Εγώ: «Τότε πώς τον γλείφετε;»
Γιάννης: «Μερικές φορές απλώς σκεφτόμαστε ότι τον γλείφουμε. Άλλες φορές γλείφουμε τον Κορνήλιο και του το μεταβιβάζει.»
Εγώ: «Ποιός είναι ο Κορνήλιος;»
Μαρία: «Φίλος μας. Αυτός μας τα έμαθε όλα για τον Βρασίδα και το γλείψιμο. Το μόνο που χρειάστηκε ήταν να τον κεράσουμε φαγητό μερικές φορές.»
Εγώ: «Και έτσι απλά τον πιστέψατε όταν σας είπε ότι υπάρχει κάποιος Βρασίδας που θέλει να τον γλείφετε και θα σας ανταμείψει;»
Γιάννης: «Α όχι! Ο Κορνήλιος έχει μία επιστολή που είχε λάβει εδώ και χρόνια από τον Βρασίδα και εξηγεί τα πάντα. Ορίστε ένα αντίγραφο να δείτε και μόνος σας.»
Εκ του Γραφείου του Κορνηλίου
1. Γλείφετε τον Βρασίδα και θα σας δώσει ένα εκατομμύριο ευρώ όταν φύγετε από την πόλη.
2. Αλκοόλ να πίνετε με μέτρο.
3. Όσους δεν είναι σαν και σας να τους σαπίζετε στο ξύλο.
4. Να τρώτε καθώς πρέπει.
5. Τη λίστα αυτή την υπαγόρευσε ο ίδιος ο Βρασίδας.
6. Η Σελήνη αποτελείται από φρέσκο τυρί.
7. Ό,τι λέει ο Βρασίδας είναι σωστό.
8. Αφού κάνετε την ανάγκη σας, να πλένετε τα χέρια σας.
9. Μην πίνετε αλκοόλ.
10. Τα λουκάνικα να τα τρώτε σε σάντουιτς, χωρίς καρυκεύματα.
11. Να γλείφετε τον Βρασίδα γιατί αλλιώς θα σας σαπίσει στο ξύλο.
Εγώ: «Αυτό φαίνεται να είναι γραμμένο σε επιστολόχαρτο του Κορνήλιου.»
Μαρία: «Ο Βρασίδας δεν είχε χαρτί.»
Εγώ: «Υποπτεύομαι ότι άμα ψάξουμε θα βρούμε ότι και ο γραφικός χαρακτήρας είναι του Κορνήλιου.»
Γιάννης: «Φυσικά: ο Βρασίδας τα υπαγόρευε.»
Εγώ: «Μα δε μου είπατε ότι τον Βρασίδα δεν μπορεί να τον δει κανείς;»
Μαρία: «Τώρα όχι, παλιά όμως μίλαγε με κάποιους.»
Εγώ: «Και δε μου είπατε ότι ήταν φιλάνθρωπος; Τι σόι φιλάνθρωπος θέλει να σαπίζουμε κόσμο στο ξύλο μόνο και μόνο επειδή είναι διαφορετικοί;»
Μαρία: «Ο Βρασίδας αυτό θέλει, και ο Βρασίδας έχει πάντα δίκιο.»
Εγώ: «Από πού προκύπτει αυτό;»
Μαρία: «Το εδάφιο 7 λέει "ό,τι λέει ο Βρασίδας είναι σωστό." Εμένα αυτό μου αρκεί!»
Εγώ: «Μπορεί όλο αυτό το πράγμα να το επινόησε ο φίλος σας ο Κορνήλιος.»
Γιάννης: «Αποκλείεται! Το εδάφιο 5 λέει "τη λίστα αυτή την υπαγόρευσε ο ίδιος ο Βρασίδας." Εξ άλλου, το εδάφιο 2 λέει "αλκοόλ να πίνετε με μέτρο," το εδάφιο 4 λέει "να τρώτε καθώς πρέπει," και το εδάφιο 8 λέει "αφού κάνετε την ανάγκη σας, να πλένετε τα χέρια σας." Όλοι ξέρουμε ότι αυτά είναι σωστά, άρα και τα υπόλοιπα επίσης θα ευσταθούν.»
