11.2.08

Ρεπουμπλικάνικα μπουμπούκια

[Το ποστ αυτό αφιερώνεται σε όσους βλέπουν με αδιαφορία τις αμερικανικές εκλογές με το σκεπτικό «έλα, μωρέ, όλοι ίδιοι είναι».]

Για ορεκτικό, πάρτε μια δήλωση του Μάικ Χάκαμπι, πρώην πάστορα και υποψήφιου για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων για τις αμερικανικές εκλογές του 2008:

[Κάποιοι από τους αντιπάλους μου] δεν θέλουν να αλλάξουν το Σύνταγμα, αλλά εγώ πιστεύω ότι είναι πολύ πιο εύκολο να αλλάξουμε το Σύνταγμα απ’ ό,τι θα ήταν να αλλάξουμε το λόγο του ζώντος Θεού, και αυτό πρέπει να κάνουμε: να διορθώσουμε το Σύνταγμα ώστε να προσαρμοστεί στον κανόνα [standards] του Θεού, και όχι να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τον κανόνα του Θεού.

Δεν ξέρω πώς σας φαίνεται αυτό, αλλά εμένα μου φαίνεται έκκληση για θεοκρατία. Το αστείο είναι πως οι ίδιοι οι Ρεπουμπλικάνοι, όταν έρχεται η κουβέντα στην ισλαμική θεοκρατία, την απορρίπτουν μετά βδελυγμίας και υποστηρίζουν την δυτικού τύπου δημοκρατία – όπως θα δείτε πιο κάτω.

Την προηγούμενη εβδομάδα, ο μορμόνος (δεν θα σταθώ εδώ, αλλά έχει κι αυτό την πλάκα του) Μιτ Ρόμνι παραιτήθηκε από τη διεκδίκηση του χρίσματος των Ρεπουμπλικάνων. Στην ομιλία που έκανε για να κοινοποιήσει την απόφασή του, είπε (μεταξύ άλλων) τα εξής ωραία:

Οι συντηρητικές αξίες είναι τώρα ακόμα πιο αναγκαίες. Είμαστε αντιμέτωποι με μια νέα γενιά προκλήσεων οι οποίες απειλούν την ευημερία μας, την ασφάλειά μας και το μέλλον μας. Είμαι πεπεισμένος ότι αν η Αμερική δεν αλλάξει πορεία θα γίνουμε η Γαλλία του 21ου αιώνα – ένα κατά τα άλλα σπουδαίο έθνος που όμως δεν θα είναι πλέον ο ηγέτης του κόσμου, δεν θα είναι πλέον η υπερδύναμη. Και για μένα αυτό είναι αδιανόητο.

[…]

Ο καλύτερος σύμμαχος που έχει γνωρίσει και θα γνωρίσει ποτέ η ειρήνη είναι μια δυνατή Αμερική. Και γι’ αυτό πρέπει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, όπως πάντοτε κάναμε ως τώρα, και να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας. Ίσως η πιο σημαντική απ’ αυτές είναι η επίθεση στον αμερικανικό πολιτισμό.

[…]

Η απειλή για τον πολιτισμό μας έρχεται από μέσα.

[…]

Η επίθεση στην πίστη και τη θρησκεία είναι εξίσου ανελέητη. Και η ανοχή προς την πορνογραφία και τις ελεύθερες σεξουαλικές σχέσεις, σε συνδυασμό με τα διεστραμμένα κίνητρα που παρέχουν τα κρατικά προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας, έχουν οδηγήσει στη σημερινή σκοτεινή πραγματικότητα: το 68% των παιδιών των αφροαμερικανών, το 45% των ισπανόφωνων και το 25% των λευκών γεννιούνται εκτός γάμου. Γι’ αυτά τα παιδιά είναι πολύ πιο δύσκολο να πετύχουν στο σχολείο – και στη ζωή. Ένα έθνος χτισμένο πάνω στις αρχές των ιδρυτών μας δεν μπορεί να σταθεί για πολύ όταν τα παιδιά του μεγαλώνουν χωρίς πατέρα στο σπίτι.

