27.2.07

Ελληνοχριστιανομηρική Αγωγή

Το προηγούμενο τεύχος του περιοδικού «Ελληνική Αγωγή», το οποίο ίδρυσε ο κ. Άδωνης Γεωργιάδης, φιλοξενεί δύο πολύ ενδιαφέροντα άρθρα — ενδιαφέροντα για λόγους που θα καταλάβετε παρακάτω: Το ένα τιτλοφορείται «Αστρολογία: Επιστήμη, ή όχι;» και υπογράφεται από τον κ. Χρήστο Παΐζη, και το άλλο τιτλοφορείται «Γνώριζε ο Χριστός τον Όμηρο;» και υπογράφεται από τον κ. Άγγελο Σακκέτο.

Ξεκινώντας από το δεύτερο άρθρο, να θυμίσω ότι ο κ. Άγγελος Σακκέτος (επονομαζόμενος και «Σακκέτος-Πακέτος») είναι ένας από τους βασικούς συγγραφείς με τους οποίους συνεργάζεται (και των οποίων τα έργα εκδίδει) ο κ. Δημοσθένης Λιακόπουλος. Και, πραγματικά, είναι από τα τελευταία ονόματα που θα περίμενα να δω σε ένα περιοδικό που θέλει να θεωρείται «σοβαρό» και «επιστημονικό». Ο λόγος είναι ότι τα «επιχειρήματα» που χρησιμοποιεί γενικότερα ο εν λόγω συγγραφέας για να περάσει τις απόψεις του είναι είτε γεμάτα λογικές πλάνες είτε απλά μυθεύματα και φαντασιογενείς εικασίες.

Ο κ. Σακκέτος ξεκινά διαφημίζοντας τα υπόλοιπα βιβλία που του έχει εκδόσει ο κ. Λιακόπουλος — άλλωστε, και το «άρθρο» είναι, στην πραγματικότητα, διαφήμιση του νέου του βιβλίου, του οποίου η έκδοση επίκειται. (Όλα αυτά, θυμίζω, στο περιοδικό του κ. Γεωργιάδη — αυτό το λέω για όσους μου έχουν διαμαρτυρηθεί στο παρελθόν για το ότι «τους βάζω στο ίδιο τσουβάλι».) Και στέκεται σε ένα από αυτά, απ’ όπου παραθέτει το παρακάτω απόσπασμα:

Είναι αλήθεια ότι, όπως αποδείξαμε ήδη, υπήρξε μια σημαντική επίδραση της αρχαίας ελληνικής σκέψεως και σοφίας σε όλα τα μήκη και πλάτη της τότε γνωστής γης, λόγω της μεγάλης ελληνικής γλωσσικής επικράτειας. Είναι, επομένως, βέβαιον ότι όσοι μιλούσαν την ελληνική γλώσσα — και ιδίως οι λόγιοι — είχαν μια άμεση ή έμμεση σχέση με την αρχαία ελληνική γραμματεία. Το ίδιο και ο Χριστός. Ως άνθρωπος — και όχι ως Θεός, που γνωρίζει τα πάντα — είχε αποκτήσει ελληνική παιδεία.

Εσείς τι καταλαβαίνετε από αυτή την παράγραφο; Εγώ καταλαβαίνω ότι ο συγγραφέας βγάζει το συμπέρασμα που θέλει ακολουθώντας τη λογική πλάνη του non sequitur — δηλαδή, διατυπώνει πρώτα μια γενικώς παραδεκτή θέση και τη χρησιμοποιεί ως απόδειξη για ένα συμπέρασμα που δεν προκύπτει λογικά από αυτή. Ναι, η ελληνική γλώσσα ήταν ευρύτατα διαδεδομένη. Ναι, οι λόγιοι θα πρέπει να είχαν κάποια επαφή με την ελληνική γραμματεία. Από πού προκύπτει, όμως, ότι το ίδιο συνέβαινε και με το Χριστό;

Ο συγγραφέας συνεχίζει το άρθρο του με μια εντυπωσιακή ομολογία:

Το αν ο Χριστός είχε μελετήσει Όμηρο, τούτο βεβαίως δεν είμεθα εις θέσιν να το γνωρίζουμε, πέραν των όποιων υποθέσεων που μπορεί να κάνει ο καθένας μας.