Εγώ: «Το 9 όμως λέει "μην πίνετε αλκοόλ," που δεν ταιριάζει με το 2, και το 6 λέει "η Σελήνη αποτελείται από φρέσκο τυρί," που είναι εντελώς λάθος.»
Γιάννης: «Δεν υπάρχει αντίφαση μεταξύ 9 και 2, απλώς το 9 αποσαφηνίζει το 2. Όσο για το 6, δεν έχετε πάει ποτέ στη Σελήνη, οπότε δεν μπορείτε να ξέρετε σίγουρα.»
Εγώ: «Ξέρετε, για τους επιστήμονες είναι αρκούντως βεβαιωμένο ότι η Σελήνη αποτελείται από βράχια...»
Μαρία: «Ναι αλλά δεν ξέρουν αν τα βράχια προέρχονται από τη Γη ή από το διάστημα, οπότε εξ ίσου άνετα θα μπορούσε να αποτελείται από φρέσκο τυρί.»
Εγώ: «Εγώ ειδικός δεν είμαι, αλλά νομίζω πως η θεωρία ότι η Σελήνη 'συνελήφθη' κατά κάποιο τρόπο από τη Γη έχει διαψευσθεί. Και εν πάση περιπτώσει, το να μην ξέρουμε από πού προήλθαν τα βράχια δεν τα κάνει τυρί.»
Γιάννης: «Χα! Μόλις παραδεχτήκατε ότι οι επιστήμονες κάνουν λάθη, ο Βρασίδας όμως ξέρουμε ότι έχει πάντα δίκιο!»
Εγώ: «Ναι;»
Μαρία: «Φυσικά: το λέει το 7.»
Εγώ: «Λέτε ότι ο Βρασίδας έχει πάντα δίκιο επειδή έτσι λέει η λίστα, και η λίστα είναι σωστή επειδή την υπαγόρευσε ο Βρασίδας, και ξέρουμε ότι την υπαγόρευσε ο Βρασίδας επειδή το λέει η λίστα. Αυτό είναι κυκλική λογική, είναι σαν να λέτε "ο Βρασίδας έχει δίκιο επειδή λέει ότι έχει δίκιο."»
Γιάννης: «Μπράβο! Τι ανταμοιβή να βρίσκεις κάποιον που μπορεί τελικά να μπει στον τρόπο σκέψεως του Βρασίδα.»
Εγώ: «Μα... Τέλος πάντων. Κι αυτό με τα λουκάνικα τι είναι;»
Μαρία: Κοκκινίζει.
Γιάννης: «Τα λουκάνικα σε σάντουιτς, χωρίς καρυκεύματα. Αυτός είναι ο τρόπος του Βρασίδα. Οτιδήποτε άλλο είναι λάθος.»
Εγώ: «Κι αν δεν έχω ψωμί;»
Γιάννης: «Αν δεν έχεις ψωμί, όχι λουκάνικα. Λουκάνικο χωρίς ψωμί είναι λάθος.»
Εγώ: «Και τίποτα συνοδευτικό; Ούτε μουστάρδα;»
Μαρία: Δείχνει εμφανώς σοκαρισμένη.
Γιάννης: Βάζει τις φωνές. «Παρακαλώ όχι τέτοια γλώσσα! Καρυκεύματα οποιουδήποτε είδους είναι λάθος!»
Εγώ: «Δηλαδή, έτσι, μιά ωραία ομελέτα με ντοματούλα και φέτες λουκανικάκι δεν επιτρέπεται;»
Μαρία: Βουλώνει τα αυτιά της με τα χέρια της.«Δεν είναι δυνατόν! Λα λα λα, λα λα, λα λα λα.»
Γιάννης: «Αυτό είναι εμετικό. Μόνο ένας διεστραμμένος θα το'τρωγε αυτό το πράγμα...»
Εγώ: «Ωραίο είναι! Όλο τέτοια τρώω.»
Μαρία: Λιποθυμάει.