[…]

Είναι καιρός ο αμερικανικός λαός να ενισχύσει το θεσμό του γάμου μέσω αναθεώρησης του συντάγματος, έτσι ώστε οι αριστεροί
[liberal] δικαστές να μην μπορούν να του επιτίθενται.

Η Ευρώπη αντιμετωπίζει μια δημογραφική καταστροφή. Αυτή είναι το αναπόφευκτο προϊόν της εξασθενημένης πίστης στον Δημιουργό, της αποτυχίας του θεσμού της οικογένειας, της ασέβειας προς την ιερότητα της ανθρώπινης ζωής
[εννοεί τις εκτρώσεις] και της διαβρωμένης ηθικής. Μερικοί λένε πως ο πολιτισμός είναι απλώς κάτι το συμπληρωματικό στη ζωτικότητα της Αμερικής. Εμείς λέμε πως είναι η πηγή της δύναμής μας. Και δεν πτοούμαστε από τα χαχανητά και τα πονηρά βλέμματα όταν υπερασπιζόμαστε τις οικογενειακές αξίες, την ηθική και τον πολιτισμό.

[…]

Αυτοί οι οπαδοί της Τζιχάντ πολεμούν κάθε είδους δημοκρατία — γι’ αυτούς, η δημοκρατία είναι βλάσφημη, γιατί λέει ότι οι πολίτες, και όχι ο Θεός, διαμορφώνουν το νόμο.
[Την έννοια της λέξης «ειρωνεία», την ξέρει; Εδώ είναι αυτό που σας έλεγα στην αρχή και που, ευλόγως, δημιουργεί το ερώτημα: πόσος ακριβώς Θεός είναι επιθυμητός; Ή μήπως δεν είναι θέμα ποσότητας αλλά ποιότητας – δηλ. ποιος ακριβώς είναι ο Θεός που γουστάρουμε;]

[…]

Και ο Μπαράκ και η Χίλαρι έχουν καταστήσει σαφείς τις προθέσεις τους σε σχέση με το Ιράκ και τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Σκοπεύουν να υποχωρήσουν και να δεχτούν την ήττα. Και οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές. Αυτό θα σημάνει κι άλλες επιθέσεις προς την Αμερική, με έδρα ασφαλή καταφύγια
[εννοεί «χώρες»] που θα κάνουν το Αφγανιστάν επί Ταλιμπάν να μοιάζει με παιδική χαρά. Δεν έχω καμία αμφιβολία περί αυτού.

[…]

Αν συνεχίσω την εκστρατεία μου […] θα διευκολύνω τη νίκη της Κλίντον ή του Ομπάμα. Και σε αυτή την περίοδο πολέμου δεν μπορώ να επιτρέψω στην εκστρατεία μου να συντελέσει στην παράδοση στην τρομοκρατία.
[Με άλλα λόγια, νίκη των Δημοκρατικών θα σημάνει νίκη των τρομοκρατών . Αυτή η τελευταία φράση τού χάρισε ένα μεγαλοπρεπέστατο «άντε γαμήσου» από τον κωμικό Τζον Στιούαρτ στο πάντοτε υπέροχο Daily Show.]

[…]

Η Αμερική πρέπει να παραμείνει, όπως πάντα, η ελπίδα της Γης.



Όπως βλέπετε, οι μόνιμες επωδοί του συντηρητισμού είναι παρούσες: ο πολιτισμός μας κινδυνεύει, χρειαζόμαστε περισσότερη ασφάλεια, πρέπει να ισχυροποιήσουμε το θεσμό της οικογένειας, πρέπει να έχουμε οδηγό μας τη θρησκεία, είμαστε το καλύτερο/σπουδαιότερο/δυνατότερο έθνος στον κόσμο, οι αριστεροί θέλουν να μας καταστρέψουν, κ.τ.λ.. Αν όλα αυτά σας θυμίζουν κάποια εγχώρια μπουμπούκια, έχετε απόλυτο δίκιο.

