Μερικές φορές ενθουσιάζομαι όταν βλέπω πράγματα που όλοι γνωρίζαμε να διατυπώνονται με τρόπο που δεν αφήνει πλέον κανένα περιθώριο αμφιβολιών και που σε κάνει να πεις "ναι, βρε παιδί μου, έτσι ακριβώς είναι", "ν' αγιάσει το στόμα σου", "πέστα, Χρυσόστομε" κ.τ.λ..
Αυτό ακριβώς μού συνέβη σήμερα διαβάζοντας το κείμενο του Νίκου Ξυδάκη "Το kitsch είναι πολιτικό και ηθικό". Ορίστε ένα μικρό δείγμα:
Οι πεπτωκότες μαζάνθρωποι ψευδοδιοικούνται από μαζάνθρωπους· άβουλοι όλοι, αγελαίοι, πτωχαλαζόνες, χωρίς κρίση, χωρίς ηθικό πυρήνα. Κοινό χαρακτηριστικό τους, η απώλεια του μέτρου, της μετριοφροσύνης και της μετριοπάθειας, η έλλειψη σεβασμού έναντι των θεμελιωδών αξιών της πολιτικής κοινωνίας. Η νεοελληνική μάζα φθονεί τους επιτήδειους, τους αναρριχώμενους, τους πρίγκιπες του μαύρου χρήματος, την παραεξουσία· χλευάζει τους έντιμους, τους ειλικρινείς, τους ευφυείς, τους ευαίσθητους.
Ο Ξυδάκης ξεκινά διατυπώνοντας το ερώτημα: "Πόσο βαθύτερα βρίσκεται ο πάτος;"
Η (μάλλον απαισιόδοξη) απάντησή μου βρίσκεται στον τίτλο του παρόντος ποστ...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
9 comments:
Πέρα από την, ασφαλώς ακριβή, διαπίστωση, το ζήτημα είναι πώς ξεφεύγουμε από την κατωφερή σπείρα της αδιάκοπης βυθομέτρησης.
Καλημέρα, π2. Όπως είπα κι εκεί, το ζητούμενο (πολύ καιρό τώρα...) είναι να αναπτυχθεί μια κρίσιμη μάζα πολιτών που θα καταφέρουν να σπάσουν τα αυτοαναπαραγώμενα δεσμά τους και να ξεφύγουν από αυτό το φράκταλ, όπως το αποκαλεί ο alberich στο εκεί έξοχο σχόλιό του. Η διαπίστωση είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα, που δεν το κάνουν αρκετοί...
Διάβασα το κείμενο που παραπέμπεις και άφησα το παρακάτω σχόλιο:
Το Kitsch είναι πολιτικό και ηθικό αλλά και διαχρονικό.
Αν διαβάσει κανείς εφημερίδες του 1800 θα διαπιστώσει ότι και αυτές κατάληγουν ,με την όχι τόσο σοφιστικέ φρασεολογία της εποχής, ότι και αυτοί διακρίνουν ..... δύσθυμη δημοκρατία, τους αδύναμους ή και γελοίους πολιτικούς, την άβουλη μάζα, τους μαζάνθρωπους που έχουν εκχωρήσει την πολιτική τους υπόσταση σε ανάλογους άβουλους ηγέτες.
Σας μεταφέρω μία φράση γραμμένη στο περιτύλιγμα από ένα σοκολατάκι που μόλις έφαγα (αλήθεια!):
"Η διαφορά της τηλεόρασης από το ραδιόφωνο είναι ότι στο ραδιόφωνο ακούμε παράσιτα ενώ στην τηλεόραση τα βλέπουμε κιόλας"
Παρόλαυτα, πιστεύω ότι όλα θα αλλάξουν όταν οι έντιμοι, οι ειλικρινείς, και οι ευαίσθητοι αρχίζουν να είναι και χαρούμενοι ... χωρίς να επιζητούν την καταξίωση και το φθόνο των υπολοίπων ... και χωρίς να προσπαθούν να επιβληθούν σε κανέναν άλλο εκτός από τον ίδιο τους τον εαυτό. Τότε ίσως περισσότεροι να θέλαν να τους μοιάσουν ... αλλά από την άλλη ίσως να τους αρέσει να είναι και λίγο "μόνοι" ;-)
Υ.Γ. Δεν λέω ότι ο Ξυδάκης ανήκει απαραίτητα σε αυτή την κατηγορία, αλλά η πολλή γκρίνια δε βοηθάει νομίζω ...
Αθεόφοβε, έχεις δίκιο, φυσικά. Διαπιστώνω, όμως, ότι τα πράγματα έχουν χειροτερέψει τελευταία. Και αυτό δεν οφείλεται στο ότι εγώ μεγαλώνω και παραξενεύω. Παρακολουθώ ανελλιπώς την πολιτική επικαιρότητα από πολύ μικρός, και το μόνο σίγουρο είναι ότι πλέον κάποια πράγματα γίνονται εντελώς απροκάλυπτα, χωρίς να τηρούνται ούτε καν τα προσχήματα.
Αρκάτε, προχώρησαν τόσο πολύ τα σοκολατάκια, ώστε ξεπέρασαν και τα γενικόλογα κινέζικα fortune cookies; Πάντως, δεν νομίζω πως μπορεί κανείς να είναι χαρούμενος όταν βλέπει (και, κυρίως, καταλαβαίνει) τι συμβαίνει γύρω του. Αυτό είναι, δυστυχώς, προνόμιο των "πτωχών τω πνεύματι". Η γκρίνια από μόνη της δεν βοηθάει, αλλά είπαμε: η διαπίστωση είναι ένα απαραίτητο πρώτο βήμα.
Αυτό που θα ήθελα να δω, σ' αυτό τον τόπο, είναι ένας σκληρός και ανελέητος πόλεμος ανάμεσα στους πραγματικά έντιμους δημοσιογράφους και πολιτικούς και στα λαμόγια που ενδιαφέρονται μονάχα για την τσέπη τους και τα γεννητικά τους όργανα...
Σωστό ... το είπε και ο Χριστός ότι οι "πτωχοί τω πνεύματι" είναι μακάριοι ... δεν συμφωνώ όμως ότι η εξίσωση ισχύει και προς την αντίθετη κατεύθυνση :-)
Έλα, μωρέ, υπερβάλλω...
Εντάξει, το ξέρω ... έχει και η γκρίνια την πλάκα της (αν και σπάνια πετυχαίνει το "στόχο" της κατά τη γνώμη μου) ... απλώς είπα να δημιουργήσω λίγη ένταση για να κάνω αισθητή την παρουσία μου ως πρωτοεμφανιζόμενος :-)
Παιδια, δειτε τι γραφει ο Ανεμος: naftilos.blogspot.com/2008/01/blog-post_6817.html Σκετη θυελλα...
Post a Comment