Γιάννης: Πιάνει τη Μαρία. «Αν ήξερα ότι είσαι απ' αυτούς δε θα είχα χαραμίσει το χρόνο μου. Όταν θα σε σαπίzει στο ξύλο ο Βρασίδας θα είμαι εκεί, να μετράω τα λεφτά μου και να γελάω. Μέχρι τότε θα γλείφω τον Βρασίδα και για σένα, που δεν ξέρεις τι κάνεις και τρως κομμένα λουκάνικα με αυγά αντί ψωμί, ανίδεε!»
Και με αυτό ο Γιάννης πήγε τη Μαρία στο αυτοκίνητό τους, έβαλε μπρος, και φύγανε.
26.9.08
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
35 comments:
Έξοχο, έξοχο!
Ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση.
Στην Ελλάδα βέβαια οι οπαδοί του Βρασίδα δεν είναι ένα ευπρεπές ζευγάρι που σου χτυπάει την πόρτα για να σε προσηλυτίσει, παρά η μητέρα σου, ο πατέρας σου, οι θείοι σου, οι θείες σου, τα ξαδέλφια σου, οι δασκάλοι σου, οι γνωστοί σου, και πάει λέγοντας...
Θα ήταν τόσο εύκολο να γίνει σκετσάκι αυτό, να κινηματογραφηθεί, και ν'ανέβει στο YouTube... το βάζω στο πενταετές πρόγραμμα.
Θεός ο Βρασίδας!!!!! χαχαχαχαχαχα
Αόρατος και δυνατός, μόνο πανάγαθος δεν φαίνεται να είναι και το πάνσοφος ελέγχεται. Μάλλον ο Κορνήλιος είναι γάτα!
Για το σκετσάκι, συμφωνώ με το Διαγόρα.
Εξαιρετικό! Με έκανε και γέλασα. Μία ένσταση μόνο: Μήπως το όλο κείμενο (που βέβαια είναι σατιρικό) διαπράττει τελικά το λογικό σφάλμα του "αχυρανθρώπου;"
σε βίντεο; εδώ:
http://toomanytribbles.blogspot.com/2006/12/kiss-hanks-ass.html
Άπαικτον!
+Βρασίδισον+
@toomanytribbles
Ναι, βέβαια, αυτό το έχω υπόψιν μου, αλλά αυτό που εγώ εννοούσα (και ζητώ συγγνώμη που ξέχασα να διευκρινίσω) είναι να το ξανακάνουμε το σκετσάκι στα Ελληνικά.
Χρειάζεται διασκευή βέβαια, για να αντικατασταθούν κάποια σημεία που προϋποθέτουν γνώση του "ΗΠΑνικού" πολιτισμού και της Εβραϊκής θρησκείας (π.χ. sausage & condiments) με αντιστοίχως ανούσια χριστιανορθόδοξα στοιχεία.
"Να το προσφέρουμε με φέτα κι ελιές να το πάρει κι ο δικός μας ο μικρομεσαίος" που λέει κι ο Πανούσης.
Πολύ καλό πράγματι :)
Αριστούργημα!
Διαγόρα, νομίζω ότι τα περί λουκάνικου είναι αναφορά στον σεξουαλικό πουριτανισμό -- επομένως "περνάει" και στα ελληνικά. Λουκάνικο είναι το σεξ, ψωμί είναι ο γάμος, και καρυκεύματα οι σεξουαλικές "διαστροφές". Πώς συνδέεται μ' αυτό η εβραϊκή θρησκεία;
Η αναφορά σε sausage άνευ condiments αναφέρεται κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά, σε Εβραϊκή παράδοση κατά την οποία το κρέας δεν πρέπει να τρώγεται μαζί με κάποια συγκεκριμένα συνοδευτικά, όπως τυρί. (To sauerkraut όμως επιτρέπεται.) Αυτό, μαζί με διάφορες άλλες θρησκευτικής προέλευσης ιδιοτροπίες συλλογικά ονομάζονται "Kosher". Επειδή στις Η.Π.Α. υπάρχουν πολλοί Εβραίοι, κάποια τέτοια πολιτισμικά χαρακτηριστικά τους είναι ευρέως γνωστά εκεί. Παρήγγειλα κάποτε σάντουϊτς γαλοπούλας από Εβραϊκό σαντουϊτσάδικο και επειδή δεν ήξερα, τους ζήτησα να βάλουν τυρί στο σάντουϊτς, και μου είπαν πως δεν μπορούν να το κάνουν αυτό. Η αλήθεια είναι πως δεν σκέφτηκα να παραγγείλω το τυρί ξεχωριστά να δω τι θα μου πουν.