Στο μεταξύ, ο επικρατέστερος υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων, ο Μακέιν, δέχεται πυρά από τους συντηρητικότερους των συντηρητικών γιατί δεν είναι αρκετά …συντηρητικός.

Είδατε που ΚΑΙ η αμερικανική πολιτική σκηνή έχει πλάκα;

22 comments:

pølsemannen said...

Τεράστια πλάκα αγαπητέ Cyrus...

Να δεις που αυτή η Bible Belt θα βγάλει τον τζουτζούκον Mc Cain πρόεδρα γιατί τους έστειλε φαξ ο θεός!

Mauve_All said...

Κι εμείς, από πίσω.. ουρά. Ο Γιακουμάτος μόλις είπε στην εκπομπή του Χατζηνικολάου ότι τα πολιτικά συμπεράσματα για την υπόθεση Ζαχόπουλου πρέπει να εξαχθούν από το χθεσινό κηρυγμα του νέου αρχιεπισκόπου, που ανέφερε ότι "είναι άρρωστα τα πρόσωπα"... ! Ιδού πολιτικός λόγος!

Σώσον Κύριε τον λαόοοοοοοοοοοον σου...
Και πρώτους βέβαια τους Αμερικανούς )))

Zaphod said...

Καλά λέει ο mauve_all...και μεις κατά κει πάμε βελάζοντας!!

....αγριεύτηκα πάντως όσο να ναι :)

γ.κ. said...

Στην Γιούτα,την πολιτεία που ζουν οι περισσότεροι Μορμόνοι απαγορεύεται η πίπα! Απο κει φαίνεται ξεκινά το προβλημα τους.

υγ.Δεν τους έχω έτοιμους τους Αμερικάνους για επιλογή έγχρωμου Προέδρου.

καλημέρα

Anonymous said...

Νομίζω ότι επόμενος Πρόεδρος(όχι ότι το θέλω)θα είναι ο Μac Cain. Θα φαγωθούν μεταξύ τους οι Δημοκρατικοί μέχρι το Συνέδριο του Αυγούστου, ενώ ο Mac Cain θα "παίζει" μόνος και χωρίς ξεκάθαρο αντίπαλο.Μόλις ο Ομπάμα ή η Χίλαρι πάρουν το χρίσμα(25.8.2008) θα έχουν μόλις 65 ημέρες για να αντιμετωπίσουν τον Ρεπουμπλικάνο αντίπαλο τους, πολύ αργά κατά τη γνώμη μου...

Anonymous said...

Ο διαλεκτικός υλισμός είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ επιστημονική ερμηνεία για τη μελέτη των πιο γενικών νόμων που διέπουν τη φύση, την κονωνία και τη γνώση. Συμφωνείς με αυτή τη διαπίστωση Cyrusgeo?

cyrus said...

Αγαπητέ Πεταλωτά Κενταύρων, φαίνεται πως ο Μεγαλοδύναμος είναι λομπίστας...

Mauve All, αφού υπάρχουν συμπολίτες μας (Θου! Κύριε...) που ψηφίζουν άτομα σαν τον Γιακουμάτο (και πολλούς άλλους), θα τους λουστούμε...

Zaphod, η Mauve All είναι κοριτσάκι. Και μην αγριεύεσαι -- αγρίεψε...

