15.2.08

Κίτρινος Κάκτος

«Η παγκοσμιοποίηση και η νέα τάξη πραγμάτων έχουν μόνο έναν αντίπαλο: τους αρχαίους έλληνες κλασικούς».

Αυτό ισχυρίζεται η διαφήμιση των εκδόσεων «Κάκτος» που ακούγεται καθημερινά από το ραδιόφωνο. Το αποτέλεσμα είναι η διαφήμιση να απευθύνεται αποκλειστικά σε όσους εννοούν αυτές τις λέξεις με τον τρόπο που τις εννοεί ο «Κάκτος». Γιατί εγώ, τουλάχιστον, δεν καταλαβαίνω τι θέλει να πει ο ποιητής.

1. Τι εννοεί λέγοντας «παγκοσμιοποίηση»; Δεν μπορεί να εννοεί την οικονομική παγκοσμιοποίηση, γιατί αυτή ουδεμία σχέση έχει με την αρχαία ελληνική γραμματεία. Υποπτεύομαι ότι υπονοεί τη λεγόμενη «πολιτιστική παγκοσμιοποίηση», η οποία, όμως, είναι κατ’ ουσίαν ανύπαρκτη έννοια: είναι δεδομένο ότι, αν ένα κράτος είναι ισχυρότερο οικονομικά, στρατιωτικά, πολιτικά κ.ο.κ., θα ασκήσει και κάποια πολιτιστική επίδραση στα υπόλοιπα κράτη με τα οποία έρχεται σε επαφή. Αυτό δεν σημαίνει, σώνει και καλά, ότι οι τοπικοί πολιτισμοί θα αφανιστούν. Μπορεί να προκύψει κάποια ζύμωση που να οδηγήσει σε κάτι καινούργιο — ή μπορεί ο τοπικός πολιτισμός να είναι αρκετά «ισχυρός» (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) ώστε να βγει αλώβητος, ή ακόμη και κυρίαρχος.

2. Τι εννοεί λέγοντας «νέα τάξη πραγμάτων»; Κατά τη γνώμη μου, αυτή η διατύπωση είναι τόσο ασαφής που καταλήγει να μην έχει νόημα, παρά μόνο όταν χρησιμοποιείται στα πλαίσια συνωμοσιολογικών θεωριών περί «illuminati» κ.τ.λ. — οπότε αποκτά ένα νόημα ανόητο (συγγνώμη για το κακό λογοπαίγνιο…). Νομίζω πως κάποιοι, τουλάχιστον, από τους αρχαίους έλληνες κλασικούς που τόσο θαυμάζει (και καλά κάνει) ο «Κάκτος», θα έφριτταν στη σκέψη ότι το όνομά τους και τα γραπτά τους θα μπορούσαν ποτέ να χρησιμοποιηθούν για τη διαιώνιση συνωμοσιολογικών φληναφημάτων.

3. Τέλος, κατά ποίαν έννοια οι αρχαίοι έλληνες κλασικοί αποτελούν «αντίπαλον δέος» για την «παγκοσμιοποίηση» και τη «νέα τάξη πραγμάτων»; Φοβάμαι ότι εδώ ο «Κάκτος» υιοθετεί τη θεώρηση περί ενιαίου ελληνικού πολιτισμού και πιστεύει πως γυρνώντας πίσω στις «ρίζες» μας μπορούμε να ενισχύσουμε την πολιτιστική μας ταυτότητα.

Εδώ, όμως, υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα: ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός και ο σημερινός ελληνικός πολιτισμός είναι δυο διαφορετικοί πολιτισμοί.

Ναι, είμαστε στον ίδιο γεωγραφικό χώρο.

Ναι, μιλάμε μια γλώσσα που είναι απευθείας απόγονος της αρχαίας ελληνικής, όπως περίπου τα ιταλικά είναι απευθείας απόγονος της αρχαίας λατινικής — και ας με διορθώσουν εδώ οι κλασικιστές αν κάνω λάθος.