Τι να σχολιάσει, κανείς; Αυτή και μόνο η φράση θα αρκούσε για να πετάξει κανείς το περιοδικό από το παράθυρο. Αν είναι να μιλάμε με υποθέσεις, άνθρωπέ μου, τι τα θες τα βιβλία και τα επιστημονικοφανή άρθρα; Γιατί δεν μας λες εξ αρχής ότι γράφεις μυθιστόρημα, να ξέρουμε κι εμείς τι διαβάζουμε;

Ο κ. Σακκέτος, όμως, συνεχίζει ακάθεκτος. Μπορεί να μην διαθέτει καμιά απόδειξη για το ότι ο Χριστός είχε διαβάσει Όμηρο, μας παραθέτει, όμως, μια ένδειξη. Και η ένδειξη αυτή είναι ότι, 18 αιώνες αργότερα, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, βαθύς γνώστης της Αρχαίας Ελληνικής, μετέφρασε το Ευαγγέλιο της Αναστάσεως στην ομηρική γλώσσα!

Επειδή αν ήμουν στη θέση σας θα μου φαινόταν απίστευτο ότι θα τολμούσε κανείς να χρησιμοποιήσει ένα τόσο «ατράνταχτο επιχείρημα», σας το παραθέτω αυτούσιο:

Ας κάνουμε τώρα έναν συνειρμό: Αν σκεφθούμε ότι, όπως λέει και ο ευαγγελιστής Ιωάννης, «ο Ιησούς έκανε βέβαια και πολλά άλλα θαύματα μπροστά στους μαθητές του, που δεν είναι γραμμένα σ’ αυτό εδώ το βιβλίο. Αυτά, όμως, γράφτηκαν για να πιστέψετε πως ο Ιησούς είναι ο Χριστός ο Υιός του Θεού, και πιστεύοντας να έχετε δι’ αυτού την ζωή», αλήθεια, γιατί ο άγιος Νικόδημος έγραψε το αναστάσιμο ευαγγέλιο και στην ομηρική γλώσσα; Τι εγνώριζε, άραγε;

«Έναν συνειρμό»… Μάλιστα… Όταν οι συνειρμοί παίρνουν τη θέση των αποδείξεων, νομίζω πως τα λόγια είναι περιττά… Αλλά αυτό κάνει συνεχώς (και σε άλλα βιβλία του) ο κ. Σακκέτος. Και γι’ αυτό, άλλωστε, ταιριάξανε τόσο καλά με τον κ. Λιακόπουλο — γιατί σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο. Και, αν νομίζετε πως ο κ. Γεωργιάδης σκέφτεται διαφορετικά, μάλλον δεν παρακολουθείτε τις εκπομπές του…


Το πρώτο άρθρο στο οποίο αναφέρθηκα είναι ενδιαφέρον για άλλο λόγο.

Ο συγγραφέας θέτει το ερώτημα εάν η αστρολογία είναι επιστήμη ή όχι. Το ερώτημα αυτό καθαυτό δεν θα με απασχολήσει εδώ — άλλωστε, την άποψή μου μάλλον θα την ξέρετε. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι το τι ποιότητας επιχειρήματα παραθέτει. Και το εντυπωσιακό είναι οι αντιφάσεις στις οποίες πέφτει.

