Τι στο μπιπ ξέρουμε (the movie)

Τι στο μπιπ ξέρουμε (the movie)

Ήρθε, βλέπω, και στην Ελλάδα η ταινία What the bleep do we know, υπό τον τίτλο «Τι στο μπιπ ξέρουμε». Την ταινία την είδα στα αγγλικά πριν από λίγους μήνες, εξοργίστηκα, και ως εκ τούτου δεν μπορώ να μην τη σχολιάσω – αλλιώς θα σκάσω…

Η ταινία προσπαθεί να χρησιμοποιήσει ιδέες και παράδοξα της κβαντικής φυσικής (παρερμηνεύοντάς τα, φυσικά) για να «αποδείξει» το βασικό πιστεύω της φιλοσοφίας του new age: ότι το πνεύμα μπορεί να επηρεάσει την ύλη.

Για να το πετύχει αυτό, φέρνει τρία παραδείγματα:

1. Όταν, λέει, ο Κολόμβος έφτασε στην Αμερική, οι ιθαγενείς αρχικά δεν μπορούσαν να δουν τα πλοία του, γιατί δεν είχαν ξαναδεί τίποτα τέτοιο, οπότε τα πλοία αυτά δεν υπήρχαν στη δική τους πραγματικότητα. Πρόκειται ίσως για το πιο ηλίθιο πράγμα που έχω ακούσει ποτέ. Επιπλέον, δεν υπάρχει καμία πηγή που να αναφέρει κάποιο σχετικό θρύλο, πράγμα που οδηγεί με ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι το έβγαλαν από το νου τους οι κινηματογραφιστές. Ίσως για να δημιουργήσουν τη δική τους πραγματικότητα…

2. Το 1993, στην Ουάσινγκτον, η εγκληματικότητα μειώθηκε, λέει, διότι περίπου 4-5.000 άτομα διαλογίζονταν για να μεταδώσουν «θετική ενέργεια». Εδώ, γελάνε. Και, αφού γελάσουν, ψάχνουν, και βρίσκουν ότι η εγκληματικότητα εκείνη την περίοδο αυξήθηκε. Και όταν ο επικεφαλής του «πειράματος» ανακοίνωσε ότι η εγκληματικότητα είχε μειωθεί κατά 18% (στην ταινία το ποσοστό έγινε, παραδόξως, 25%), μια δημοσιογράφος τον ρώτησε «σε σχέση με τι;» Η απάντησή του ήταν «σε σχέση με την εγκληματικότητα που θα είχαμε αν δεν είχε γίνει ο διαλογισμός». Η δημοσιογράφος, αφού ξεπέρασε το σοκ, κατάφερε να ρωτήσει: «Και πώς ξέρετε πόση θα ήταν η εγκληματικότητα;» Η απάντηση ήταν κάτι για «επιστημονική ανάλυση» που λάμβανε υπόψη όχι μόνο τους δείκτες εγκληματικότητας αλλά και παράγοντες όπως ο καιρός και οι διακυμάνσεις του μαγνητικού πεδίου της γης. Καταλάβατε, νομίζω…

3. Η ταινία δείχνει και τα «πειράματα» του κ. Εμότο, ο οποίος κολλάει χαρτάκια με λέξεις πάνω σε μπουκάλια νερό, τα καταψύχει, και ισχυρίζεται ότι οι κρύσταλλοι πάγου που δημιουργούνται παίρνουν διαφορετική μορφή ώστε να εκφράσουν το νόημα των λέξεων. Όταν, λέει, στο μπουκάλι είναι η λέξη «αγάπη», σχηματίζονται όμορφοι κρύσταλλοι. Όταν το χαρτί γράφει «σε μισώ», οι κρύσταλλοι είναι άσχημοι. Δυστυχώς, αυτή η ανοησία είναι πολύ διαδεδομένη (την άκουσα και πρόσφατα από έναν φίλο μου, λυρικό καλλιτέχνη, και πολύ στενοχωρήθηκα). Αυτό που κάνει στην πραγματικότητα ο κ. Εμότο είναι το εξής: γνωρίζοντας τι γράφει το εκάστοτε χαρτί, ψάχνει με το μικροσκόπιο τους κρυστάλλους ώστε να βρει τους «κατάλληλους» που εκφράζουν το νόημα που θέλει, και μετά τους φωτογραφίζει. Απλό.

Οι περισσότερες «αυθεντίες» που μιλάνε στην ταινία, όπως και οι τρεις σκηνοθέτες, αρκετοί ηθοποιοί και αρκετοί άνθρωποι της παραγωγής, είναι μαθητές της «Σχολής Φώτισης Ράμθα». Εξαίρεση αποτελεί ο Δρ. Ντέιβιντ Άλμπερτ, ο οποίος μάλιστα έχει εκφράσει ανοιχτά την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι, μετά από 5 ώρες κινηματογραφημένης συνέντευξης για τις ανάγκες της ταινίας, στις οποίες ανέφερε ρητά ότι η απόπειρα σύνδεσης της κβαντικής φυσικής με αυτό που λέμε «συνείδηση» δεν είναι καθόλου επιστημονική, εκείνοι έκοψαν κι έραψαν τα λόγια του ώστε να τον παρουσιάσουν να λέει τα αντίθετα απ’ ό,τι τους είπε.

Ποιος είναι, όμως, αυτός ο Ράμθα;

Λοιπόν, ο Ράμθα είναι, λέει, ένα πνεύμα (!) ηλικίας περίπου 35.000 ετών (!!), το οποίο ήρθε σε επαφή το 1977 με την κυρία Νάιτ, μια απλή αμερικανίδα νοικοκυρά (!!!) και από τότε μιλάει στον κόσμο μέσα απ’ αυτήν(!!!!). [Όπου να ’ναι θα ξεμείνω από θαυμαστικά, γι’ αυτό σταματώ εδώ.]

Συμπέρασμα; Η «ταινία» αυτή απλώς εκμεταλλεύεται το «μυστήριο» που καλύπτει οτιδήποτε εμπεριέχει τον όρο «κβαντικός –ή –ό» για να παρουσιάσει σαν «επιστημονικές αλήθειες» διάφορες ανόητες μεταφυσικές αντιλήψεις των οπαδών του new age, με σκοπό να διαιωνίσει αυτές τις (ανόητες, το ξαναλέω) αντιλήψεις και να χαρίσει μερικά ακόμη μέλη στην καταστροφική λατρεία της κυρίας Νάιτ. Αν σας ενδιαφέρει ο (πράγματι) θαυμαστός κόσμος της θεωρητικής φυσικής, πηγαίνετε να αγοράσετε κάποιο σχετικό εκλαϊκευμένο βιβλίο, και αφήστε τα προπαγανδιστικά φιλμ για τα κορόιδα αυτού του κόσμου (που δυστυχώς είναι πολλά).