εξαιρετικό!
σηκώνει σκέψη το θέμα.
υποθέτω ότι το φιλικό ζευγάρι είναι ο κλήρος και οι ιερείς.
Α, Διαγόρα, είχα ακούσει περί κόσερ, αλλά αυτό το συγκεκριμένο δεν το ήξερα. Στα πλαίσια της σάτιρας, πάντως, δεν ξέρω αν είναι ουσιώδες σε ένα τέτοιο σκετσάκι, το οποίο παρωδεί βασικά χριστιανικά δόγματα και την πρακτική των Ευαγγελικών να "κηρύττουν το λόγο του Θεού" όπου σταθούν κι όπου βρεθούν.
toomanytribbles, καλωσόρισες στο φτωχικό μας. Είσαι στο feed μου, αλλά το ποστ αυτό ήτο παλαιότερον...
dmast, η υπερβολή χρησιμοποιείται συχνά στη σάτιρα, αλλά τώρα για τον "αχυράνθρωπο"...
Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος, αλλά η πλάνη του αχυράνθρωπου συνίσταται κυρίως στο να αποδίδεις στον αντίπαλό σου απόψεις που δεν έχει και που είναι εμφανώς εσφαλμένες ή υπερβολικά ακραίες, ούτως ώστε να καταρρίπτονται πολύ εύκολα. Εν προκειμένω, τα βασικά χαρακτηριστικά που αποδίδονται στη χριστιανική θρησκεία (περί παραδείσου και κόλασης, περί "βοήθειας του Θεού", περί εγκυρότητας της Αγίας Γραφής και περί ηθικής) δεν απέχουν από την πραγματικότητα. Απλώς μεταφέρονται σε άλλο επίπεδο, έτσι ώστε να γίνεται πιο φανερός ο παραλογισμός που κρύβεται από πίσω -- γιατί αυτό τον παραλογισμό έχουμε μάθει να τον ανεχόμαστε ή να τον παραβλέπουμε όταν παρουσιάζεται μέσα στα πλαίσια της θρησκείας.
(ΟΚ, και μόλις κατέστρεψα την όποια ομορφιά του σκετς...)
Καλημέρα σε όλους, ο ήλιος λάμπει, κ.τ.λ....
Απίστευτα επιτυχημένο. Εν τω μεταξύ, ζούμε σε μια χώρα που κυβερνούν οι Κορνήλιοι και οι πιστοί τους, περιμένετε από ώρα σε ώρα να μας φέρουν κανένα χρυσόβουλο και να μου πουν ότι τα σπίτια μας τους ανήκουν... όχι για αυτούς, προς δόξαν Βρασίδα πάντα.
Πραγματικά εξαιρετική σάτιρα
Ωραίο κείμενο, μου θύμισε ένα θεατρικό του Γούντυ Άλλεν που είχα διαβάσει μικρός.
Πάρα πάρα πολύ καλό. Πάντως πολλοί επιστήμονονες υποστηρίζουν ότι η σελήνη είναι από τυρί (δεν μου έρχονται τα ονόματα τώρα) απλά διαφωνούν για την μάρκα.
Πάρα πολύ ωραία παραβολή.
Προσωπικά πιστεύω ότι για να πιστεύεις κάτι πρέπει να το έχεις ψάξει πολύ καλά...
-->> άσχετο, αλλά ρίξε μια ματιά στα Links του ASTRA Project on the Grid
http://www.astraproject.org/download.html
(Download)
http://www.astraproject.org/examples/dufay.mp3
(το πέτυχα στου sfrang)
@Π
Φίλε, μόλις τώρα πρόσεξα την παραπομπή στην μετάφραση του Kissing Hank's Ass!
ΑΠΛΩΣ ΠΡΟΣΚΥΝΑΑΑΑΑΑΑΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!!!!!! Βρασίδας rulez!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Περεμπιπτόντως είμαι ο Batcic...