Ο συγγραφέας ξεκινά χρησιμοποιώντας τη λογική πλάνη της «επίκλησης στην αυθεντία». Το ωραίο είναι πως έχει συνείδηση ότι το κάνει, και γι’ αυτό, λίγο παρακάτω, λέει πως «η επίκλησις στην αυθεντία δεν πιστεύουμε πως είναι και η καλλίτερη μορφή πειθούς». Λίγο αργότερα, όμως, πέφτει ξανά στην ίδια πλάνη, όταν κατακρίνει το γεγονός ότι «όλοι σχεδόν που την απορρίπτουν [εννοεί την αστρολογία], την απορρίπτουν χωρίς προηγουμένως να την έχουν σπουδάσει», και όταν αναφέρει πως «στην Αγγλία και στις Η.Π.Α. Κολλέγια και Πανεπιστήμια έχουν εντάξει την Αστρολογία στο πρόγραμμά τους, δίνουν ακόμα και μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών σε αυτό το αντικείμενο». Μα, το ότι διδάσκεται σε κάποια Πανεπιστήμια δεν σημαίνει πως είναι και επιστήμη. Η θεολογία διδάσκεται σχεδόν παντού, αλλά δεν είναι επιστήμη. Υπάρχουν και πανεπιστημιακού επιπέδου σχολές ομοιοπαθητικής, αλλά ούτε η ομοιοπαθητική είναι επιστήμη. Και η συγγραφή διδάσκεται (σε τμήματα «δημιουργικής γραφής»), αλλά ούτε κι αυτή είναι επιστήμη. Όλα αυτά είναι απλώς «γνωστικά αντικείμενα» (ας πούμε…) και, εφόσον υπάρχει ενδιαφέρον από πιθανούς φοιτητές (οι οποίοι θα δώσουν και τα σχετικά δίδακτρα, βέβαια), κάποια πανεπιστήμια αποφασίζουν να ανοίξουν κάποιο σχετικό τμήμα.

Στη συνέχεια, ο συγγραφέας δίνει κάποιους πολύ καλούς ορισμούς για το τι είναι και πώς ενεργεί η επιστήμη, δείχνοντας ότι κατέχει αρκετά καλά το αντικείμενο, και μετά δίνει κάποια επιχειρήματα που, κατά τη γνώμη του, θα μπορούσαν να συγκαταλέξουν την αστρολογία στις επιστήμες. Εδώ έχω αρκετές αντιρρήσεις, αλλά δεν θα επεκταθώ, γιατί το ποστ αυτό δεν έχει ως θέμα την αστρολογία.

Αμέσως μετά, όμως, ο συγγραφέας κάνει την μεγάλη ανατροπή όλων όσων έχει προσπαθήσει με πολύ κόπο να αποδείξει: αναφέρεται στην αστρολογία ως τέχνη, και σημειώνει πως χρειάζεται και «ταλέντο»:

[…] ένας αστρολόγος μπορεί να έχη όλα τα δεδομένα για ένα χάρτη — γωνίες, οικοθεσία, διακυβέρνησι, δεκανούς, πρόσωπα, όρια κ.ά. — αλλά να μην μπορεί να αποφανθή, ειδικά αν κάποια στοιχεία είναι αντιφατικά μεταξύ τους. Εδώ χρειάζεται συνδυαστικά ταλέντο, εδώ ο αστρολόγος γίνεται καλλιτέχνης, που υπηρετεί μια «τέχνη συνδυαστική».

Με άλλα λόγια, όπου υπάρχουν αντιφάσεις στα δεδομένα, πρέπει να επέμβουμε για να τις «λειάνουμε», να συνδυάσουμε επιλεκτικά τα δεδομένα, να συμβιβάσουμε τα ασυμβίβαστα.

Λυπάμαι, αλλά αυτή η λογική δεν είναι καθόλου, μα καθόλου, επιστημονική. Για έναν επιστήμονα, τα αντιφατικά δεδομένα σημαίνουν πως κάτι δεν πάει καλά με την αρχική θεωρία, οπότε θα πρέπει να την αναθεωρήσει. Η λογική που περιγράφει ο κ. Παΐζης είναι χαρακτηριστική ενός δογματικού τρόπου σκέψης, ο οποίος προσπαθεί να «στριμώξει» με οποιονδήποτε τρόπο τα δεδομένα στην αρχική θεωρία, η οποία είναι εκ των προτέρων σωστή και, επομένως, πρέπει να παραμείνει αναλλοίωτη.

