19.3.06
Το κάστρο της ΝΕΤ πέφτει
Νόμιζα πως οι ειδήσεις στη ΝΕΤ ήταν οι πιο σοβαρές. Και πλήρες ρεπορτάζ από το εξωτερικό έχουν, και αντικειμενικότητα στην παρουσίαση των ελληνικών θεμάτων -- μερικοί, μάλιστα, την έχουν κατηγορήσει και για υπερβολικά αντιπολιτευτική διάθεση. Ξαφνιάστηκα, λοιπόν, όταν είδα ένα ρεπορτάζ επιπέδου Star και Alter για τις μεταμοσχεύσεις. Κάποιοι επιστήμονες, λέει (λέμε τώρα...), ερευνούν μήπως με τη μεταμόσχευση περνάνε από τον δότη στον λήπτη αναμνήσεις και άλλα στοιχεία της προσωπικότητάς του. Μα καλά, δεν υπάρχει κανένας εκεί πέρα που να κάνει έναν υποτυπώδη, έστω, έλεγχο στις ειδήσεις που προβάλλονται; Αυτή η φαντασιοπληξία λέγεται "κυτταρική μνήμη", και πρωτοέγινε της μόδας στις αρχές του 20ού αιώνα, δεν είναι κάτι καινούργιο. Περιττό να πως ότι είναι πέρα για πέρα μια αναπόδεικτη ανοησία. Κοιτάξτε όμως κι εδώ.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Το ότι η ΝΕΤ έχει καλές ειδήσεις είναι ένας μύθος που εκτός από κουτός είναι και επικίνδυνος.
Δεκτόν. Θα ήθελα, όμως κάποια επεξήγηση. Ποιες θεωρείς καλές, για παράδειγμα, και γιατί;
Γεγονός παραμένει ότι τη σήμερον ημέρα δεν μπορείς και δεν πρέπει να βασίζεσαι σε κανέναν. Μόνο στην δικιά σου έρευνα. Ίσως ούτε σε αυτήν. Και η επόμενη ερώτηση σου είναι, και πότε ήταν τα πράγματα διαφορετικά? Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι γεμάτη με μύθους. Μας αρέσουν οι μύθοι, τα όνειρα γενικά. Πάντως για το θέμα, όντως ο «δημοσιογράφος» θα μπορούσε να «ψαχθεί» περισσότερο.
Μα, κι εμένα μου αρέσουν οι μύθοι. Λατρεύω, για παράδειγμα, τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών (και το βιβλίο και τις ταινίες), όπως και την (καλή) επιστημονική φαντασία. Ξέρω, όμως, ότι είναι μύθος, δεν το μπερδεύω με την πραγματικότητα, ούτε βασίζω τη ζωή μου πάνω του. Αυτό είναι που θα έπρεπε να έχει γίνει κοινό κτήμα όλων των ανθρώπων -- αλλά ο διαφωτισμός επηρέασε τελικά μόλις ένα μικρό τμήμα του δυτικού κόσμου. Οι υπόλοιποι εξακολουθούν να μην μπορούν να διακρίνουν τη φαντασία από την πραγματικότητα, ή, ακόμη χειρότερα, να διαμορφώνουν ολόκληρη την πραγματικότητά τους με βάση μια φαντασία...
Post a Comment