Σελίδα 123...

(Κατόπιν πρόσκλησης από την Ιφιμέδεια.)


Α) cyrusgeo

Τα κοντινότερα βιβλία που έχω κοντά μου αυτή τη στιγμή που γράφω μπροστά στον υπολογιστή είναι τα βιβλία που μεταφράζω, ένα κάρο λεξικά, και τέσσερις διαφορετικές εκδόσεις της Βίβλου — γιατί μου χρειάζεται στη μετάφραση, μη νομίσετε τίποτε άλλο...

Επομένως, δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω τίποτε απ' αυτά στο παιχνίδι της σελίδας 123.

Αντ' αυτών, θα χρησιμοποιήσω το βιβλίο που κάθεται (από το καλοκαίρι που το άρχισα — κι ακόμα δεν το έχω τελειώσει, ο ακαμάτης) αναπαυτικά πάνω στο λιλιπούτειο subwoofer δίπλα στο κρεβάτι μου. Θα κλέψω λίγο, βέβαια: θα χρησιμοποιήσω την 5η, 6η και 7η περίοδο, αντί για την 6η, 7η και 8η που απαιτεί το παιχνίδι, γιατί μετά την 7η αρχίζει άλλο κεφάλαιο.

Richard Dawkins, The God Delusion.

Σελίδα 123 — σε δική μου μετάφραση:

[Ο συγγραφέας μιλά προηγουμένως για τον Κώδικα Ντα Βίντσι και για τις αντιδράσεις των πιστών στην ομώνυμη κινηματογραφική ταινία.]

Είναι όντως επινοημένο, από την αρχή ως το τέλος: εφεύρημα, αποκύημα φαντασίας. Από αυτή την άποψη, είναι ακριβώς όπως τα ευαγγέλια. Με μόνη διαφορά ότι τα ευαγγέλια είναι αρχαία αποκυήματα φαντασίας, ενώ ο Κώδικας Ντα Βίντσι είναι σύγχρονο αποκύημα φαντασίας.


Β) Π

Δεν έχει καμμιά δουλειά εδώ η ντροπή
Εδώ το βίτσιο δεν δαμάζεται, όλα τα αψηφάει
Εδώ κι ο πάγος παίρνει φωτιά
Και η επιθυμία αποπλανά τον νου

-- Άμλετ, μτφ. Χειμωνά, εκδ. Κέδρος, σελ. 123.

Ομολογώ ότι έκανα μιά μικρή ζαβολιά. Δίπλα μου ήταν οι πέντε μεταφράσεις του Άμλετ που σκάλιζα αυτόν τον καιρό: κοίταξα και στις πέντε το ορισθέν σημείον και διάλεξα όποιο ήταν πιο ενδιαφέρον.

Προχωρώ επομένως και σε νέα ζαβολιά:



-- Bach, Έργα για Βιολί, εκδ. Dover, σελ. 123.