They like being Greek...

...(ή, "Some features of Greek mentality")

[Γράφει ο Π]


Προωθήσεων συνέχεια... Χτες έλαβα αυτό:


_____________________


WE LIKE BEING GREEK:
Because we have a small, poor country full of people with big hearts.
Because we never visit others empty handed.
Because there is no way to explain to foreigners what is "kapsoura" (burning desire for someone).
Because in Greece family is still something valuable.
Because we always make it, albeit in the last moment.
Because we were slaves for 400 years yet never bring that up as an excuse for our current state.
Because we are everywhere around the planet.
Because "filotimo" (friend of honour, helping someone because it is a shame not to) does not exist in any other language.
Because whenever foreigners cannot find a word, they use one of ours.
Because we spend our bad and low times with our friends and family, not with shrinks.
Because Socrates, Plato and Aristotle were Greek.
Because we invented theatre.
Because we gave birth to Democracy.
Because we discovered logic.
Because we jumpstarted science.
Because we are proud of our culture, not of our wars.
Because when we were building the Parthenon, the others were still sleeping on trees
Because we gave the light to all these leaders who are "striving" for peace by making wars.
Because we have a distinction between Eros (falling in love) and Agapi (innocent love), while we feel both of them passionately.
Because Eros was a Greek God.
Because we gave the oath "freedom or death".
Because when others used to be clothed with wolf skin we were weaving see-through linen.
Because "Greeks do not fight as heroes, heroes fight like Greeks" (Winston Churchill,1941).
Because we gave our ancient alphabet to the Romans & our medieval alphabet to the Slavs.
Because we are not ashamed to cry.
Because we dance when we are sad.
Because we work to live and do not live to work.
Because 97% of the stars' names are Greek.
Because when you shout "brother or cousin " in the streets everyone turns around.
Because the inside of all our churches are not dark but full of light.
Because our parents do not forget that we exist when we reach 18.
Because we confront every difficulty with humor.
Because the Olympic games were born in Greece.
Because, with our (Olympic) light, we unite the world and pass the message of peace.
Because our sky is blue, not grey.
Because 40% of Oxford dictionary is made up with Greek words.
Because we know what "Kefi" (propensity to fun) means.

Some other features of Greek mentality:
FRIENDS: Never ask for food
GREEK FRIENDS: Are the reason you have no food.

FRIENDS: Will say "hello"
GREEK FRIENDS: Will give you a big hug and a kiss.

FRIENDS: Call your parents Mr. and Mrs.
GREEK FRIENDS: Call your parents Theo and Thea

FRIENDS: Have never seen you cry.
GREEK FRIENDS: Cry with you.

FRIENDS: Will eat at your dinner table and leave
GREEK FRIENDS: Will spend hours there, talking, laughing and just being together

FRIENDS: Borrow your stuff for a few days then give it back.
GREEK FRIENDS: Keep your stuff so long they forget it's yours

FRIENDS: know a few things about you.
GREEK FRIENDS: Could write a book with direct quotes from you.

FRIENDS: Will leave you behind if that's what the crowd is doing.
GREEK FRIENDS: Will kick the whole crowds' ass that left you.

FRIENDS: Would knock on your door.
GREEK FRIENDS: Walk right in and say, "I'm home!"

FRIENDS: Are for a while.
GREEK FRIENDS: Are for life.

FRIENDS: Will ignore this.
GREEK FRIENDS: Will forward this.

_____________________


[...And non-friends will tell you to take your petty complacency and shove it up where it belongs...]

Μερικαί αυθόρμηται σκέψεις:

Because we always make it, albeit in the last moment.

Μα αυτό ακριβώς είναι το κακό: ότι όλα τα αφήνουμε για την τελευταία στιγμή.

Because we confront every difficulty with humor.

Ή με το δε βαριέσαι, ή με το άι σιχτίρ, ή με το στα αυτά μου, ή με το σιγά που θα σώσω εγώ τον κόσμο...

Because the inside of all our churches are not dark but full of light.

Κυριολεκτικά, ίσως. Μεταφορικά όμως;

Because we are everywhere around the planet.

"Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει" (Σεφέρης)

Because we have a distinction between Eros (falling in love) and Agapi (innocent love), while we feel both of them passionately.