Ψουξ, διαβάζοντας (πριν καιρό) για το πώς ξεκίνησε η θρησκεία των Μορμόνων και τι πρεσβεύει, δεν πίστευα στα μάτια μου. Είναι εκπληκτικό το τι παπαριές μπορεί να πιστέψει ο άνθρωπος, όταν θέλει... Για τον έγχρωμο πρόεδρο, δεν ξέρω. Εγώ δεν τον πάω, πάντως, γιατί οι θέσεις του μου φαίνεται συντηρητικούλικες -- από την άλλη, βέβαια, έστω και σημειολογικά, θα είχε ενδιαφέρον. Εμένα, πάντως, η προτίμησή μου ήταν ο Έντουαρντς.

Στέφανε, έχω διαβάσει αυτό το σενάριο, και δεν είναι καθόλου απίθανο. Η μόνη ελπίδα είναι η αγανάκτηση των Αμερικανών με τον Μπους να περάσει στις κάλπες. Πάντως, ο Μακέιν φαίνεται να είναι πολύ καλύτερη περίπτωση απ' ό,τι οι υπόλοιποι ρεπουμπλικάνοι υποψήφιοι, και, από αυτή την άποψη, ευτυχώς που μάλλον θα πάρει το χρίσμα.

Μαρξιστή, δεν ξέρω πώς σου ήρθε αυτό, καθότι άσχετο με το ποστ. Δεν ξέρω -- δεν έχω διαβάσει Μαρξ, ούτε μαρξιστές φιλοσόφους.

Anonymous said...

«έλα, μωρέ, όλοι ίδιοι είναι»

:^P

IdentityCafe said...

Χαιρετε

Επειδη ζω στις ΗΠΑ 6 χρονια (δυστυχως περασα κι απ το bible belt) νομιζω πως ειναι μια χωρα με τεραστιες διαφορες απο μερος σε μερος και δυσκολα πολυ βγαζεις ενα γενικο συμπερασμα. Ακριβως επειδη εχει τεραστια ποικιλομορφια ακους τα παντα και κοσμοθεωριες εκδιαμετρου αντιθετες. Η αγροτικη νεμπρασκα απο τον ομφαλο της γης, τη Νεα Υορκη απεχει καποιες χιλιετηριδες!

Θελω να πω απλως οτι σε 300 εκ ανθρωπους, ο Χακαμπι σαφως εκφραζει μια σημαντικη μειοψηφια αλλα αν ανφερεις το ονομα του στο σαν φραντσισκο η στο Μανχατταν θα δεις την πληρη απορριψη :)

doctor said...

Δεν ξέρω, αλλά νομίζω ότι αυτό το πανυγήρι ανά τις Πολιτείες μου φαίνεται πιο γελοίο από τις περιοδείες των δικών μας ...

Όσο για τους ρεπουμπλικάνους, το ότι υπήρξε κανείς στο Βιετνάμ αποτελεί διαβατήριο, όπως εδώ -για την Αριστερά- το ότι υπήρξε κανείς στο Πολυτεχνείο.

doctor

cyrus said...

Μπαμπάκη, ο γιος σου δεν είναι το μοναδικό ζιζάνιο στην οικογένεια, ε;

identitycafe, έχεις δίκιο, φυσικά. Από την άλλη, ο Μπους (με παρόμοιες ιδέες) βγήκε πρόεδρος δυο φορές...

Δόκτωρ, αυτό το πανηγύρι κοστίζει πολλά εκατομμύρια. Αυτό, βέβαια, δεν το κάνει λιγότερο γελοίο. Το πιο απογοητευτικό είναι ότι οι πολιτικοί (και εκεί και εδώ) ερμηνεύουν τις δημοσκοπήσεις και τη γενικότερη στάση του κόσμου με επικοινωνιακούς όρους -- με αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνουν γρυ απ' ό,τι συντελείται στην κοινωνία, από την οποία είναι ούτως ή άλλως αποκομμένοι...

proinos said...

Εχω την αίσθηση πάντως και ίσως αυτό είναι το πιο ανησυχητικό, ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο στην αμερικανικη πολιτική σκηνή, είναι κυρίως στις απόψεις των πολιτών των ΗΠΑ. Αυτές έχουν συντηρητικοποιηθεί και μάλιστα με τη χειρότερη έννοια του όρου.