Αλλά ο πολιτισμός της αρχαίας Αθήνας (γιατί, ας μη γελιόμαστε, αυτόν εννοούμε συνήθως λέγοντας «αρχαίος ελληνικός πολιτισμός») ελάχιστη σχέση έχει με τον σημερινό ελληνικό πολιτισμό — για την ακρίβεια, χάθηκε ήδη από τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες, μεταλλασσόμενος σε ρωμαιο-βυζαντινό, ο οποίος με τη σειρά του έγινε οθωμανο-χριστιανικός. Μετά την επανάσταση, προέκυψε ένας νεοελληνικός πολιτισμός, με σκόρπιες αναφορές σε όλους τους προηγούμενους, ο οποίος σιγά-σιγά οδήγησε στο σημερινό μεταμοντέρνο ελληνικό σύμφυρμα.

Μένω, λοιπόν, με την αρχική μου απορία: τι στο καλό εννοεί ο «Κάκτος» με αυτή την αλλόκοτη διαφήμιση; Πώς πετάει εδώ κι εκεί, ελαφρά τη καρδία, έννοιες που σηκώνουν πολλή συζήτηση, κι ακόμη περισσότερη αμφισβήτηση;

Τα κείμενα των αρχαίων ελλήνων κλασικών είναι από μόνα τους πολύ σπουδαία (και αξίζουν συγχαρητήρια στον «Κάκτο» για το τεράστιο αυτό εγχείρημα)· δεν χρειάζονται μια τέτοιου είδους προώθηση που απευθύνεται στο θυμικό του ακροατή με όρους κιτρινισμού…

28 comments:

Ιφιμέδεια said...

Σωστές σκέψεις.

Να πω κι εδώ την ψιλοάσχετη δική μου παρατήρηση γιά τις εκδόσεις.

Με ενοχλεί όταν η μετάφραση αποδίδεται συλλήβδην σε "μεταφραστική ομάδα" ή κάπως έτσι. Τι θα πει αυτό το πράγμα; Γιατί δεν αναφέρονται επώνυμα οι άνθρωποι που δουλεύουν για τις μεταφράσεις του Κάκτου; Ο μόνος που μας χαρίζει το ονοματάκι του είναι ο ίδιος ο Χατζόπουλος.

π2 said...

"Η παγκοσμιοποίηση και η νέα τάξη πραγμάτων": λογοτυπική φράση που χρησιμοποιείται (πάντοτε αορίστως) για άτομα, κοινωνικές ομάδες και δομές, αδιακρίτως· συνώνυμα: ο εξαποδώ, το απόλυτο κακό, άτιμη κενωνία.

Αντιγραφή από το Νέον Λεξικόν Ελληνοπρεπούς Παραφιλολογίας

SofiaX said...

Με την πολιτστική παγοσμιοποίηση νομίζω πως εννοεί ότι ο κάθε λαός τείνει να ΧΑΣΕΙ την πολιτιστική του ταυτότητα καθώς υπάρχει η πολιτική να ακούμε να βλέπουμε όλοι τα ίδια πράγματα (αυτά που μας πλασάρουν) να ξεχάσουμε την παράδοση, να χάσουμε την πολιτιστική μας ταυτότητα και κατά συνέπεια και την εθνική μας.

Θα αναφέρω ένα παράδειγμα. Στην Ιαπωνία σήμερα το μεγαλύτερο ποσοστό της νεολαίας δεν γνωρίζει τι σημαίνει ΣΑΜΟΥΡΑΪ...

Αυτό και μόνο λέει πολλά.

Ένα τελευταίο. Σε παλιά της εκπομπή η Κανέλη (πριν γίνει βουλευτής)είχε κάνει με την κάμερα μια πρόχειρη δημοσκόπηση έξω από το ΗΡΩΔΕΙΟ.

Ερώτηση: "Που είναι το Ηρώδειο;"

Ελάχιστοι γνώριζαν...

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΠΕΡΙΤΤΕΥΟΥΝ...

cyrus said...

Ιφιμέδεια, κάποια είναι μεταφρασμένα από ομάδα, άλλα όμως έχουν συγκεκριμένο μεταφραστή, ο οποίος αναφέρεται. Ο Ησίοδος, π.χ., που τυχαίνει να έχω δίπλα μου, είναι του Σκαρτσή.

