Ο νικήσαντας το σταρ σύστεμ

Δεν θα ασχοληθώ, φυσικά, με τη διαμάχη ανάμεσα στον Μ.Μ. (Μεγάλο Μουσικοσυνθέτη) και τον Μ.Κ. (Μεγάλο Κωμικό), καθώς το θέμα αυτό ουδόλως με ενδιαφέρει.

Θέλω, όμως, να σταθώ σε κάτι που είπε ο Μ.Μ. (Μεγάλος Μουσικοσυνθέτης) σε μια συνέντευξή του: ότι με τα «τραγούδια» που έφτιαξε για τα «ταλέντα» της Μ.Τ. (Μεγάλης Τηλεπαρουσιάστριας) κατέλυσε (κατάργησε, νίκησε, δεν θυμάμαι πώς το είπε) το σταρ σύστεμ.

Τι είναι, όμως, αυτό το «σταρ σύστεμ», και πώς το κατέλυσε ο Μ.Μ. (Μεγάλος Μουσικοσυνθέτης);

Η έννοια «σταρ σύστεμ» ξεκίνησε από την κινηματογραφική βιομηχανία του Χόλιγουντ, και σιγά-σιγά επεκτάθηκε σε όλο το διεθνές φάσμα της βιομηχανίας του θεάματος-ακροάματος. Πρόκειται για μια μέθοδο παραγωγής «αστεριών» (καμιά σχέση με την αστρονομία…), κατά την οποία ένα τμήμα της βιομηχανίας παίρνει έναν (συνήθως) νέο, (συνήθως) ανερχόμενο και (συνήθως) ελπιδοφόρο ηθοποιό, τραγουδιστή κ.τ.λ. και τον προωθεί ασύστολα ώσπου αυτός να κάνει «επιτυχία», βγάζοντας έτσι κάμποσα χρήματα για τη βιομηχανία — και για τον εαυτό του, αν δεν κάνει τη (συνήθη) βλακεία να τα ξοδέψει όλα σε βίλες, ακριβά αυτοκίνητα και κόκα (όχι κόλα — την άλλη). Προκειμένου να το πετύχει αυτό, η βιομηχανία συχνά του αλλάζει την εμφάνιση ή το όνομα, και δημιουργεί μια «περσόνα» την οποία ο ανερχόμενος κ.τ.λ. πλασάρει σε όλα τα μέσα και, κυρίως, στις μέρες μας, στην τηλεόραση — χωρίς την οποία δεν γίνεσαι σταρ, που να χτυπιέσαι χάμω (το πολύ να φτάσεις μέχρι κριθάρ).

Τι το διαφορετικό, λοιπόν, έκανε ο Μ.Μ. (Μεγάλος Μουσικοσυνθέτης), που του δίνει το δικαίωμα να κομπάζει ότι κατέλυσε το σταρ σύστεμ; Πήρε κι αυτός (μαζί με την παμπόνηρη Μ.Τ., προφανώς) κάποιους άγνωστους στο ευρύ κοινό ανθρώπους, με την εμπειρία του (ως σαρξ εκ της σαρκός του σταρ σύστεμ) τούς έφτιαξε τραγουδάκια με στιχάκια της πλάκας και μουσικούλα που όλο και κάτι θυμίζει εκ της αλλοδαπής (παλιά μου τέχνη κόσκινο), τους έφτιαξε περσόνες (Γυναίκα-Μαραντόνα, Σχιζοφρενής Δολοφόνος με το Πριόνι, Βας-Βας κ.τ.λ.), και τους ξαμόλησε με όχημα την τηλεόραση, όπου παίζονταν ασταμάτητα κάθε βράδυ, και όχι μόνο στην εκπομπή της Μ.Τ. (Μεγάλης Τηλεπαρουσιάστριας), και με πρόθυμο συνεργάτη τη δισκογραφική εταιρία που ανήκει στο ίδιο κανάλι που τα προωθούσε. Το αποτέλεσμα, φυσικά, ήταν η «επιτυχία».

Με άλλα λόγια, ο Μ.Μ. (Μεγάλος Μουσικοσυνθέτης) ακολούθησε την ίδια ακριβώς συνταγή που υποτίθεται πως κατέλυσε. Η μόνη διαφορά είναι ότι τα «ταλέντα» του δεν είναι τα συνήθη στερεότυπα, δηλ. νέοι, ωραίοι, σέξι κ.τ.λ. — και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο τα πλαισίωνε στις εκπομπές με καλλίπυγες, πληθωρικές και χαριτόβρυτες ημίγυμνες υπάρξεις που λικνίζονταν λάγνα (καίτοι μονότονα) στους οργιώδεις ρυθμούς, προκαλώντας τα ιλιγγιώδη ζουμαρίσματα των καμεραμανάδων και τις έντονες (καίτοι ακούσιες) σωματικές αντιδράσεις των τηλεθεατών.

(Προσοχή! Ακολουθεί εικασία:)

Εικάζω πως ο Μ.Μ., επειδή θεωρεί εαυτόν Μεγάλο Μουσικοσυνθέτη, νομίζει πως αυτά τα τραγουδάκια της πλάκας είναι πολύ κατώτερα του μεγάλου ταλέντου του, και γι’ αυτό δηλώνει πως τα έκανε για πλάκα, προκειμένου να καταλύσει το σταρ σύστεμ (το ξανάπαμε…). Η πραγματικότητα, όμως, έχει την τάση να εκδικείται (κι αυτό το ξανάπαμε, αλλά παλιότερα): η αλήθεια είναι πως αυτά τα τραγουδάκια δεν διαφέρουν σε τίποτε, σχεδόν, από τα πάμπολλα «χιτάκια» (και μη) αναλόγου πχιότητος με τα οποία μας έχει φλομώσει κατά καιρούς ο Μ.Μ....

Αν σας τα πάρει κανείς δώρο για τις γιορτές. εκδικηθείτε τον: κάντε του δώρο τα χριστουγεννιάτικα της Έφης Θώδη...