Η πρώτη ύλη της θρησκείας, δηλαδή…

26 comments:

Anonymous said...

Μπαίνεις στα χωράφια του funel και θα σε μαλώσει! Εκτός αν έχετε συμφωνήσει να του πασάρεις θέματα :-Ρ

Lion said...

Χαρα στο κουραγιο σου αγαπητε cyrusgeo. Να αφιερωνεις τοσο χρονο για δειξεις τις βλακειες τους. Εγω δεν θα αντεχα να διαβαζω τετοια κειμενα μεχρι τελους.

Σε βλεπω λιγο σαν γιατρο (μην με παρεξηγησεις παρακαλω). Και οι γιατροι κανουν μια δουλεια με την οποια δεν θα μπορουσα να καταπιαστω ποτέ. Ειναι ομως μια απαραιτητη δουλεια.

Για το περιεχομενο των κειμενων που παραθετεις, τι να πω; Μονο λυπημενο κουνημα του κεφαλιου ταιριαζει.

Ενα στοιχειο με ενδιαφερει περισσοτερο: τι εμβελεια εχουν τετοια κειμενα; Ποιο ειναι το τιραζ τετοιων βιβλιων; Ποσοι ειναι αυτοι που πιστευουν τετοια φουμαρα;

αθεόφοβος said...

Λες να στείλω στο περιοδικό το περισπούδακτο πόνημα μου «Γιατί η αρωματοθεραπεία έχει αρνητική επίδραση στην αστρολογική διάγνωση των δια της ομοιοπαθητικής μεθόδου θεραπευομένων νοσημάτων» ;

Jim.Hellas said...

Πάλι καλά που έκανες το σχόλιο στο τέλος για τον κ. Γεωργιάδη! Τρόμαξα σε μια στιγμή ότι αυτόν τον θεωρείς ιδιαίτερα σοβαρό επιστήμονα/πολιτικό/παρουσιαστή/δημοσιογράφο κτλ και δεν τον έχεις στο ίδιο ράφι (ή τσουβάλι...) με τον Λιακό και τον Σακέτο Πακέτο.

Ούνα ράτσα (ΕΛληνική) ούνα φάτσα.

Ελπίζω να μην πλήρωσες για να αγοράσεις το περιοδικό... εκτός και αν σου τέλειωσε το κωλόχαρτο βέβαια... :)

An-Lu said...

Καλά τα λες...ελπίζω να πείσεις κανένα πρώην πρόβατο... ;-)

Περαστικός said...

Ένα μεγάλο πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν διαβάσει ποτέ έργο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, αλλά διαβάζουν μανιωδώς διάφορα pulp βιβλία όπως των εν λόγω συγγραφέων και μορφώνουν και άποψη για τις "μυστικές" γνώσεις που υποτίθεται ότι περιέχονται στα αρχαία κείμενα. Το να αναζητά κάποιος το περίεργο και το απίθανο έχω ξαναπεί ότι για εμένα δεν είναι πρόβλημα, αφού όμως έχει σκάψει γερά θεμέλια στη λογική και γνωρίζει τι είναι άσκηση της φαντασίας, τι ευσεβής πόθος, τι εικασία. Ιδίως η επιχειρηματολογία της πρώτης περίπτωσης δεν στέκει ούτε σε καλής ποιότητας κόμικ. Για τη δεύτερη περίπτωση, χωρίς να θέλω να υπερασπιστώ την αστρολογία, θυμήθηκα έναν καθηγητή των μαθηματικών όταν έκανα το μεταπτυχιακό μου στην Αγγλία. Λύνοντας κάποια άσκηση προχωρημένων μαθηματικών στον πίνακα γύρισε και μας είπε μια φράση περίπου σαν αυτή «Για να συνεχίσουμε από εδώ και πέρα τη λύση, καθώς οι επιλογές είναι πολλές, δεν φτάνουν οι γνώσεις, πρέπει να έχουμε αίσθηση (feeling) και ταλέντο». Βεβαίως, η διαφορά των μαθηματικών από την αστρολογία είναι ότι, στα μαθηματικά, από τη στιγμή που η λύση θα παρουσιαστεί, είναι άμεσα ελέγξιμη και δεν επιδέχεται αμφισβήτηση.

cyrus said...