π2, είναι χαρακτηριστικό ότι, αν βάλεις στο γούγλη τη φράση "η παγκοσμιοποίηση και η νέα τάξη πραγμάτων" (με τα εισαγωγικά), τα αποτελέσματα που θα πάρεις είναι πέντε: το πρώτο είναι η σελίδα κάποιου μοναχού· το δεύτερο είναι το παρόν μπλογκ (λόγω αυτού εδώ του ποστ)· το τρίτο είναι μια ομιλία του Καρατζαφέρη στο Ευρωκοινωβούλιο· το τέταρτο είναι η σελίδα του βουλευτή της Ν.Δ. Απ. Ανδρεουλάκου· και η πέμπτη είναι η σελίδα του ΛΑ.Ο.Σ. Ζακύνθου.

Δυστυχώς, πρόκειται για καραμέλα...

cyrus said...

Gloriana,

τα παραδείγματά σου λένε πολλά για το επίπεδο της εκπαίδευσης, αλλά όχι για την «πολιτιστική παγκοσμιοποίηση». Και πρέπει να σου πω ότι για το επίπεδο αυτό υπάρχει γκρίνια σε όλες τις χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Αμερικής.

Το σχόλιό σου, όμως, δημιουργεί ακόμη περισσότερα ερωτήματα: Τι είναι η πολιτιστική ταυτότητα; Τι είναι η εθνική ταυτότητα; Τι είναι η παράδοση; Πώς διαμορφώνονται όλα αυτά;

Έχουμε την τάση να βλέπουμε το παρελθόν (και την παράδοση έτσι την αντιλαμβανόμαστε — ως παρελθόν) σαν κάτι στατικό, αγνοώντας το πώς διαμορφώθηκε και εξελίχθηκε. Τίποτε, όμως, δεν είναι στατικό. Αυτό που σήμερα αποτελεί φριχτή και μισητή καινοτομία μπορεί μεθαύριο να αποτελεί μέρος της παράδοσης…

Λες ότι ο κόσμος ακούει ό,τι του πλασάρουν. Σωστά. Αλλά πότε δεν συνέβαινε αυτό; Ο ορεσίβιος χωρικός της Ρούμελης του 18ου αιώνα μια μουσική μόνο ήξερε: αυτή που του πλάσαραν — για την ακρίβεια, αυτή που ήταν διαθέσιμη. Τώρα, τουλάχιστον, που είναι όλα διαθέσιμα, μπορούμε να επιλέξουμε. Το γεγονός ότι οι περισσότεροι δεν μπαίνουν σ’ αυτό τον κόπο (γιατί περί κόπου πρόκειται) και αφήνονται σε ό,τι τους πλασάρουν οι εταιρίες μέσα από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο αποτελεί ένδειξη πνευματικής τεμπελιάς, και όχι επιβολής από ξένα κέντρα που προσπαθούν να μας «αφελληνίσουν» (ό,τι στο καλό κι αν σημαίνει αυτό) — γιατί αυτό εννοούν, δυστυχώς, όσοι έχουν τις λέξεις αυτές σαν παντιέρα (δες και το προηγούμενο σχόλιο).

Anonymous said...

@gloriana: Προσωπικά, είμαι πολύ επιφυλακτική απέναντι σε τέτοιες άτυπες δημοσκοπήσεις για δυο λόγους. Πρώτον, είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι δημοσιογράφοι μαγειρεύουν τις απαντήσεις, για να βγάλουν το συμπέρασμα που θέλουν. Δεύτερον, υπάρχει πάντα το «σιχτίρ ορντά» του ανθρώπου που τον σταματάνε στο δρόμο για να τον ρωτήσουν τα προφανή, όπως τι γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου κ.λπ. Συγγνώμη, αλλά αρνούμαι να πιστέψω ότι οι νεαροί Ιάπωνες δεν ξέρουν τι είναι σαμουράι, απ’ τη στιγμή που το ξέρουμε εμείς (και να σημειώσω ότι το ιαπωνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι εξίσου πατριδοκεντρικό με το δικό μας).