Ε και; Όσοι ασχολούμαστε έστω και λίγο με τη μετάφραση έχουμε πολύ σαφή, ενίοτε και οδυνηρή, την επίγνωση ότι και οι άλλες γλώσσες έχουν διακρίσεις που η δική μας δεν έχει.

Because there is no way to explain to foreigners what is "kapsoura" (burning desire for someone).

Μπα; Το "burning desire for someone" δεν είναι εξήγηση; "Having the hots" είναι το -καθόλου συμπτωματικά- ακριβές αγγλικό αντίστοιχο. ("The hots, Slang: intense sexual desire or attraction", λέει το λεξικό.)

Because 40% of Oxford dictionary is made up with Greek words.

Όπως και το 40% του ελληνικού λεξικού είναι λέξεις ιταλικές, τουρκικές και σλαβικές.

Because we are proud of our culture, not of our wars.

Σοβαρά; Τα σχολικά μαθήματα Ιστορίας άλλα έλεγαν...

Because Eros was a Greek God.

Το ίδιο και ο Άρης - όθεν ξαναβλέπε προηγούμενο.

Because when you shout "brother or cousin " in the streets everyone turns around.

Το ίδιο και αν φωνάξεις "ρε μαλάκα" ή "πρόεδρε".

Because our parents do not forget that we exist when we reach 18.

Για την ακρίβεια συνεχίζουν να μας θεωρούν παιδιά ακόμα και μετά τα 38, με αποτέλεσμα την τυπική ποικιλία ελληνικού 'ενήλικα'.

Because we have a small, poor country full of people with big hearts.

Όπως του βαριεστημένου δημόσιου υπάλληλου, του εκβιαστή εφοριακού, του ασυνείδητου γιατρού, του σαδιστή αστυνομικού, του έμπορου που θα σου πουλήσει σκάρτο πράγμα, του τεχνίτη που θα σου κάνει σκάρτη δουλειά, του οδηγού που θα σε βρίσει αν κάνεις ένα λάθος στο τιμόνι ή θα σε αφήσει αβοήθητο στο δρόμο, του συναδέλφου που θα σε μαχαιρώσει πισώπλατα, του γνωστού που δεν σε χωνεύει αν ψηφίζεις άλλο κόμμα - και όλων των άλλων μεγαλόκαρδων νεοελλήνων...

Because, with our (Olympic) light, we unite the world and pass the message of peace.

Μήνυμα σαν κι αυτό: "365 μέρες το χρόνο το αληθινό πνεύμα των αγώνων προβάλλεται από τις εταιρείες-σπόνσορες σε όλον τον κόσμο. Γιατί οι αθλητές μας δεν θα είχαν να τρέξουν, να πηδήξουν, να κολυμπήσουν, αν δεν είχαν να τραφούν, να φιλοξενηθούν και να προπονηθούν. Γι'αυτό εμείς -και όποιος αγαπά τους Aγώνες- οφείλουμε προς αυτές την πιο βαθειά μας ευγνωμοσύνη." (Z. Pογκ, πρόεδρος ΔOE, Ολ. Αγώνες Αθήνας)

Because "Greeks do not fight as heroes, heroes fight like Greeks" (Winston Churchill,1941).

"Aπό σχολικά βιβλία διάβαζα μετά μανίας ελληνική ιστορία και είχα σοβαρές αντιρρήσεις για την άποψη του πατέρα μου. Mα, του λέω, εδώ πέρα λέει πως όλα στην Eλλάδα τα έκαναν ήρωες. Άνθρωποι τα έκαναν, διευκρινίζει ο πατέρας μου. Όταν σε στριμώξουν, μπορεί να γίνεις και ήρωας, συμπληρώνει. Ώστε, λοιπόν, απ' τα πολλά στριμώγματα είναι που γέμισε η Eλλάδα αγάλματα ηρώων κι όχι απ' την «έμφυτη» ροπή των Eλλήνων προς τον ηρωισμό!" (Β. Ραφαηλίδης)

Because we were slaves for 400 years yet never bring that up as an excuse for our current state.

Never? Ατυχώς τυγχάνει να είναι μία από τις αγαπημένες μας δικαιολογίες, μαζί με την άλλη, αυτήν ότι όλοι μας επιβουλεύονται και συνωμοτούν εναντίον μας. (Και γιατί ακριβώς μείναμε 400 χρόνια 'σκλάβοι' αν είμαστε τόσο μοναδικοί ήρωαι και αν 'του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει' και λοιπαί παπαριαί;)

Because Socrates, Plato and Aristotle were Greek.
Because we invented theatre.
Because we gave birth to Democracy.
Because we discovered logic.
Because we jumpstarted science.
Because when we were building the Parthenon, the others were still sleeping on trees
Because when others used to be clothed with wolf skin we were weaving see-through linen.