Νίκο, σε αυτά τα θέματα έχουμε κοινά ενδιαφέροντα με τους Ιππότες του Μυστικού Τάγματος FunEL...

Dralion, το κάνω γιατί με ενδιαφέρει να καταδείξω τις λογικές πλάνες. Αν δεν κάτσεις να σκεφτείς αυτό που ακούς, πείθεσαι. Πρέπει να μάθουμε να σκεφτόμαστε. Το τιράζ δεν έχει τόση σημασία. Μάλλον είναι μικρό, και, σε άλλη περίπτωση, θα μιλούσαμε για περιθωριακά έντυπα. Η διαφορά είναι ότι αυτό το έντυπο προωθείται και μέσω της τηλεόρασης (από ΔΥΟ κανάλια), και το εκδίδει πολιτικό στέλεχος — και πιθανότατα μέλλων βουλευτής...

Αθεόφοβε, πρώτα θα συνεννοηθείς με το Λιακόπουλο, για να το εκδώσει. Μετά, η καριέρα σου είναι εξασφαλισμένη...

Τζιμ, θα σε μαλώσω — έχω αναφερθεί αρκετές φορές στον Άδωνη Γεωργιάδη, και η άποψή μου ήταν πάντοτε σαφής...

Γοργόνα μας, η μόνη μας ελπίδα είναι να αρχίσουν τα "πρόβατα" να σκέφτονται κάπως πιο ορθολογικά. Κι αυτό δεν μπορώ να το κάνω εγώ — είναι δουλειά άλλων...

Περαστικέ, όλοι οι άνθρωποι έχουν ευσεβείς πόθους και ...ευσεβή φαντασία. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί δεν είναι ικανοί να τα διαχωρίσουν αυτά από την πραγματικότητα.

pølsemannen said...

Κοιτάχτε,

Ο διακεκριμένος διεπιστημονικοθρησκευτικοενορατικός ερευνητής Σακέτος έχει κάποιον δίκαιον.

Υπάρχουν 2 εκδοχές:

α. Ο Ιησούς είχε διαβάσει Όμηρο.

βου. Ο Ιησούς δεν είχε διαβάσει Όμηρο.

Δεν θα λέγατε λοιπόν ότι υπάρχει σαφής δεδομένη, δεδηλωμένη και αποκρυσταλλωμένη πιθανότης, η σωστή απάντησις δια την τοστιέραν LG, να είναι η (α);;;

Η οποία δεδομένης της αγνοίας μας για τον βίο του Ιησού πριν το 30ο έτος της ηλικίας του μας ωθεί να ανεβάσουμε την πιθανότηταν αυτήν στο 50% (τουλάχιστον!).

Αναρωτιέμαι τι μπορείτε να αντιπαρατάξετε σε τέτοια ακλόνητα επιχειρήματα.

Όσο δια την αμφισβήτησιν της αστρολογικής επιστήμης, αδυνατώ μα τον Οφιούχον, τον Ποσειδώναν, τον Ουρανόν, τον Πλούτωνα μετά του Χάροντος και την Ζήναν (Όχι την Πέγκην, την άλλην) αυτοπροσώπως να
σας εννοήσω.

Διατί δεν ρωτείτε τον Τιτάναν της υποκριτικής Παύλον Χαϊκάλην να σας ενημερώσει επί του θέματος;;;

Αμάν πια αυτή η καχυποψία σας….

Λιπαρδόνιος said...

Το ότι ο Ιησούς διάβαζε Όμηρο είναι αποδεδειγμένο επιστημονικώς και δεν κατανοώ προς τι η συζήτηση για δεδομένα γεγονότα.