> Στα πλαίσια της
> σάτιρας, πάντως,
> δεν ξέρω αν είναι
> ουσιώδες σε ένα
> τέτοιο σκετσάκι, το οποίο
> παρωδεί βασικά χριστιανικά
> δόγματα [...]
Νομίζω πως το σκετσάκι αναφέρεται στο Kosher για να δείξει πως, μετά από τις όποιες διαφωνίες σε ζητήματα που ενδεχομένως και να είναι σημαντικά, όπως οι "εντολές" του Βρασίδα, τελικά οι οπαδοί του είναι διατεθειμένοι να αρπαχτούν ακόμα και για εντελώς αυθαίρετους και ανούσιους κανόνες της θρησκείας τους, για ηλιθιώδεις ιδιοτροπίες που παρ'όλα αυτά είναι σε θέση να διαμορφώσουν την κοσμοαντίληψή τους και την ηθική τους σε τόσο ριζικό βαθμό ώστε να παθαίνουν αλλεργικές κρίσεις όταν αυτές παραβιάζονται. Κάτι σαν τους πολέμους με αφορμή το "σπάμε τ'αυγά μας από τη μυτερή μεριά - όχι τα σπάμε από τη στρογγυλή μεριά" του Τζόναθαν Σουίφτ.
Από αυτή τη σκοπιά, για τους σκοπούς του "μονόπρακτου", όσο πιό ασήμαντη και ανούσια είναι η θρησκευτική επιταγή που διακωμωδείται, τόσο καλύτερα. Μάλιστα το σκέφτομαι, και δεν βρίσκω κάτι αντιστοίχως ηλιθιώδες στη χριστιανορθοδοξία. Μπορεί κανείς να σκεφτεί κάτι;
Ευφυέστατο μινι-διήγημα! Γενικότερα το ιστολόγιό σου μου άρεσε πολύ. Σε προσκαλώ να ρήξεις μια ματιά και στο δικό μου. Αν σου αρέσει κι εσένα, μπορούμε να ανταλλάξουμε λινκς.
Ανορθόδοξε, έχω ήδη το feed σου στο google reader. Με τα λινκ της μπάρας δεξιά δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα, γιατί δεν τα χρησιμοποιώ. Σε πρόσθεσα, πάντως.
Καλησπέρα σε όλους, ο ήλιος έχει τραβήξει κουρτίνες, κ.τ.λ....
Εμπνευσμένο πράγματι!
Έχει απορίες, εκπλήξεις, αμφιβολίες, σύγκρουση χαρακτήρων, κορύφωση -αν επενδυθεί μουσικά μπορεί να γίνει θαυμάσια μονόπρακτη όπερα. Χορωδία μπορούν να είναι οι γείτονες τού πρωταγωνιστή, οι οποίοι θα ξεπροβάλλουν απ' τις πόρτες τους σχολιάζοντας τα δρώμενα.
Πάντως θέλω να πω ότι ο διάλογος αποτελεί ουσιαστικά κατηγορητήριο εναντίον τού Κορνήλιου, άιντε ίσως και εναντίον των Γιάνη και Μαίρη στο βαθμό που έχουν πλέον εξομοιωθεί με τον Κορνήλιο. Αυτό είναι προφανές αν δεν υπάρχει ο Βρασίδας. Αν πάλι υπάρχει κάποιο είδος Θεού ελπίζω να μην έχει σχέση με τον Βρασίδα (ή οτιδήποτε χειρότερο).
Αλλά για φανταστείτε να υπάρχει Θεός και να φέρνει σε Βρασίδα!... Στο κάτω κάτω και εμείς δεν παίζουμε παιχνίδια colonization στο PC; Και όσο πάνε αυτά τα παιχνίδια εξελίσσονται, έτσι δεν είναι; Και εμείς είμαστε οι Δημιουργοί μικρών κόσμων, ε; Εεεεε!!!;;; :-(
Idom
Ευχαριστώ πολύ όσους τους άρεσε το κειμενάκι! Υπολογίζω να κάνω και sequel, τις περιληπτικές αναλογίες που έχει ο Huber για άλλες θρησκείες ή αιρέσεις.
