Ειρωνεία...

Μάλιστα. Χθες, Δευτέρα, ο κυβερνήτης της Νότιας Ντακότα επικύρωσε, τελικά, το νόμο που απαγορεύει τις εκτρώσεις. Δυο ημέρες πριν την Ημέρα της Γυναίκας. Τι ειρωνεία…

Στο εξής, οι γυναίκες στη Νότια Ντακότα θα είναι υποχρεωμένες να τεκνοποιήσουν, άσχετα με το πώς προέκυψε η εγκυμοσύνη τους. Σε βίασε κάποιος ξένος; Ωραία, κάνε τώρα το παιδί του βιαστή σου – και μάλιστα με δικά σου έξοδα. Σε βίασε ο πατέρας σου; Ωραία, φέρε τώρα στον κόσμο τον καρπό της ανόσιας πράξης του – που πιθανότατα θα έχει και σοβαρά προβλήματα υγείας, με τα οποία θα πρέπει να ασχολείσαι όλη την υπόλοιπη ζωή σου. Τι είπες; Θέλεις να έχεις εσύ τον έλεγχο για το τι συμβαίνει στο σώμα σου; Δεν πας καλά, μου φαίνεται. Ακούς εκεί! Σηκώθηκαν τα πόδια να χτυπήσουν το κεφάλι! Άντε τώρα στην κουζίνα σου, πλύνε τα πιάτα, και μετά βάλε μπρος το βραδινό, γιατί εγώ με τους κολλητούς μου θα πάμε μια βόλτα μέχρι το στριπτηζάδικο εδώ πιο κάτω, και μετά σίγουρα θα πεινάμε.

Το ωραίο, όμως, είναι πως ο νόμος γράφει ότι σκοπός του είναι «να προστατέψει τα δικαιώματα, τα συμφέροντα και την υγεία της εγκύου μητέρας». Πόση ειρωνεία να αντέξει κανείς;

Κι αν νομίζετε ότι το γεγονός αυτό είναι περιθωριακό και «μακρινό», γελιέστε. Όταν σε ένα δημοκρατικό κράτος (ναι, ναι, ξέρω, αλλά παρόλα αυτά οι ΗΠΑ εξακολουθούν να είναι δημοκρατικό κράτος) η γυναίκα αντιμετωπίζεται σαν παιδομηχανή (για αντισύλληψη ούτε λόγος, αυτά είναι του Διαβόλου), νομίζετε πως θα αργήσουν να αναθαρρήσουν κι εδώ οι έχοντες παρόμοιες αντιλήψεις; Καλά… Εδώ θα ’μαστε…