Να συμπληρώσω κάτι στα πολύ σωστά που λέει ο cyrusgeo παραπάνω:
πράγματι, ο πολιτισμός είναι μια αρκετά αόριστη έννοια, μια σούμα ετερόκλητων στοιχείων, όπως η γραμματεία και οι τέχνες, τα έθιμα, η φιλοσοφία και η νοοτροπία του κόσμου, η τεχνολογία και η τεχνογνωσία, και μερικά πιο ‘ποταπά’ πράγματα, όπως η κουζίνα, η ενδυμασία, το λεγόμενο popular culture και ένα σωρό άλλα. Κάπως έτσι αρχίζει η σύγχυση: ποιο απ’ όλα αυτά πρέπει να διαφυλάξουμε;

Κατά τη γνώμη μου, όλα τα παραπάνω είναι σε μεγάλο βαθμό μια σειρά από συμβάσεις που ρυθμίζουν/υποβοηθούν τη λειτουργία μιας συγκεκριμένης κοινωνίας με συγκεκριμένες ανάγκες σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Οι άνθρωποι είναι πρακτικά πλάσματα και, όταν κάτι παύει να τους εξυπηρετεί, το πετάνε. Νομίζω πως αυτό είναι υγιής αντίδραση - για να μην πω ότι συμβαίνει από κτίσεως κόσμου.

Όσον αφορά τον Κάκτο, τι να πω; Έχεις δίκιο cyrusgeo, αλλά απ’ την άλλη κάπως πρέπει να πιάσεις τον παλμό του (θεωρούμενου) target group σου. Θλιβερό, αλλά αληθινό.

Ζητώ συγγνώμη αν το ύφος μου ήταν έντονο – δεν είχα τέτοιο σκοπό.

ρούλα

Elias said...

Οι έλληνες κλασικοί είναι το πλέον παγκοσμιοποιημένο προιόν που γέννησε αυτός ο τόπος. Διαβάζονται και μεταφράζονται σε πάμπολλες γλώσσες σε αντίθεση με οποιαδήποτε πνευματική παραγωγή έγινε μετά τον εκχριστιανισμό του ελλαδικού χώρου. Εμείς εδώ απομονωμένοι αποκομμένοι από κάθε παγκόσμια εξέλιξη βαφτίζουμε την μιζέρια μας γνησιότητα , την καθυστέρηση μας παράδοση. Αντί να συμμετέχουμε στο παγκόσμιο πολιτισμό, αντί να βελτιώνουμε την τριτοκοσμική μας παιδεία, ταμπουρωνόμαστε πίσω από παλαιά επιτεύγματα, τα οποία πλέον δεν κατανοούμαι.

Anonymous said...

Πέρα από τις αναφορές/συσχετισμούς στον Κάκτο, ο πολιτισμός cyrus είναι ένα γράφημα με συνεχή γραμμική άνοδο; Διότι για εμένα, απεικονίζεται με την μορφή καμπυλών.

cyrus said...

Ρούλα, δεν νομίζω πως η σαφήνεια γραφής αποτελεί έντονο ύφος. Έτσι είναι -- εμείς σήμερα εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας όταν μαθαίνουμε ότι οι παλιότεροι (σύγχρονοι) κάτοικοι του τάδε αρχαιολογικού χώρου χρησιμοποίησαν πέτρες από τα εκεί αρχαία κτίσματα για να φτιάξουν τα σπίτια τους, αλλά ξεχνάμε ότι και οι αρχαίοι Έλληνες έτσι ενεργούσαν. Γι' αυτό και ο αιγύπτιος ιερέας (στο μύθο του Πλάτωνα για τον Σόλωνα) τους αποκαλούσε "αεί παίδες": δεν ήταν κολλημένοι σε κάποιο απώτατο παρελθόν, όπως εμείς σήμερα...

Ηλία, αυστηρός μεν, ακριβής δε (φοβάμαι...).

cyrus said...

Κωνσταντίνε, καλωσήρθες! Δεν είχα πάρει είδηση πως είχες γίνει μπλόγκερ -- φταίει η δουλειά, που λέγαμε...