Διαγόρα: α) Σάμπως και στις ΗΠΑ δεν είναι πάλι η οικογένεια που προσηλυτίζει; β) Έχεις απόλυτο δίκιο για το kosher - που όμως δεν παίζει στα καθ' ημάς. Γι' αυτό έβαλα αυτά που έβαλα, προτιμώντας να μη χάσω το λουκάνικο, γιατί παρά ταύτα έχει και sexual overtones, όπως επισημαίνει και ο cyrus. Αν κάποιος έχει κάποια καλύτερη ιδέα, μετά χαράς να το αλλάξω.
Ροδιά: «Θεός ο Βρασίδας»; Δεν μπορώ να φανταστώ πώς μπορεί να σου πέρασε αυτό απ' το νου...
Αthinovio: Οι ιερείς είναι ο Κορνήλιος. Το ζευγάρι είναι οι φανατικοί πιστοί.
Περαστικέ: Αναμφιβόλως, «όχι για αυτούς, προς δόξαν Βρασίδα πάντα»...
Γειά σου Andreas/Batcic! Έχει γούστο η σύμπτωση ότι το "Βρασίδας" το διάλεξα μόνος μου και μετά είδα ότι το χρησιμ0ποιείς και εσύ σκωπτικά!
Ιdom: Όντως, το κείμενο σατιρίζει την παράλογη 'λογική' των θρήσκων, όχι το ζήτημα της υπάρξεως θεού καθεαυτό.
Σεβαστέ μου Πι, να τολμήσω να προτείνω αντί για το "παρακαλώ όχι τέτοια γλώσσα!" κάτι σαν "παρακαλώ όχι τέτοιες εκφράσεις!" ή "παρακαλώ μην εκφράζεστε έτσι!" ή ακόμη και "πώς τολμάτε να εκφράζεστε έτσι!" (ας ξωκείλουμε και λίγο, δεν είμαστε μεταφραστικά μηχανάκια);
Και να τολμήσω να παρακαλέσω, αν αποφασίσετε να το γυρίσετε σε βίνδεο, να με έχετε υπ' όψη σας για κανένα ρολάκι; Βρίσκω το σκετσάκι εξαιρετικό και τη μετάφραση γλαφυρότατη. Πολύ θα το έκανα κέφι να παίξω!
Λοιπόν, συζητούσα με την Αόρατη Μελάνη την προοπτική της συνεργασίας για να φτιάξουμε κάποιο σκετσάκι και έχω τις εξής παρατηρήσεις να κάνω:
Νομίζω πως η έκφραση "να φιλήσουμε τον κώλο του Βρασίδα" είναι προβληματική και πρέπει να αντικατασταθεί. Αν μη τι άλλο, δεν είναι κόσμια και έτσι περιορίζει το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει το σκετσάκι. Επίσης, καθώς δεν είναι κατανοητή, βάζει τον θεατή να αναρωτιέται μήπως πρόκειται για κάποια αναφορά σε κάτι που θα έπρεπε ίσως να γνωρίζει, ενώ δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, και είναι άσχημο εκ μέρους του σεναριογράφου να παίζει ένα τέτοιο άδικο παιχνίδι εις βάρος του θεατή.
Την αναφορά στο Kosher (λουκάνικα σε σάντουιτς, χωρίς καρυκεύματα) καλό θα ήταν επίσης να την αντικαταστήσουμε με κάτι αντίστοιχο από τη χριστιανορθοδοξία. Προτείνω αναφορά στην απαγόρευση της εργασίας την Κυριακή. Το νόημα της αναφοράς στο Kosher ήταν να δείξει κάποια ιδιοτροπία της θρησκείας που όχι μόνο είναι εντελώς παράλογη, αλλά είναι και αναγνωρίσιμη ως ανήκουσα στη θρησκεία, και επίσης ευρέως γνωστή ως εντελώς παράλογη. Η αναφορά στα λουκάνικα ικανοποιεί αυτές ακριβώς τις προϋποθέσεις για όποιον αμερικάνο (και γενικά για όποιον γνώστη της έννοιας του Kosher) δει το σκετσάκι, και έχει επιλεγεί ως μέρος του πρωτότυπου γι'αυτόν ακριβώς το λόγο. Αν παραλείψουμε να ικανοποιήσουμε αυτές τις προϋποθέσεις τότε μπορεί κανείς να πει ότι "δεν το πιάσαμε". Δε λέω, η συσχέτιση των λουκάνικων με σεξουαλικά υπονοούμενα ενδιαφέρον έχει, αλλά δεν θα έπαυε να είναι "το πλησιέστερο που μπoρέσαμε να κατανοήσουμε αγνοώντας την αρχική σημασία."
