Η Μουσική είναι Γυναίκα

Δυο καλοί φίλοι μου χάρισαν τον καινούργιο δίσκο της Cat Power (κατά κόσμον Chan Marshall). Τον άκουσα μονορούφι, δυο φορές απανωτά. Είχα καιρό να το κάνω αυτό. Η προτελευταία φορά ήταν με τον Tom Waits και το Real Gone, όταν με στοίχειωσε το Hoist That Rag, και η τελευταία με τους Arcade Fire και το Funeral, όταν έπαθα χοντρό κόλλημα με το Rebellion (Lies), το οποίο είχα διαρκώς στο repeat για πολλές μέρες.

Δεν είμαι (ακόμη) σε θέση να ξεχωρίσω κάποιο κομμάτι. Ολόκληρος ο δίσκος είναι ένα αριστούργημα. Ξεφεύγει κάπως από το γνώριμο μινιμαλιστικό ύφος της, αλλά το αποτέλεσμα την δικαιώνει, καθώς φαντάζει πολύ πιο πλήρες και ξεχειλίζει από καλό γούστο. Αλλά το ήξερα από παλιά ότι αυτή η κοπέλα έχει γούστο: από τότε που έμαθα ότι είχε διασκευάσει το The Fate of the Human Carbine, του Peter Jefferies. Το Free το λάτρεψα επίσης, αλλά τώρα πραγματικά τα λόγια δεν είναι αρκετά... Ακούστε το οπωσδήποτε. Καταπληκτική μουσική από μια καταπληκτική γυναίκα -- και όλα αυτά την ημέρα της γυναίκας.

Ό,τι καλύτερο.