Όχι, σε καμία περίπτωση δεν είναι ο πολιτισμός γράφημα με συνεχή γραμμική άνοδο -- ούτε και κάθοδο, βέβαια, όπως νομίζουν κάποιοι υπερσυντηρητικοί συμπολίτες μας. Είναι όπως η γλώσσα: μεταλλάσσεται ανάλογα με τις ανάγκες των χρηστών και το γενικότερο πολιτιστικό γίγνεσθαι (να που χρησιμοποιώ και απαρέμφατα...), και κάθε μορφή της δεν είναι ούτε καλύτερη ούτε χειρότερη από την προηγούμενη. Αξιολογικές κρίσεις μπορούν να γίνουν, αλλά αυτές θα είναι αναπόφευκτα προκατειλημμένες -- όπως και με την ιστορία...

Αυτό με τις καμπύλες θα πρέπει να μου το εξηγήσεις: αναφέρεσαι σε καμπύλες ακμής-παρακμής, ή σε κάτι άλλο;

Anonymous said...

Σε αυτές ακριβώς cyrus. Ακμής-παρακμής.

cortlinux said...

Βασικά είναι πολύ δύσκολο να σκεφτούμε εξελικτικά κι όχι στατικά. Είναι πολύ δύσκολο για τον ανθρώπινο νου να κατανοήσει ότι είναι προϊόν και κομμάτι μιας συγκεκριμένης πορείας και μάλιστα... χωρίς συγκεκριμένο στόχο (ειδικά στο τελευταίο παθαίνει κρίση και είναι εντελώς φυσιολογικό).

και νομίζω ότι σε μια γερασμένη πια κοινωνία όπως την δική μας είναι λογικό να παρουσιάζονται τέτοια φαινόμενα.

τραγελαφική σκέψη αλλά ίσως άμα αυξηθούν γεννήσεις να έχουμε κι ένα άνοιγμα της κοινωνίας μας. ίσως ένα καινούριο babe boom.

Περαστικός said...

Και εμένα με ξενίζει αυτή η διαφήμιση όποτε την ακούω. Η διάδοση των αρχαίων συγγραφέων ήταν και είναι ένα προϊόν της παγκοσμιοποίησης της εποχής. Όσοι από αυτούς τους συγγραφείς έγραψαν κατά τα ελληνιστικά ή ρωμαϊκά χρόνια γενικά δεν διαμαρτύρονταν για την τότε "παγκοσμιοποίηση". Όσοι από αυτούς αναφέρονταν στα ελληνιστικά βασίλεια ή στη Ρώμη, μάλλον θετική στάση είχαν. Οι υπέρμαχοι της "παράδοσης" δεν σκέφτονται ότι βασικά συστατικά αυτής της παράδοσης κάθε άλλο παρά γηγενή είναι. Φανταστείτε πώς θα αντιδρούσαν σήμερα αν μας ερχόταν μια θρησκεία από το εξωτερικό και αυτή άρχιζε να κερδίζει έδαφος έναντι της ορθόδοξης εκκλησίας, και όμως, αυτό ακριβώς έγινε με το σημερινό εθνικό μας θρήσκευμα. Η παγκοσμιοποίηση μπορεί να αποδυναμώνει τις εθνικές κουλτούρες ως προς την απόλυτη κυριαρχία τους, αλλά επίσης τις εμπλουτίζει και σίγουρα ενδυναμώνει το άτομο και αυξάνει τις επιλογές του.

Όχι μόνο το άτομο δεν γίνεται φτωχότερο και περισσότερο ομοιογενές, αλλά μπορεί να διαφοροποιηθεί όσο ποτέ άλλοτε από την κυρίαρχη κουλτούρα του τόπου του, κάνοντας τις δικές του επιλογές. Δεν ξέρω πόσοι ιάπωνες νέοι δεν γνωρίζουν τι είναι σαμουράι και αν αυτό έχει τελικά σχέση με την παγκοσμιοποίηση, αλλά το ότι ένας έλληνας νέος γνωρίζει τι είναι σαμουράι και μπορεί να αντλήσει στοιχεία από έναν πολιτισμό που βρίσκεται στην άλλη άκρη της γης, είναι ένα από τα καλά της. Η ποικιλομορφία των λαών ενδεχομένως να μειώνεται, αλλά η ποικιλομορφία των ατόμων αυξάνεται και ίσως αυτό να τρομάζει περισσότερο. Ειρωνικό είναι επίσης ότι ένας λαός που βασιζόταν πάντα στο εμπόριο και τη θάλασσα ξαφνικά φοβάται την παγκοσμιοποίηση.

Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι ένα σχέδιο που καταστρώνεται από 10 άτομα ή οργανώσεις, αλλά φυσική εξέλιξη λόγω της αλλαγής της εμβέλειας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Σήμερα, η αντιμετώπιση ενός προβλήματος, όπως π.χ. ης μόλυνσης, απλώς δεν μπορεί να γίνει σε εθνικό επίπεδο. Η λειτουργία της οικονομίας και οι όροι με τους οποίους διεξάγεται αυτή, επίσης απαιτεί διεθνείς συνεργασίες και φορείς, αυτό έχει ως φυσικό αποτέλεσμα την αποδυνάμωση των εθνικών κυβερνήσεων, καθώς αυτές είναι υποχρεωμένες να εκχωρήσουν αρμοδιότητες σε υπερεθνικούς φορείς. Η πόλη-κράτος δεν μπορεί να υπάρξει σήμερα όχι διότι κάποιοι έλαβαν μια τέτοια απόφαση, αλλά διότι δεν μπορεί να καλύψει τις σημερινές ανάγκες, δεν θα μπορούσε να διαχειριστεί καν θέματα της προ-βιομηχανικής εποχής. Κάθε μετάβαση φέρνει προκλήσεις και προβλήματα. Ας ελπίσουμε να ανταποκριθούμε σε αυτά επιτυχώς.

basik-ly said...

Οι αρχαίοι Έλληνες κλασικοί έχουν έναν κοινό αντίπαλο: τους κακούς εκδότες.

proinos said...

Να μην ξεχνάμε ότι ο Χατζόπουλος είναι και τρόφιμος του Δισεβδομαδιαίου Ιδρύματος Κιτρινότροπης Παλινόρθωσης Αξιών "ο Μάκης" (όπως λέμε ψησταριές "ο Λεωνίδας"), οπότε η υιοθέτηση συνωμοσιολογικών στρατηγικών μάρκετινγκ είναι το λιγότερο...

cyrus said...

Dear cl, αρκετά καλή απεικόνιση...

cortlinux, ναι, η έννοια της συνεχούς μεταβολής τρομάζει πολλούς ανθρώπους -- γι' αυτό και οχυρώνονται τόσο πολύ πίσω από βολικές ιδεοληψίες...

περαστικέ, θίγεις σημαντικά θέματα, και δεν μπορώ να τα σχολιάσω όλα. Τότε η "παγκοσμιοποίηση" γινόταν με ελληνικούς όρους, οπότε τους βόλευε και επιβεβαίωνε την ισχύ τους. Η δε ομοιογένεια για τους "αντιπαγκοσμιοποιητές" (τζήζους...) είναι "κακή" όταν αφορά σε έναν μεγάλο γεωγραφικό χώρο, ενώ είναι "καλή" όταν παίζει το ρόλο του συνεκτικού ιστού στα στενά γεωγραφικά πλαίσια ενός έθνους-κράτους. Τι να πεις...

basik, παραείσαι αυστηρός -- το εγχείρημα να βγάλεις ΟΛΑ τα σωσμένα έργα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας είναι σημαντικό...

Πρωινέ, καθιερώθηκε: ΔΙΚΠΑ...

hominid said...

Κάποτε (όχι τόσο παλιά) ο κ. Χατζόπουλος έλεγε ότι "τα έργα της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας δεν τα είδαμε ποτέ ως αναγνώσματα" και ότι θα έπρεπε να πλησιάσουμε τους συγγραφείς τους "όπως τους ξένους συγγραφείς", "χωρίς να ζητάμε απ' αυτούς τίποτα περισσότερο από μια πνευματική απόλαυση". Μακάρι να ήταν τόσο απλό, αλλά ούτε τα αρχαιοελληνικά κείμενα (ακόμη και μεταφρασμένα) είναι πάντοτε αμέσως βατά και ελκυστικά σε έναν μέσο αναγνώστη, ούτε μπορείς να δημιουργήσεις με το ζόρι πνευματικά ενδιαφέροντα εκεί που δεν υπάρχουν: Γνωρίζουμε καλά ότι παραμένουν ιδεολογικές, κυρίως, οι εγχώριες ανάγκες που καλείται να καλύψει η αρχαία Ελλάδα - αν υπάρχουν και κάποιες πνευματικές, είναι εξαιρετικά δυσδιάκριτες.