Η αναφορά στην υποχρεωτική αργία της Κυριακής μπορεί να γίνει με κάποια υπερβολή, π.χ. η εντολή του Βρασίδα μπορεί να είναι "δεν θα κάνεις απολύτως τίποτα την Κυριακή" και η εύλογη απορία του κυρίου "εγώ" μπορεί να είναι "ούτε να γυρίσω τον διακόπτη του φωτός;"
(Ο Douglas Adams είχε πει κάποτε, αναφορικά με το προνόμιο του απυροβόλητου της θρησκείας: “If somebody votes for a party you don’t agree with, you’re free to argue about it as much as you like. But if somebody says, “I mustn’t move a light switch on a Saturday, you have to say, ‘I respect that.’”)
Wh00ps, ξέχασα να αναφέρω τι προτείνω αντί για τη φράση "να φιλήσουμε τον κώλο του Βρασίδα".
Προτείνω το "να φιλήσουμε την κατουρημένη ποδιά του Βρασίδα" ή απλά "να φιλήσουμε την ποδιά του Βρασίδα". Ο Φυτράκης στο λήμμα "Ποδιά" γράφει μεταξύ άλλων: "φρ. φίλησε ποδιές (κατουρημένες), ταπεινώθηκε για να πετύχει κάτι" από το οποίο συμπεραίνω ότι ο προσδιορισμός "κατουρημένες" είναι προαιρετικός, και η φράση διατηρεί τη σημασία της ακόμα και χωρίς αυτό τον προσδιορισμό.
Μπορεί κανείς να σκεφτεί κάτι καλύτερο;
Χμ, χμ, νομίζω ότι ο Διαγόρας παρασύρθηκε από την ιδιωτική κουβέντα που είχαμε. Το κείμενο του Πι δεν λέει "να φιλήσουμε τον κώλο" του Βρασίδα, λέει "να γλείφουμε" τον Βρασίδα, πράγμα τελείως διαφορετικό. Εγώ είχα χρησιμοποιήσει την έκφραση "να γλείφουμε τον κώλο" σε μια δική μου διασκευή, την οποία μάλλον είχε ο Διαγόρας πρόσφατη στο μυαλό του λόγω της κουβέντας. Ομολογουμένως η έκφραση "γλείφω τον κώλο" παραείναι χυδαία και αταίριαστη, αλλά δεν είναι η έκφραση του Πι.
Διαγόρα, δεν ξέρω πώς σου φαίνεται το "να γλείφουμε τον Βρασίδα", εμένα δεν μου φαίνεται κακό. Η πρότασή σου μια χαρά είναι, αλλά η παρέμβαση αφορούσε το δικό μου κείμενο, ενώ το κείμενο που συζητάμε εδώ είναι του Πι.
Προσωπικά δεν με ενοχλεί το λουκάνικο. Μπορεί να μην έχει άμεση σχέση με την εδώ κρατούσα θρησκεία, όμως κατά μία έννοια είναι καλύτερα έτσι: επιβάλλοντας μια τελείως παράλογη εντολή για κάτι εντελώς ανώδυνο καταδεικνύεται καλύτερα ο παραλογισμός των επιταγών της θρησκείας. Καλύτερα μάλιστα να είναι κάτι ασύνδετο με τη θρησκεία, για δυο λόγους:
Πρώτον, ορισμένοι μπορεί να τα θεωρούν "λογικές" απαγορεύσεις. Μπορεί λόγου χάρη να σκεφτούν ότι "η νηστεία είναι καλό πράμα γιατί κάνεις αποτοξίνωση".
Δεύτερον, καλύτερα να μην μιλήσουμε απευθείας για θρησκεία. Αυτό είναι άλλωστε το όλο κλίμα του σκετς. Αλλιώς θα έλεγε θεός αντί για βρασίδας και παράδεισος αντί για ευρώ. Το θέμα είναι να υποννοούνται όλα, όχι να λέγονται ρητά, ώστε να κάνει μόνος του ο θεατής το συνειρμό βρασίδας=θεός.