Χωρίς να επικαλούμαι θεωρίες συλλογικής ευθύνης, ειδικά η τελευταία εκλογή Μπους "ενοχοποίησε" και τους απλούς Αμερικανούς. Είναι πλέον συμμέτοχοι στην όποια ιδεολογικοποίηση των αποφάσεων. Ηξεραν τι ψήφιζαν και γιατί.

Αν υπάρχουν (και σίγουρα υπάρχουν) "θύλακες" πνευματικής κ ιδεολογικής αντίστασης, δυστυχώς είναι πια μειοψηφία...

cyrus said...

Πρωινέ, οι Η.Π.Α., μετά τις εκλογές του 2004, είναι ένα έθνος βαθιά διχασμένο. Τα όσα (σωστά) λες αφορούν στους μισούς πολίτες (απ' όσους ψήφισαν...).

Αλλά ας μην πάμε μακριά -- τι έγινε πέρυσι στην Ελλάδα; Υπερψηφίστηκε μια εντελώς αποτυχημένη κυβέρνηση. Έχουμε όλοι συλλογική ευθύνη γι' αυτό; Όχι όλοι -- μόνο όσοι την ψήφισαν (και εν μέρει όσοι απείχαν)...

gasireu said...
This comment has been removed by the author.
gasireu said...

άντε και στην κλειτοριδεκτομή στις ΗΠΑ εύχομαι cyrusgeo....!
περίεργο που στους μορμόνους απαγορεύεται η πίπα, γιατί αν για κάτι είναι φημισμένες οι αμερικάνες είναι γιατί με το καλημέρα σου έχουν κατεβάσει το παντελόνι! τι να πει κανείς άλλο από περαστικά....:)

π2 said...

Κι ο Μακέην δεν πάει πίσω, εάν μιλάμε για εξωτερική πολιτική [το λινκ για γαλλομαθείς, αλλά υπάρχει και παραπομπή στο άρθρο του στο Foreign Affairs].

cyrus said...

gasireu, οι καμπάνες ήδη χτυπάνε -- δεν ξέρω αν άκουσες για τον αγγλικανό που πρότεινε να αναγνωριστεί (στην Αγγλία!) ο νόμος της σαρία ως ισότιμος των αγγλικών νόμων...

π2, έτσι είναι όπως τα λες -- όποιος ρεπουμπλικάνος κι αν βγει, στην εξωτερική πολιτική δεν θα δούμε διαφορά...

cyrus said...

Αν παρακολουθείτε ακόμη αυτό το ποστ, πηγαίνετε εδώ να δείτε τι σημαίνει στην πράξη δημοσιογραφία και τι σημαίνει στην πράξη ελευθερία του λόγου...

π2 said...

Ανεπίτρεπτον. Μα καλά, πού είναι οι αμερικανόψυχοι δικηγόροι, να τραβήξουν καμιά εικοσαριά αγωγές στον δημοσιογράφο που προσβάλλει την τιμή και την υπόληψη του προέδρου;
;-)

cyrus said...

π2, φοβάμαι πως γενικώς σνομπάρουμε τους Αμερικανούς, ενώ θα μπορούσαμε να μάθουνε πάρα πολλά απ' αυτούς. Επίσης, βρίσκω πολύ ενδιαφέρον ότι οι Αμερικανοί κατά κανόνα χρησιμοποιούν τη λέξη "πατριώτης" με πολύ μεγαλύτερη ειλικρίνεια απ' ό,τι οι Έλληνες, και χωρίς να υπονοούν ότι πρέπει να σφάξουμε όλους τους γείτονες...

π2 said...

Δεν διαφωνώ. Ελπίζω να ήταν σαφές ότι η ειρωνεία μου δικούς μας στόχευε κι όχι Αμερικανούς...

cyrus said...

Μα, εννοείται...