Εκεί που διχάζεται η επιστημονική κοινότητα μέχρι σήμερα είναι για το εάν διάβαζε Ιλιάδα ή Οδύσσεια...

dodo said...

Πριν διαβάσω το παρόν, δεν είχα ακούσει ούτε Σακκέτο, ούτε Παϊζη, ούτε Γεωργιάδη- ούτε καν την "Ελληνική Αγωγή".
Πού κυκλοφορούν όλα αυτά...

Rodia said...

14.500 πτυχιούχοι αστρολόγοι, δηλωμένοι στην εφορία ως ελεύθεροι επαγγελματίες. Το Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών ώς αναγνώριση πτυχίου. Τι θα δούμε ακόμα..?

17.000 άστεγοι εδώ, στην Ελλάδα. Κατά τα άλλα, «το έργον της εκκλησίας μας είναι σημαντικόν...» κλπ κλπ, όπως λέει ο κ. Χριστόδουλος.

:-) ρίχ'τους στ' αυτιά λέμε!

(παραφράζοντας το γνωστό του Σεφέρη: Οπου και να κοιτάξω, στην Ελλάδα βλέπω απατεώνες)

Rodia said...

..όσο για το αν ο Χριστός είχε μελετήσει Ομηρο, φυσικά και είχε! Οι αποδείξεις των διδάκτρων βρίσκονται στα μυστικά αρχεία του Βατικανού.

Π said...

Eίστε και κακόβουλοι και αστοιχείωτοι. Aπό το άπειρο πλήθος αποδείξεων περιορίζομαι μόνο στην επί του όρους ομιλία (κατά Mατθαίο 5-7), μιά και τη μετέφρασε ο Μαύρος Γάτος:

«Ευτυχισμένοι όσοι πεινούν και διψούν για δικαιοσύνη, γιατί θα χορτάσουν». «Eυτυχισμένοι να είστε αν σας συκοφαντήσουν με τα χειρότερα ψέματα και με κάθε δυνατή πονηριά». «Όταν λέτε ναι, να είναι ναι, όταν λέτε όχι, να είναι όχι. Τα πολλά λόγια δεν μπορεί παρά να είναι πονηρά». Σαφείς αναφορές στον Oδυσσέα.

«Όπου βρίσκεται ο θησαυρός σας, εκεί είναι και η καρδιά σας». Σαφής αναφορά στον καημό για την Ωραία Eλένη.

«Αν την ώρα που προσφέρεις θυσία θυμηθείς ότι ο αδελφός σου κάτι έχει μαζί σου, άφησε την προσφορά σου μπροστά στο θυσιαστήριο, πήγαινε να τα βρεις με τον αδελφό σου, κι έλα μετά να προσφέρεις το δώρο σου». «Δέστε τα πουλιά του ουρανού». Σαφείς αναφορές στις θυσίες και την οιωνοσκόπηση πριν την εκστρατεία.

«Δεν γίνεται να τρυγήσεις σταφύλια από τις αγκαθιές, ούτε από τις τσουκνίδες να μαζέψεις σύκα». «Κάθε δέντρο που δεν μπορεί να δώσει καλούς καρπούς, κόβεται και ρίχνεται στην φωτιά». Σαφείς αναφορές στις οδηγίες προς τους στρατιώτες κατά τη στρατοπέδευση.

«Να μπείτε από την στενή πύλη, γιατί πλατειά είναι η πύλη και φαρδύς είναι ο δρόμος που πηγαίνει προς την καταστροφή». Σαφέστατη αναφορά στις οδηγίες για την εισβολή.

«Μην ασχολείστε λοιπόν με το τι θα φάτε, τι θα πιείτε, πώς θα ντυθείτε». Σαφής αναφορά στην έκλυτη χλιδή της Tροίας.

«Ευτυχισμένοι όσοι πενθούν, γιατί θα παρηγορηθούν». «Όταν προσεύχεσαι, να μην προσεύχεσαι όπως αρέσει στους υποκριτές, που προσεύχονται όρθιοι στις συναγωγές και στις γωνίες των πλατειών για να τους δουν οι άλλοι». Σαφείς αναφορές στον Πρίαμο.

