Ευχαριστώ θερμά την Μαριαλένα για την πρόσκληση.
Για την Artanis...
Στην αγκαλιά σου
Ανόητες οι ώρες
Πετούν και φεύγουν
Όταν μου λείπεις
Σαν μαρτύριο πικρό
Αργοκυλάνε
Έρωτας στο φως
Γαλήνη κι ηρεμία
Τώρα και πάντα
Σαν πλοίο πέφτω
Στον ύφαλο του πόθου
Και σαν στιγμή
Μείνε απόψε
Θα στύψω πορτοκάλια
Μόλις χαράξει
Δικός σου θα ’μαι
Στον επόμενο τόνο
Το υπόσχομαι
Στο τελείωμα
Ο χρόνος ακίνητος
Βαριανασαίνει
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
15 comments:
...
Έκανες τη νύχτα μου να πάρει μια γλυκιά αίσθηση. Σ'ευχαριστώ! Τα χαϊκού σου είναι αφιερωμένα, γι' αυτό κι εγώ θα χαρώ για την ομορφιά που θέλησες να μοιραστείς μέσα από τις λέξεις τις δικές μου και τις δικές σου.
Καλότυχη να είναι η αγάπη σου πάντα!
Διάβασε το σχόλιο που σου άφησα στον "Περιηγητή" μου απόψε. Θέλω πολύ οι νότες να ντύσουν τα λόγια μου και μετά να ταξιδέψουν σαν τον αέρα. Γιατί όχι?
Αρτάνις μου, καληνύχτα...
Μαριαλένα, σε ευχαριστώ — και για την αφορμή, και για τα λόγια σου. Όταν οι άνθρωποι προσεγγίζουν ο ένας τον άλλο με ειλικρίνεια και καλή διάθεση, η διαφορά σε κάποιες επιμέρους απόψεις δεν έχει καμία σημασία...
(Τέτοιο παράδειγμα αποτελεί και η Debby.)
Θέλω πολύ να βάλω νότες στις λέξεις σου, και, παρά την τρομερή έλλειψη χρόνου που έχω (και που θα διαρκέσει τουλάχιστον ως το τέλος του έτους), θα το προσπαθήσω — αρκεί να μην το περιμένεις σύντομα...
Αρτάνις, σου τραγουδάει καμία άρια ποτέ ή μπα; Να τον βάλεις κάτω από το μπαλκόνι να σου τραγουδήσει.
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!
Οκ, το πιάσαμε το υπονοούμενο, να μην ενοχλήσουμε λέω, ας την κάνουμε διακριτικά διότι εδώ έχουμε έναν έρωτα μεγάλο!
:)))
Ο χρόνος "ακίνητος" ή "ανίκητος";
Και όπως έγραψε ο πιο μελαγχολικός ποιητής:
"Στην άμμο τα έργα στήνονται μεγάλα των ανθρώπων, και σαν παιδάκι τα γκρεμίζει ο Χρόνος με το πόδι...".
doctor
Πολύ ωραίο και τρυφερό. Στο τέλος ο χρόνος δικός της θα είναι.
ΓΟΥΣΤΑΡΩ!!!!!!!!!!!!!!
Αθήναιε, προς το παρόν της τραγουδάω μπαλάντες. Αργότερα, βλέπουμε...
Αφροδίτη, δεν είναι υπονοούμενο — είναι εννοούμενο...
Doctor, το "ανίκητος" είναι, μεν, αληθές, αλλά δεν θα ταίριαζε εδώ...
Δείμε, όλα δικά της είναι...
Βατραχοκόριτσο, κι εγώ...
Τι ρομαντικό!!
Είναι όντως πολύ τυχερή η Artanis σου!
Και ναι! Είσαι και εσύ πολύ τυχερός που είσαι μαζί της!
Όλα δικά τους είναι. Ό,τι θέλουν κάνουν, αλλά έτσι φέρνουν χαρά στη ζωή μας.
τις ευλογίες του γέροντος έχετε
Κάτι τόσο ξεχωριστό βρε cyrus μην το βάζεις στο Label Διάφορα.
Λαμπερός ο έρωτας που παράγει τόση ομορφιά.
debby, ναι. :-)
Δείμε, όλα δικά τους...
Ταγματάρχα, +ευλόγησον+
Σπείρα, δίκιο έχεις. Θα σκεφτώ πώς θα γίνει...
Έξοχο φίλτατε (τυχερή είσθε, φιλτάτη)
Post a Comment