Εγώ νομίζω ότι, αν επιμένεις να βγάλεις τα λουκάνικα, χρειάζεται κάτι πιο έμμεσο (δεν μπορώ να σκεφτώ τώρα κάτι). Κάτι σαν "δεν θα φοράς κοντό παντελόνι τις μονές ημέρες", ξέρω κι εγώ, κάτι τελείως παράλογο.
Wh00ps, ζητώ συγγνώμη, το Alzheimer's πλησιάζει αμείλικτο.
Πράγματι, η μετάφραση του Π κάνει λόγο για "γλείψιμο του Βρασίδα", όχι για "φίλημα του κώλου του Βρασίδα".
Κι αυτό όμως χυδαίο είναι, οπότε εμμένω την άποψή μου περί ανάγκης για αντικατάσταση αυτής της διατύπωσης με κάποια άλλη, ενδεχομένως με το "φίλημα της ποδιάς του Βρασίδα".
Τα περί απαγόρευσης της εργασίας την Κυριακή συνιστούν σαφέστατη μεν, πλην όμως έμμεση, όχι άμεση, αναφορά στη θρησκεία, καθώς η θρησκεία δεν κατονομάζεται. Έτσι κι αλλιώς όμως, (αν τυχόν το παραπάνω δεν έπεισε κανέναν,) αυτό που προσπαθώ να εξηγήσω από το προηγούμενο σχόλιό μου κιόλας είναι ότι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο δουλεύει και η αναφορά σε sausage άνευ condiments στο πρωτότυπο: ακούγοντάς την, ο κάθε γνώστης του δυτικού (βορειοευρωπαϊκού-βορειοαμερικανικού) πολιτισμού κατανοεί μία σαφέστατη αναφορά στην Εβραϊκή θρησκεία, ακριβώς τόσο άμεση ή έμμεση όσο είναι για εμάς αναφορές στον Ιουδαιοχριστιανισμό τα περί υποχρεωτικής κυριακάτικης αργίας.
Το Kosher είναι ένα ως επί το πλείστον άγνωστο στην Ελλάδα στοιχείο του Εβραϊσμού, η άγνοιά του όμως δεν θα πρέπει να μας οδηγήσει σε εσφαλμένες ερμηνείες του αρχικού μονόπρακτου.
Αν θα θέλαμε να αποκλίνουμε από το αρχικό σενάριο, αυτό είναι ξεχωριστή υπόθεση, και σε τέτοια περίπτωση μπορούμε βέβαια να αυτοσχεδιάσουμε, εγώ πάντως θα το παίξω συντηρητικά και θα προτείνω να παρεκλίνουμε όσο το δυνατόν λιγότερο, και μόνο εκεί που δεν έχουμε άλλη επιλογή.
Καταπληκτικό!!
Πάντως, αν θέλουμε οπωσδήποτε να αποφύγουμε το (ψιλοχυδαίο αλλά οπωσδήποτε πολύ διαδεδομένο) "γλύψιμο", έχω να προτείνω το "καλοπιάνουμε τον Βρασίδα". Ή "κολακεύουμε", αλλά προτιμώ σαφώς το "καλοπιάνουμε".
Διευκρινίζω ότι προσωπικά δεν βρήκα πρόβλημα (αισθητικής ή κατανόησης) στο "γλύφουμε", αλλά αναγνωρίζω ότι άλλοι ίσως βρουν.
Ανώνυμε, το είχαμε συζητήσει πριν αναρτήσουμε το κείμενο, και η άποψη του Π ήταν ότι και το πρωτότυπο (kiss ass) είναι επίσης ψιλοχυδαίο -- ιδιαίτερα αν λάβεις υπόψη τον ακραίο πουριτανισμό των φανατικών ευαγγελικών στην Αμερική.
Επιπλέον, νομίζω ότι γενικώς παραείμαστε ευγενικοί απέναντι σε τέτοιου είδους φαινόμενα. Λίγη οξύτητα πού και πού δεν βλάπτει...
Post a Comment