Οπότε ξέχασε και ο κ. Χατζόπουλος την αρχαία λογοτεχνία ως πηγή πνευματικών απολαύσεων και προβάλλει πλέον εκκωφαντικά αυτή την εκδοτική του πρωτοβουλία σαν μια μορφή πολιτιστικής "αντίστασης" (θυμίζω και εκείνη τη φοβερή διαφήμιση με τον κ. Γεωργουσόπουλο). Για ακόμη μια φορά, δηλαδή, αποδεικνύεται ότι η αρχαία Ελλάδα πρέπει να σερβίρεται με κάμποση ιδεολογική γέμιση για να καταναλωθεί ευρέως.

basik-ly said...

Διευκρινίζω: ΔΕΝ αναφέρομαι στον συγκεκριμένο εκδ. οίκο.

cyrus said...

basik, ώστε αλλού το πας...

hominid, και όχι μόνο πολιτιστικής αντίστασης: η διαφήμιση (και κακώς δεν το συμπεριέλαβα στο κυρίως ποστ) τελειώνει με την προτροπή "βοηθήστε τα παιδιά σας"...

Dormammu said...

Φίλε μου cyrus, μιας και είσαι στον χώρο, ασφαλώς θα ξέρεις πως συμπεριφέρεται ο Χατζόπουλος στις επαγγελματικές του συναλλαγές, τουλάχιστον με βιβλιοπωλεία που ζητούν να αγοράσουν απο αυτόν και να μεταπωλήσουν κάποιους τίτλους που τους ενδιαφέρουν.

Για όσους θέλουν να έχουν τα αρχαία ελληνικά κείμενα στην βιβλιοθήκη τους, συνιστώ να βρούν την σειρά Loebb Classical Library, απο την Harvard University Press με ολόσωστο αρχαίο κείμενο και εξαιρετική (αγγλική) μετάφραση. Του Χατζόπουλου η δουλειά είναι κάπως πρόχειρη, για να μην πω τίποτα πιο άσχημο.

Anonymous said...

«Αλλά ο πολιτισμός της αρχαίας Αθήνας (γιατί, ας μη γελιόμαστε, αυτόν εννοούμε συνήθως λέγοντας «αρχαίος ελληνικός πολιτισμός»)»

cyrysgeo,

πιστεύω κάνεις σημαντικό λάθος με το παραπάνω. Με μια πρόταση διαγράφεις τα πριν του «χρυσού αιώνα» και τα μετά του.
Δεν εννοείται μόνο η Αθήνα με τον όρο «αρχαίος ελληνικός πολιτισμός».
Τότε που τοποθετούνται τα ομηρικά έπη; Οι Ίωνες φιλόσοφοι δεν ήταν στην Αθήνα αλλά στις ελληνικές πόλεις των μικρασιατικών παραλίων. Δεν ανήκουν αυτοί εκεί;
Τις εκατοντάδες πόλεις σε όλο το μεσογειακό χώρο που τις βάζουμε;
Γιατί οι Συρακούσες που ήταν μία από τις ισχυρότερες και πλουσιότερες πόλεις δεν ανήκουν σε αυτόν τον πολιτισμό; Και πολλές άλλες πόλεις της Σικελίας. Όπως και η Μασσαλία ή η Νίκαια; Η ελληνιστική περίοδος που ανήκει;
Τα νησιά του Αιγαίου με σημαντική ιστορία όπως η Σάμος και η Ρόδος;
Το θέατρο της Επιδαύρου δεν είναι στην Αθήνα. Υπήρχαν θέατρα σε πολλές άλλες πόλεις και σε νησιά του Αιγαίου.
Π.χ αυτό
http://www.larissa-dimos.gr/larissa/city/A_arxaio_theatro.shtm
Και υπάρχουν δεκάδες ονόματα ανθρώπων που έζησαν σε άλλες πόλεις εκτός Αθήνας και άφησαν το στίγμα τους.
Φυσικά στην Αθήνα τελειοποιήθηκαν πολλές πτυχές της φιλοσοφικής αναζήτησης, της τραγωδίας και της πολιτικής πράξης. Η Αθήνα έχει κερδίσει δίκαιη μια περίοπτη θέση στην Ιστορία αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι η αρχή και το τέλος του «αρχαίου ελληνικόυ πολιτισμού».
Σκέψου ότι από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου στα 5 υπήρχε άμεση ελληνική ανάμιξη και κανένα δεν ήταν στην Αθήνα.