«Κι αν κάποιος προσβάλει τον αδελφό του, θα είναι ένοχος». Σαφής αναφορά στον Πάρι και τον Έκτορα.

«Ακούσατε ότι ειπώθηκε στους αρχαίους, 'ου μοιχεύσεις'. Εγώ σας λέω πως όποιος δει μια γυναίκα και την ποθήσει, ήδη μέσα στην καρδιά του έχει μοιχεύσει μαζί της». Σαφής αναφορά στην Πηνελόπη και τους μνηστήρες.

«Κανείς δεν μπορεί να δουλεύει σε δύο αφεντικά· ή τον πρώτο θα μισήσει και τον άλλον θ’αγαπήσει, ή με τον πρώτο θα δεθεί και τον δεύτερο θα περιφρονήσει». Σαφής αναφορά στον πιστό υπηρέτη του Oδυσσέα.

«Μην δίνετε τα πολύτιμα στα σκυλιά, ούτε να πετάτε τα μαργαριτάρια στα γουρούνια». Eμπνευσμένο από το επεισόδιο της Kίρκης.

«Και για τα ρούχα σας, γιατί τόσο πολύ νοιάζεστε;» Σαφής αναφορά στο επεισόδιο της Nαυσικάς.

«Φωτοδότης του σώματος είναι το μάτι. Αν το μάτι σου είναι αθώο, όλο σου το σώμα θα είναι φωτεινό. Αν το μάτι σου είναι πονηρό, όλο σου το σώμα θα είναι σκοτεινό». Kαταφανής αναφορά στον Kύκλωπα, αφού μιλάει για ένα μάτι αντί δύο.

funEL said...

k. κύρους το Τάγμα σας κάνει επίσημη πρόταση να του παραχωρήσετε τον κ. Π.
Είναι εντολή γέροντα.
Τον θέλουμε για τις δικές μας αναλύσεις.

+επεσεστημαρμιταμικρος+
+δενεξηγειταιαλλέως+
+τρομαξαμεολοκληροταγμα+

ο δείμος του πολίτη said...

Τι να πω δεν ξέρω. Γελάω ακόμα με τις παπαριές που ακούω και διαβάζω. Το πρόβλημα είναι ότι γίνονται επιστήμονες και όλοι έχουν μεθοδολογία που ποτέ δεν απέκτησαν. Αλλά διαβάζοντας τα αποσπάσματα που παραθέτεις μπορώ να πω πως ούτε επιχειρήματα παρουσιάζονται που να στηρίζονται στη λογική των δύο συνησταμένων που να προκύπτει η αλήθεια από τη μεταξύ τους λογική σχέση. Στον αέρα δηλαδή η λογική της επιχειρηματολογίας.

Helix Nebulae said...

Ο Χριστός είχε διαβάσει Όμηρο σαφέστατα, κι αυτό γιατί τον είχε διδαχτεί στο σχολείο όπως όλα τα καλά ελληνόπουλα. Και αφού μου παριστάνετε τους επιστήμονες και ζητάτε επιχειρήματα, ιδού γιατί ο Χριστός ήταν αναμφισβήτητα Έλληνας:

1) Μέχρι τα 30 του έμενε με τους γονείς του.

2) Δε δούλεψε ποτέ του, κι όταν το έκανε κανείς δεν κατάλαβε τι δουλειά ακριβώς έκανε.

3) Πίστευε ότι η μάνα του ήταν παρθένα,

4) ενώ παράλληλα εκείνη πίστευε πως ο γιός της είναι Θεός.

Πειστήκατε τώρα άθεοι;

Anonymous said...

Helix Nebulae είσαι αντίχριστος και θα καείς στη κόλαση. Να αγοράσεις δέκα αντίτυπα του "Αμην λέγω ημίν" και να τα μοιράσεις σε δεκα άθεους (που συναναστρέφεσαι) για να συγχωρεθείς.

cyrus said...

pølsemannen, υπάρχουν κι άλλες εκδοχές:

γου. Ο Ιησούς είχε διαβάσει Σακκέτο.