Σωστά... Μόνο που αυτά τα έκαναν αυτοί, όχι εμείς. Το φούσκωμα για το μεγαλείο των προγόνων είναι το τυπικό σύνδρομο όσων πασχίζουν να αποκρύψουν την ασημαντότητα του δικού τους "current state".

"Oι Γερμανοί ελληνιστές, άλλωστε, είναι αυτοί που ανακάλυψαν κάτι περίεργα όντα πλακωμένα κάτω απ' τα αρχαιοελληνικά ερείπια και είπαν: Kοίτα να δεις, υπάρχουν ακόμα Έλληνες. Πρέπει να τους το πούμε, γιατί οι ίδιοι δεν έχουν ιδέα πως είναι Έλληνες και δεν υπάρχει περίπτωση να το μάθουν από μόνοι τους, έτσι που απολιθώθηκε το μυαλό τους. Kαι ούτω πως, κυρίως χάρη στους Γερμανούς ελληνιστές, προέκυψε η εθνική συνείδηση των νεοελλήνων τον 18ο αιώνα. Aν δεν μας έλεγαν πρώτοι οι Γερμανοί πως είμαστε Έλληνες, θα δυσκολευόμασταν πολύ να το μάθουμε από μόνοι μας. Θα μου πεις, και που μας το είπαν, τι έγινε; ... Aν μη τι άλλο σοβαρότερο, τουλάχιστον απ' τον 18ο αιώνα και μετά αρχίσαμε να νοιώθουμε υπερήφανοι για τους προγόνους μας. Kαι χάρη στους προαιώνιους εχθρούς μας, των Περσών μη εξαιρουμένων σε περιπτώσεις βαριάς μορφής σοβινιστικής ηλιθιότητας, συνεχίζουμε να διατηρούμε στην κατάψυξη την εθνική μας υπερηφάνεια. Tη βγάζουμε από κει δυο φορές το χρόνο, κατά τις δύο εθνικές γιορτές. Kαι τη δίνουμε στους ρήτορες των πανηγυρικών να τη φαν να καρδαμώσουν, ώστε να μην τους βγει ισχνός ο περί προγονικής δόξης λόγος." (Β. Ραφαηλίδης)

Because we know what "Kefi" (propensity to fun) means.

Τι βολικό να σκεφτόμαστε μόνο το "κέφι" και το "φιλότιμο" και να ξεχνάμε άλλες ωραίες λέξεις όπως ρουσφέτι, γλύψιμο, λάδωμα, φακελλάκι, κομπίνα, αρπαχτή, λαμόγιο, αεριτζής, αρπακόλλα, βόλεμα, ωχαδερφισμός, γραψαρχιδισμός, κουτοπονηριά, γυφτιά, μαγκιά, τσαμπουκάς, χαφιές, τραμπούκος, κομματόσκυλο, παρακράτος και τελειωμό δεν έχει... (Παρεμπιπτόντως, "κέφι' δεν σημαίνει "propensity to fun": σημαίνει "high mood". Και... η λέξη είναι τουρκική.)

"Οι Έλληνες, κάλλιστος και λίαν αξιαγάπητος λαός, ουδέν άλλον έχουν ελάττωμα πλην της δολιότητος, της αισχροκερδείας, του ψεύδους, της κλοπής και της παντελούς ελλείψως παντός ηθικού αισθήματος." (Ροΐδης)

Σταματάω εδώ και δεν σχολιάζω μία προς μία τις εκπληκτικές αντιδιαστολές μεταξύ friends και greek friends, που ανεβάζουν τη μοναδικότητα της φυλής σε απίθανα ύψη (θεωρώντας π.χ. ότι δεν υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που αγκαλιάζονται ή που κλαίνε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου), ή που βλέπουν ακόμα και το 'δανεικά κι αγύριστα' ως προτέρημα...

Για περισσότερα και σοβαρότερα, παραπέμπω σε ολόκληρο το blog του γιατρού μας (που είναι απείρως ειδικότερος από μένα επί του θέματος) και του παραδίδω με αγάπη τη σκυτάλη.