Στο δια ταύτα, το πρόβλημα είναι φυσικά το κοίταγμα αυτού του πολιτισμού μέσα από τον παραμορφωτικό σκοπό του σωβινισμού.
Θα έλεγα του χριστιανορθόδοξου σωβινισμού μας. Αντιμετωπίζουμε τον πολιτισμό αυτό λες και πρόκειται για θέμα πίστης και τον επακόλουθο φανατισμό που αυτή φέρνει. Του δίνουμε μεταφυσική διάσταση θεωρώντας ότι ήταν κάποιο τέλος της ανθρώπινης σκέψης και όχι η αρχή για μεγάλα γεγονότα.

cyrus said...

Dormammu, ομολογώ πως όχι, δεν γνωρίζω τη συμπεριφορά του "Κάκτου" προς τα βιβλιοπωλεία. Σε ό,τι αφορά τις εκδόσεις της αρχαίας γραμματείας, οι ευρωπαίοι έχουν κάνει πολύ καλύτερη δουλειά, αλλά το μια μετάφραση στα νέα ελληνικά είναι απολύτως απαραίτητη για να καταστήσουν αυτά τα κείμενα προσιτά σε όποιον θέλει να ασχοληθεί με αυτά.

Πάρη, το "αυτόν εννοούμε συνήθως" δεν σημαίνει ότι το επικροτώ κιόλας. Είχα κατά νου τη γνωστή καραμέλα περί δημοκρατίας, χρυσού αιώνα, Ακρόπολης, Σωκράτη κ.τ.λ.. Εννοείται πως έχεις απόλυτο δίκιο σε ό,τι αναφέρεις. Άλλωστε (προς ενίσχυση του παραδείγματός σου και προς επιβεβαίωση της βιασύνης μου), για τους πιο φασίζοντες συμπολίτες μας, το ιδανικό δεν είναι η αρχαία Αθήνα αλλά η αρχαία Σπάρτη.

Anonymous said...

cyrasgeo

τώρα το 'πιασα!

doctor said...

Έχω πολλά βιβλία του Κάκτου, όμως αυτή η διαφήμιση που ακούω κι εγώ πολύ συχνά είναι γελοία και απευθύνεται σε εθνικιστές οι οποίοι ως γνωστόν δεν διαβάζουν...

doctor

Mogwai said...

κακτος ονομα κ πραμα

cyrus said...

Δόκτωρ, ε όχι και δε διαβάζουν! Τους Λιακόπουλους και τους Σακκέτους τούς έχουν ξεκοκαλίσει...

mogwai, δωράκι...

doctor said...

cyrusgeo said...
Δόκτωρ, ε όχι και δε διαβάζουν! Τους Λιακόπουλους και τους Σακκέτους τούς έχουν ξεκοκαλίσει...


******

Cyrus, θα διαφωνήσω: Χιλιάδες αγοράζουν τα βιβλία, παρασυρόμενοι από τις μεταξωτές κορδέλες και τις αερολογίες των τηλεπωλητών, όμως ελάχιστοι τα διαβάζουν μετά, αφού μετά την παραλαβή, καταλαβαίνουν ότι έπεσαν σε απατεώνα, και ότι οι μεταξωτές κορδέλες ήταν φύκια.

Τα βιβλία αυτά είναι κακογραμμένα, ή κακώς μεταφρασμένα από αντίστοιχα αμερικάνικα, με κακή διάταξη της ύλης, και γενικά η προχειροδουλειά φαίνεται.

θα μου πεις που το ξέρω;
Έπεσε στα χέρια μου το "ο καιρός γαρ εγγύς" (αλί εμέ)...

Δεν σας λέω τίποτα...

doctor

Mogwai said...

χαχαχα ευχαριστω για το υπεροχο δωρακι!