Εις μνήμην Syd Barrett

Την Παρασκευή πέθανε άλλος ένας μύθος...

Ο Syd Barrett, ιδρυτικό μέλος των Pink Floyd, στα 60 του άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο και έφυγε για το τελευταίο του ταξίδι.



Έμεινε με τους Pink Floyd από το 1965 ως το 1968, γράφοντας εξαιρετικά κομμάτια όπως το Arnold Layne, το See Emily Play και το Julia Dream (ένα από τα πρώτα τραγούδια που έμαθα να παίζω στην κιθάρα μου). Αποκορύφωμά του ήταν, βέβαια, το πρώτο LP των Pink Floyd, με τίτλο The Piper at the Gates of Dawn, ένα από τα καλύτερα της αγγλικής ψυχεδελικής ροκ σκηνής, κατά την ταπεινή μου άποψη.



Η απρόβλεπτη και ψυχωτική του συμπεριφορά ανάγκασε τους υπόλοιπους να τον αντικαταστήσουν με τον David Gilmore. Ο Barrett έκανε κάποια σόλο καριέρα ως το 1972, και μετά απομονώθηκε στο Καίμπριτζ.



Το 1975, όταν οι Floyd ηχογραφούσαν το Wish You Were Here, που περιείχε κι ένα κομμάτι αφιερωμένο σ' εκείνον, το Shine On You Crazy Diamond, ο Syd Barrett πήγε ινκόγκνιτο στο στούντιο και τους παρακολουθούσε. Στην αρχή δεν κατάλαβαν ποιος ήταν -- είχε ξυρίσει το κεφάλι του και τα φρύδια του, και ήταν πολύ αλλαγμένος. Όταν το συνειδητοποίησαν, έπαθαν σοκ. Μεγαλύτερο σοκ, όμως, έπαθαν όταν τον είδαν να κρατά στο χέρι μια οδοντόβουρτσα και να βουρτσίζει τα δόντια του κρατώντας την ακίνητη και πηδώντας πάνω-κάτω...



Παρά τη σχετικά μικρή πορεία του στα μουσικά πράγματα, ο Syd Barrett επηρέασε πολύ σημαντικούς ροκ καλλιτέχνες, όπως ο Paul McCartney, ο Pete Townshend, o Jimmy Page, o David Bowie και ο Brian Eno. Και σίγουρα επηρέασε πολύ την μετέπειτα πορεία του Roger Waters.

Πάω να ακούσω Piper...

Φωτό: pink-floyd.org
Πληροφορίες: Wikipedia

ΥΓ: Πάλι με πρόλαβε ο Σπύρος (Vjay)...

Update: Το Julia Dream, βέβαια, είναι σύνθεση του Waters, όπως πολύ σωστά διορθώνει ο Alberich στα σχόλια...