21.7.08

Nick Cave: Into Μy Αrms

(Γράφει ο Π)

Για την Σ (γιατί σήμερα ...)


I don't believe in an interventionist God
But I know, darling, that you do
But if I did I would kneel down and ask Him
Not to intervene when it came to you
Not to touch a hair on your head
To leave you as you are
And if He felt He had to direct you
Then direct you into my arms

Into my arms, O Lord
Into my arms, O Lord
Into my arms, O Lord
Into my arms

And I don't believe in the existence of angels
But looking at you I wonder if that's true
But if I did I would summon them together
And ask them to watch over you
To each burn a candle for you
To make bright and clear your path
And to walk, like Christ, in grace and love
And guide you into my arms

Into my arms, O Lord
Into my arms, O Lord
Into my arms, O Lord
Into my arms

But I believe in Love
And I know that you do too
And I believe in some kind of path
That we can walk down, me and you
So keep your candles burning
And make her journey bright and pure
That she will keep returning
Always and evermore

Into my arms, O Lord
Into my arms, O Lord
Into my arms, O Lord
Into my arms


Λυκαβηττός 7 Ιουνίου 2008 (γιατί τότε ...)




Δεν πιστεύω σε παρεμβατικό Θεό
μα ξέρω, γλυκειά μου, πως εσύ πιστεύεις
μα αν πίστευα θα έπεφτα στα γόνατα και θα του ζήταγα
για σένα ειδικά να μην παρέμβαινε ποτέ
ούτε μιά τρίχα απ' τα μαλλιά σου να μην άγγιζε
να σ' άφηνε όπως είσαι ακριβώς
κι αν το'βρισκε απαραίτητο να σ' οδηγεί
να σ' οδηγεί στην αγκαλιά μου

στην αγκαλιά μου, Θεέ μου
στην αγκαλιά μου, Θεέ μου
στην αγκαλιά μου, Θεέ μου
στην αγκαλιά μου

Ούτε πιστεύω πως υπάρχουν άγγελοι
μα βλέποντας εσένα αναρωτιέμαι αν έχω δίκιο
μα αν πίστευα θα τους συστράτευα
και θα τους ζήταγα να σε προσέχουν
να ανάβουνε από ένα κερί για σένα
να σου φωτίζουνε το δρόμο
να προχωρούν, με την αγάπη και τη χάρη του Χριστού,
και να σε φέρνουνε στην αγκαλιά μου

στην αγκαλιά μου, Θεέ μου
στην αγκαλιά μου, Θεέ μου
στην αγκαλιά μου, Θεέ μου
στην αγκαλιά μου

Αλλά πιστεύω στην Αγάπη
και ξέρω πως κι εσύ το ίδιο
πιστεύω και σε κάποιο δρόμο
που ανοίγεται για μένα και για σένα
γι' αυτό κρατάτε τα κεριά σας αναμένα
και κάντε το ταξίδι της αγνό και φωτεινό
για να γυρνάει και να ξαναγυρνάει
παντοτινά κι αιώνια

στην αγκαλιά μου, Θεέ μου
στην αγκαλιά μου, Θεέ μου
στην αγκαλιά μου, Θεέ μου
στην αγκαλιά μου


Μετάφραση Π (γιατί τώρα ...)

6 comments:

Lion said...

Καλημερα,
θεωρουσα τον εαυτο μου πετυχημενο μεχρι που διαβασα το σημερινο ποστ.

Εσεις πια ειστε τοσο φτασμενοι, που μεχρι και τον προσωπικο σας μεταφραστη (τον Π) για τις ιδιαιτερες επετειους σας εχετε ;-)

Υποκλινομαι, χαιρομαι μαζι σας και ευχομαι τα καλυτερα.

Προς Π: good job!

christina said...

Τετριμμένη ιδέα, συγκινητική ομολογία, από εσας.
:)

Πάντα καλά

cyrus said...

Ωχ, τώρα μόλις κατάλαβα πώς θα μπορούσε κανείς να το παρεξηγήσει. Φίλε Dralion, η Σ. δεν είναι αυτή που φαντάζεσαι, και η επέτειος είναι του ιδίου του Π, και όχι δική μας -- στην οποία ελπίζω να μας επιτρέψεις να σε κεράσουμε χορτοφαγικό δείπνο.

Ευχαριστούμε, πάντως, διά τα καλά λόγια αμφοτέρων...

Περαστικός said...

Ώστε έτσι ο Π :P Πάντα ωραίες επέτειοι.

Anonymous said...

Μιας και έκλεισες τα σχόλια στο επίμαχο άρθρο:
«Επιτέλους έγραψες και κάτι της προκοπής. Η ευχή «καλά μυαλά» είναι η αγαπημένη μου. Πάντοτε προσπαθούσα να αποκτήσω «καλό μυαλό» σε αντίθεση με πολλούς που ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι το έχουν.
Δεν έχω ξεμείνει από επιχειρήματα, αλλά όταν «κάνεις γαργάρα» αυτά που γράφω (πχ παγκόσμια εγκυκλοπαίδεια) και απαντάς αποσπασματικά φαίνεται ότι το παίζεις κουφός όπου δεν σε συμφέρει. Για ποιον λόγο να χάνω λοιπόν τον χρόνο μου;
Καλόν θα ήταν να κατέβεις από τον θρόνο σου και να μάθεις να συνδιαλέγεσαι σωστά.
Καλά μυαλά λοιπόν και σε σένα αφού όπως βλέπω χρειάζεσαι την ευχή πολύ περισσότερο».
Μόλις διαβάσεις το μήνυμα αυτό μην κάνεις τον κόπο να απαντήσεις αφού έτσι κι αλλιώς δεν θα βάλω μυαλό (από αυτό που θέλεις εσύ βέβαια). Καλύτερα σβήσε το κιόλας για να μην μολυνθεί το δημοκρατικό και ανοιχτόμυαλο μπλόγκ σου.

cyrus said...

Δεν έχω λόγο να μη σου απαντήσω -- απλώς στο άλλο ποστ έδειξες ξεκάθαρα ότι δεν έχεις καμιά διάθεση για διάλογο, αφού τις σαφέστατες και πλήρεις απαντήσεις που σου έδωσα εσύ τις βάφτισες "υπεκφυγές". Και αυτά που λες εδώ μάλλον θα πρέπει να τα απευθύνεις στον καθρέφτη σου, γιατί περισσότερο σε σένα ταιριάζουν και λιγότερο σε μένα. Όσο για την ανέξοδη και κούφια ειρωνεία, τα έχουμε πει -- ας μην επαναλαμβανόμαστε...

Τέρμα, λοιπόν.