δου. Ο Όμηρος είχε διαβάσει Ιησού.

Ε. Ο Όμηρος ήταν προηγούμενη ενσάρκωση του Ιησού και έβαλε στα έπη του συγκεκριμένα κρυφά στοιχεία ώστε, χιλιετηρίδες αργότερα, ο μέγιστος Σακκέτος να κάνει αυτόν το συνειρμό ο οποίος θα αλλάξει για πάντα το ρου της ιστορίας...

cyrus said...

Απόλλωνα, μάλλον είχε διαβάσει το τρίτο ομηρικό έπος, που, δυστυχώς, δεν έχει διασωθεί ως τις μέρες μας: "Η Εκδίκηση των Μνηστήρων."

Dodos, (έχω ένα ντεζαβού, τώρα...) είσαι ευτυχισμένος άνθρωπος...

Ροδιά, όπου και να κοιτάξω, η Ελλάδα μού ρίχνει το IQ...

Π, παίρνεις προαγωγή...

Ταγματάρχα μου, ο μικρός μαθαίνει γρήγορα — όπου να 'ναι +θατουσφαειοκατωκοσμοσόλους+

Δείμε, τι λες; Αφού τα επιχειρήματά του είναι ακλόνητα: όσο και να τα καταρρίπτεις, αυτά εκεί θα μένουν — πώς ήταν το γιοφύρι της Άρτας; Ε, το ακριβώς αντίθετο...

Helix Nebulae, τα στοιχεία που παραθέτεις είναι συγκλονιστικά. Πάρε τηλέφωνο τον Σακκέτο, να τα συμπεριλάβει στο επόμενο βιβλίο του...

Γέροντα, αυτή η Κόλαση, σαν πολύ δε γεμίζει; Μήπως να πάω στο Όρος να μονάσω, να γλιτώσω και το μετά θάνατο συνωστισμό;

Νομίζω said...

ο Χριστός είχε διαβάσει Όμηρο γιατί... έτσι! Πάει και τελείωσε. Χτυπηθείτε όσο θέλετε με τον σκεπτικισμό και την λογική.
Είχε διαβάσει, είχε διαβάσει, είχε διαβάσει!

cyrus said...

Νομίζω, κι εγώ θα κρατήσω την αναπνοή μου!

ο δείμος του πολίτη said...

Βασικά τα επιχειρήματά του είναι σαν τη μαλακία που μόλις την τραξήξει ένας ανέραστος και παρθένος έφηβος -φαντασιωμένος την Πάμελα- θα τη σκουπίσει για να μην δει τα σημάδια η μητέρα του.

Artanis said...

Με μία προσπάθεια συνδυαστικής σκέψης θα μπορούσαμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα -χρησιμοποιώντας, φυσικά, και το ταλέντο μας- ότι η σύζευξη του Ομήρου, του Χριστού, όπως επίσης και του Οδυσσέα, ήταν οι 3 ιστορικές -αποδεδειγμένα, πλέον- συζεύξεις του Πλούτωνα, της Αφροδίτης και του Ερμή, οι οποίες έλαβαν χώρα σε 3 διαφορετικές χρονικές στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας και που δημιούργησαν ένα ισχυρό τρίγωνο, με τα γνωστά -και αποδεδειγμένα ιστορικά- γεγονότα.

Απορίες;;;

christina said...

@Artanis

Γιατί του Οδυσσέα και όχι της Πηνελόπης;

Artanis said...

Μα, αγαπητή μου passer-by, η Πηνελόπη σχετίζεται με την συναστρία της Μαρίας της Μαγδαληνής, κατά τον Κώδικα, βεβαίως βεβαίως...

:-)

cyrus said...

Γκουχ! Γκουχ!

Φτάνει με τους κώδικες, γιατί θα με αναγκάσετε να αλλάξω λειτουργικό...